30.12.08

Πάει ο παλιός ο χρόνος...

αγαπητοί μου μπλόγκερς δεν είχα τόσο πολλές δουλειές, όσο υποχρεώσεις αυτές τις μέρες κ γι αυτό χάθηκα από προσώπου μπλογκ...

τα Χριστούγεννα δούλευα το πρωί κ ο Άκης το απόγευμα.. μου έκανε παρέα η τηλεόραση αλλά δε βαριέσαι! από εδώ κ πέρα αυτά να περιμένω με το επάγγελμα που επέλεξα. όχι ότι με χαλάει ιδιαίτερα.. πήγα κ στην εκκλησία στο Παπανικολάου, ήταν πολύ κατανυκτικά με τους ασθενείς, το προσωπικό, τους γιατρούς...

για τις επόμενες 4 ημέρες (26-29) είχα ρεπό κ αργίες κ πήγαμε Σέρρες... στις 26 κουβαλήθηκα κέντρο κ ψώνισα δώρα, δωράκια, γλυκά, γλυκάκια κ δε συμμαζεύεται. έφαγα κ μια βάφλα (αχ τι αμαρτία ηταν αυτή η βάφλα...) από την παλιά μου γειτονιά κ συγκινήθηκα... κάθε φορά που περνάω από εκεί συγκινούμαι γιατί έχω την ευκαιρία κ περνάω ενώ είχα απελπιστεί πως ποτέ ξανά δε θα έμενα Σαλόνικα, αφότου μετακόμισα κ τελείωσε η φοιτητική μου ζωή...

πήρα τρίγωνα πανοράματος (δια χειρός Ελενίδη βεβαίως βεβαίως) και τσουρέκια γεμιστά (δια χειρός Τερκενλή, βεβαίως επίσης βεβαίως!!!) και βιβλία για τους ανηψιούς μου... ήθελα να πάρω δώρα κ για τα υπόλοιπα ανήψια μου αλλά εκτός του ότι δε μου έφτανε ο χρόνος, είχα κουραστεί κ δεν ήξερα τι να τους πάρω... μου φύγαν πολλά λεφτά αλλά δε το σκέφτομαι καν (μόνο όταν βγάζω λεφτά κ βλέπω το ταπεινό υπόλοιπο του λογαριασμού μου με πιάνει ένα σφίξιμο) σκέφτομαι μόνο τα χαμόγελα των παιδιών...

πήρα κ μια τεράστια αγκαλιά για τον Άκη γιατί τελευταία είχε συμμορφωθεί αλλά μόλις λασκάρησα λίγο το σκοινί, ξεγλίστρησε. αλλά δε μπορώ να πω, σήμερα έκανε ωραιότατο γιουβέτσι...

προ χριστουγέννων η μανούλα μου πήρε δωράκια για το σπίτι. 2 εξάδες πορσελάνινα πιάτα βαθιά κ ρηχά, είναι τετράγωνα με στρογγυλές γωνίες κ είναι τελειοτέλεια, δεν είναι ασπριδερά αλλά γκριζάρουν κάπως. μηπως ξέρετε να μου πείτε αν η πορσελάνη βαυαρίας είναι καλή? εμένα πάντως μου φάνηκε θαύμα! μου πήρε κ ένα πυρίμαχο σκεύος φούρνου με καπάκι, έχει τέλειο χρώμα, πορτοκαλοκόκκινο κ είναι τελειοτέλειο κι αυτό! μου πήρε κ βάση γι αυτό το σκεύος για να μη σκάει ο πάγκος κ χαρτοθήκη που βάζεις το ρολό κουζίνας κ μια μεγάλη κατσαρόλα για να φτιάχνω φασολάδες χα χα χα. αλλά θα τη πάμε πίσω κ θα πάρω μια χύτρα για να μαγειρεύω γρήγορα φαγητά, μιας κ το επάγγελμά μου απαιτεί γρήγορους ρυθμούς. εννοείται πως όταν έχω χρόνο θα μαγειρεύω με το πάσο μου...

χάρηκα τόσο πολύ για τα δωράκια κ τα χαίρομαι τόσο πολύ στο σπίτι μου... όχι μόνο γιατί μου αρέσουν αλλά κ γιατί είναι από τη μανούλα μου... κ ξέρω πως δυσκολεύτηκε να βρει τα χρήματα κ τελοσπάντων κόβω τη συζήτηση γιατί θα με πάρουν τα ζουμιά και τα ρέστα.

κ εχτές είχαμε δουλειές με φούντες αγαπητοί μου...
μετά το γυρισμό στα πάτρια εδάφη πήγαμε στο quiko κ μαντέψτε....
όχι δε πήραμε αρμαντίλλο, άλλωστε που να το κουβαλάνε από το Τέξας, θα αρπάξει καμιά πούντα στο δρόμο, θ αποκτήσει κ ρευματικά με την υγρασία του ατλαντικού κ τρεχαγύρευε μετά, τι να το κάνω ένα αρμαντίλλο με αθρίτιδα?.. έχω ήδη το δικό μου κατοικίδιο που κάθε τρεις κ λίγο με βάζει να τον τρίψω...
αγοράσαμε ένα χαριτωμένο χάμστερ. τελικά τα αγάπησα με τη πρώτη ματιά. ήθελα πολύ ένα. ψήσιμο στο ψήσιμο με κατάφερε ο Άκης κ πήραμε ένα μικρούλι χάμστερ speed. είναι πιο υπερκινητικό από τα απλά χάμστερ - νάνους αλλά εγώ προσωπικά δε το είδα να κουνιέται σήμερα όλη μέρα από τη γωνία του. ήταν το πιο χοντρούλικο από τα άλλα 2 που είχε στο κλουβί κ σκεφτήκαμε πως θα μας αντιπροσωπεύει χα χα χα. έφαγε και 2 τούμπες απ τον τύπο που μας το έδωσε. πολύ φάση...
έχει πολύ πλάκα ο τρόπος που ανακατεύει τα πριονίδια κ χώνεται μέσα στο σωρό κ κοιμάται σα μπαλίτσα... κ ο τρόπος που περιποιείται τη γούνα του, μόλις φάει, σαν τις γάτες αρχίζει κ καθαρίζεται. είναι απίστευτο!
κ το όνομα αυτού, φούντα... είναι πολύ.. πιασάρικο θα έλεγα! όταν θα το κουβαλάμε μαζί μας, θα λέμε "φέραμε κ τη φούντα μας" κ θα φωνάζουν την αστυνομία χα χα χα...

εννοείται πως το χάμστερ κάνει μόνο το 5% από το ποσό που ξόδεψα για τον εξοπλισμό του αλλά χαλάλι του.. κ το κλουβί του είναι πανέμορφο κ το κούτσουρο το τίμησε όπως έπρεπε κ στο σπιτάκι του βολεύτηκε κ τις βιταμίνες του τις παίρνει... είναι τελειοτέλειο!

μόλις μπορέσω θα αναρτήσω φωτός. είναι μούρλια... τ αγαπώ ήδη πολύ κ σκέφτομαι πως αυτά έχουν μόνο 2 χρόνια ζωής κ ψιλοστεναχωριέμαι... αλλά ας το χαρώ τώρα κ βλέπουμε σε 2 χρόνια!!

θα παίρναμε σκύλο αλλά ξέρετε πόση φροντίδα θέλουν, ειδικά όταν είναι κουτάβια. δυστυχώς αυτή τη περίοδο της ζωής μας δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε ακόμη για σκύλο κ έτσι πήραμε χαμστεράκι για ν αρχίσουμε να μπαίνουμε στο κλίμα κ να γίνουμε πιο υπεύθυνοι γενικότερα

γουτσουγουτσου λοιπόν!!

ετοίμασια μια ακατέβατη λίστα με ψώνια που θα κάνω αύριο. έχω σκοπό να φτιάξω σπουδαία πράγματα! και πριν λίγο ψώνισα μια φόρμα κουμπωτή για βασιλόπιτες και κέικ. είχα πάρει και φόρμα σιλικόνης για κεκάκια! ποιός με πιάνει τώρα!!

καλή χρονιά! κ αν δε προλάβω να σας πω τα κάλαντα αύριο, με το καλό να σας βρει ο νεος ετος!! ετσι μαρεσει ετσι το λεω!!

φιλάκια!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ 2009 !!!

26.12.08

Christmas Juice!

και τα μυαλά στα κάγκελα!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ αγαπητοί μου μπλόγκερς!

ανακάλυψα ένα τέλειο χυμό σήμερα το πρωί που δεν είχε γαλαγαλα να πιω κ βαριόμουν να φτιάξω τσάι.

δυστυχώς δεν έχει φωτογραφίες γιατί είπαμε, δεν έχουμε ψηφιακή (ακόμη!)

λοιπόν!

εγώ χρησιμοποιώ την ράβδο brown αλλά κ ένα απλό μπλέντερ μπορεί να σας κάνει τη δουλειά, απλά το μπισκότο θα σας δυσκολέψει λιγάκι

X-mas Juice

υλικά δια ένα μεγάλο περιποιημένο ποτήρι

1 ξυνόμηλο
1 ακτινίδιο
χυμός από 2 πορτοκάλια
χυμός από 1 μεγάλο μανταρίνι
3 μπισκότα γεμιστά σοκολάτας

Εκτέλεση

βάζουμε στο μπλέντερ μας ή στο ποτήρι το μεγάλο που είναι μαζί με τη ράβδο (τέτοια διαφήμιση ρε παιδί μου, ουτε να με πληρώνανε!) τους χυμούς κ τα φρούτα μας κ χτυπάμε μέχρι να πολτοποιηθούν. τα βάζουμε στο μεγάλο κ περιποιημένο ποτήρι μας κ το αφήνουμε στην άκρη ή στο ψυγείο να κρυώσει λιγάκι.

ανοίγουμε τα μπισκότα κ αφαιρούμε τη σοκολάτα (αυτό θα χαροποιήσει ιδιαίτερα τα μικρά σας μιας κ γλειφουν τη σοκολάτα κ πετάνε τα μπισκότα!) χτυπάμε τα μπισκότα μέχρι να γίνουν σκόνη (όχι άχνη, αλλά χοντροαλεσμένα) στη ράβδο χρησιμοποιήστε το απλό κουμπί στη μέση κι όχι το turbo, θα τα κάνει πουρέ!

βάζουμε τα αλεσμένα μπισκότα μας πάνω από το ποτήρι κ άμα θέλουμε ανακατεύουμε ή βουτάμε το κουτάλι μέχρι τη μέση κ τρώμε...

περιττό να σας πω οτι θα σας "στείλει" ειδικά αν σας αρέσουν οι φυσικοί χυμοί. το μπισκότο είναι απίστευτο σε αυτο το συνδιασμό...
τη σοκολάτα της γέμισης μπορείτε να τη δώσετε στα παιδάκια σας ή να την φάτε εσείς. δεν συνιστω να αλέσετε ολόκληρα τα μπισκότα γιατί ίσως γίνουν κρέμα.

καλή επιτυχία!

το έφτιαξα σήμερα που λέτε κ ήθελα κι άλλο αλλά μου τελείωναν τα φρούτα! τα μανταρίνια κ τα πορτοκάλια μπορείτε να τα πολτοποιήσετε καθαρισμένα στο μπλέντερ ή στη ράβδο αλλά σας προειδοποιώ πως οι φλούδες γίνονται κομματάκια κ δεν ξέρω αν τη συμπαθείτε την αίσθηση αυτή, εμένα δε μου αρέσει κ γι αυτό έβαλα χυμό.

σήμερα το μενού έχει μπριζόλες με πουρέ πατάτας και κουνουπίδι σαλάτα. παίζει να έχει και μπρόκολο, αν ναι, θα το γαρνίρω στο κύριο πιάτο. ίσως φτιάξω και τιποτις άλλο. ήθελα να κάνω και σουφλέ σοκολάτας αλλά ούτε σοκολάτα έχομεν ούτε τα υπόλοιπα υλικά, ούτε και φορμάκια (να κάτι που μου λείπει!)

αύριο θα φάμε στη μανούλα μου, αχ κ έχω κάτι ορέξεις! θα τα ξεπαστρέψω όλα!

φιλάκια αγαπητοί μου :)

24.12.08

ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ??

ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΤΡΙΓΩΝΑ ΜΟΥ Κ ΑΡΧΙΖΩ!!!


ΚΑΛΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙ.. ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΜΟΟΟΣ ΣΑΣ
ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗ ΘΕΙΙΑΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΝΑΑΑ ΠΩ ΝΑ ΠΩ ΣΤ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΟΟ ΣΑΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΑΤΑΙ ΣΗΜΕΡΟΟΟΝ ΕΝ ΒΗ.. ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΤΗ ΠΟΟΟΛΗ
ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΑΓΑΛΛΟΝΤΑΙΙ ΧΑΙΙΡΕ ΧΑΙΙΡΕ Η ΦΥΣΙΣ ΟΟΟΛΗ
ΕΝ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΙΚΤΕΤΑΙ, ΕΝΝΝ ΦΑ ΕΝ ΦΑΤΝΗ ΤΩΝ ΑΛΟΟΟΓΩΝ
Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΟΥΥΡΑΝΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΙ ΚΑΙ ΠΟΙΙΗΤΗΣ ΤΩΝ ΟΟΛΩΝ

Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΡΘΑΜΕ ΠΕΕΕΤΡΑ ΠΕΤΡΑ ΝΑ ΜΗ ΡΑΓΙΙΣΕΙ
ΚΙ Ο ΝΟΙΚΟΚΥΡΗΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΧΙΙΙΛΙΑ, ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΖΗΗΗΗΣΕΙ!!!

Κ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥΥΥΥ!!!

αντε τα είπαμε! να είμαστε καλά να τα πούμε κ του χρόνου κ τη παραμονή της Πρωτοχρονίας!





ορίστε και ο σκοπηνός ο κουραμπιές μας
(είναι ιδιαίτερος και στη προετοιμασία του κ στο τρόπο που φτιάχνεις τα υλικά του κ γι αυτό μόνο οι παλιές του χωριού τον φτιάχνουν τέλεια κ δεν δίνω τη συνταγή γιατί προστατεύουμε τη παράδοση κ προστατεύω κ εσάς για να μην απογοητευτείτε που δε θα σας βγει καλός)


παρ τε ένα κομματάκι!



ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΝΑ ΦΑΤΕ ΝΑ ΠΙΕΙΤΕ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΕΤΡΟ, ΜΗ ΜΟΥ ΒΓΑΛΕΤΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ!!


ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΘΑ ΤΑ ΠΩ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 31 ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΤΑ ΚΑΛ
ΑΝΤΑ!!

ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ!!

22.12.08

Χριστούγεννα ήρθαν πάλι...

... μα θα' μαι πάλι μακριά σου!

αγαπητοί μου μπλόγκερς καλησπέρα σας!

μόνο πέρισυ ήμασταν μαζί με τον αγαπημένο μου, το γαϊδούρι μου, το γουρούνι μου, τον έρωτά μου τον αγιάτρευτο. πρόπερσυ δεν είχαμε κάτι επίσημο κ τα περάσαμε χώρια, παρά μόνον το βράδυ που βρεθήκαμε. αλλά να σας ενημερώσω πως τον κύριο τον τραβολογούσε ο πατέρας του κ δε μπορούσα ποτέ να τον χαρώ ανέμελο. πάντα είχε έννοια... Δοξα Τω Θεώ, τώρα δε μας τραβολογά πλέον (σχεδόν καθόλου δηλαδής!)

πληροφορήθηκα πως θα τελεστεί λειτουργία των Χριστουγέννων στο εκκλησάκι του νοσοκομείου, κ οι καμπάνες θα κτυπήσουν στις 7, ω τι χαρά που το έμαθα. συνήθως χτυπάνε στις 5-5μισι. αλλά μάλλον για χάρη της εργατιάς και των φτωχών πλην τίμιων νοσηλευτριών θ' αρχίσει την ώρα που αρχίζει το ωράριό μας. θα μπορέσω να μεταλάβω μάλιστα. αρκεί η συνάδελφος να μην είναι τόσο θρήσκα για να κάτσει στο τμήμα κ να λείψω εγώ (τι κακούργα που είμαι, ότι με συμφέρει και μένα!)

διαβάζω το βιβλίο του Μενέλαου Λουντέμη "Ένα παιδί μετράει τ' άστρα". Με επηρρέασε πολύ, μπορώ να πω. είναι κ το christmas mode βρε παιδί μου, κ όλες οι αναταραχές κ τα ευτράπελα κ ο κόσμος που πήρε τη κατίουσα κ μου έφεραν ένα ψυχοπλάκωμα, μέχρις το απόγευμα που έφτασα προς το τέλος του βιβλίου, όπου ο ήρωας Μέλιος ερωτεύεται κ περνάει τα πανδεινα γιατί κανείς δεν του έχει μάθει τι εστί έρως, παρά μόνον η μελαχρινή ύπαρξη με τα πελώρια τέλεια μάτια που ακούει στ όνομα Αγράμπελη. θα με περάσετε για λεσβία αλλά τα περιγράφει τόσο χαρακτηριστικά κ όμορφα ο συγγραφέας, που θα ήταν αδύνατο ν αδιαφορήσω κ να μη μοιραστώ τη χαρά του παιδιού μαζί σας!

μέχρι πριν 2 εβδομάδες δεν άνοιγα βιβλίο, ούτε για συνταγές. βαρεμάρα πείτε το, έλλειψη χρόνου πείτε το, ότι θέλετε πείτε το. κ μόλις βρέθηκαν βιβλία στο διάβα μου, τα κατασπάραξα! αφού σήμερα πήρα τον Λουντέμη παραμάσχαλα στη δουλειά κ δεν έκανα τίποτε άλλο από το να ρουφώ την ιστορία του δύστυχου παιδιού! ευτυχώς είχαμε 5 ασθενείς μόνο (από τους οποίους οι 3 πήραν εξιτήριο) κ την άραξα με την ησυχία μου! σήμερα όμως έχουμε απογευματινή εφημερία κ φοβάμαι πως αύριο θα είμαστε γεμάτοι κ θα γίνω Βέγγος...

πρέπει να με έχετε βαρεθεί που γράφω για ότι ναναι πάντα, κ δε γράφω για ένα θέμα σε κάθε ανάρτηση. θα λέτε πόσο απροσάρμοστη κ ανισόρροπη είμαι! αυτό είναι αλήθεια, δε το κρύβω, είμαι ασταθής χαρακτήρας παρόλο που μου αρέσει να κρατάω ισορροπίες. μπορώ να πω οτι έχω βελτιωθεί πολύ σε σύγκριση με παλιότερα, που ήμουν συναισθηματική τραμπάλα! θα με πειτε, με το δίκιό μου, γιατί εκτός του ότι περνούσα μια μετεφηβική περίοδο κ έμπαινα στο κλίμα πως είμαι πλέον ενήλικας, δεν είχα κάτι σταθερό που να με κρατά κ εμένα σε ισορροπία. γιατί μόνη μου να ισορροπήσω, κλάφτα χαράλαμπε.

πάλι περιαυτολόγησα!

για το αρμαντίλλο ήθελα να σας πω κ άρχισα τα δικά μου τα κατεβατά...

τελικά μετά από ώρες αδιάκοπης μελέτης κ βαθειάς περισυλλογής αποφάσισα πως δεν είναι ιδανικό το αρμαντίλλο για μένα.
γιατί

1τον: σκάβει. σκάβει ασταμάτητα κ άμα αρχίσει να σκάβει στο διαμέρισμα, προβλέπω να φτάνουμε Κίνα σύντομα.

2ρον: προσβάλλεται εύκολα από διάφορες αρρώστειες που δε προσβάλλονται τα άλλα ζώα (γι αυτό είναι κ "καλό" πειραματόζωο) αλλά δύσκολα κολλά ο άνθρωπος από τα αρμαντίλλο. θα μου πείτε κ ποιό κατοικίδιο δεν έχει διάφορες αρρώστειες... αλλά μόνο που το έμαθα μου έφτασε!

3τον: μπορεί μεν να εκπαιδεύεται εύκολα αλλά για 6 μήνες θα έχω μια μπάλα στο χέρι μου αντίς για τη μουσούδα του να μου κάνει νάζια...

κ αποφάσισα το χριστουγεννιάτικο δώρο να το αφήσω στη κρίση του Άκη... ήθελα το nintento αυτό που είναι σα βιβλιαράκι αλλά είναι ακριβούτσικο. θα μου πείτε τόση στοργή κ φροντίδα, φτηνή ήταν? αλλά μη του βάζω κ σε έξοδα του παιδιού.. όχι ότι αυτός δε μ έβαλε!

είπα να ρωτήσω κι εσάς, τι δώρο να μου κάνει ο (ιπ)πότης μου... θέλω κάτι που να φέρνει σε παιχνίδι αλλά να μην είναι κ για παιδούδια.. wii nindento έχουμε, Playstation έχουμε, ελικόπτερα έχουμε, λαπτοπ έχουμε αναρωτιέμαι τι μας λείπει κ είμαστε τόσο αχάριστα πλάσματα ώρες ώρες...

και για να συνεχίσουμε την αναμετάδοση από το πάρτυ, περάσαμε καταπληκτικά αν κ μου έφυγε ο εγκέφαλος από τις αγριοφωνάρες των μικρών παιδούδιων που ήταν προσκεκλημένα στο μεγάλο αυτό νταβατούρι... ήμουν κ ωραία θεία, παρ τε μια φωτό να με καμαρώσετε. μου λένε πως βγήκα πολύ καλή αλλά εγώ νομίζω πως φαίνομαι λες κ έχω πονόκοιλο..


εννοείται πως είμαι τόσο ψώνιο ώστε δε σας δείχνω τίποτε άλλο παρά μόνον τον καταπληκτικόν μου εαυτόν κ τον ζαφειρένιο μου σταυρό που μου χάρισαν στον αρραβώνα τα πεθερικά μου. είναι σετ με σκουλαρίκια κ μονόπετρο. αλλά το μονόπετρο που μου χάρισε ο Άκης, έχει διαμάντι επάνω ενώ του σετ έχει λευκό ζαφείρι (γενικά όλο το σετ έχει πέτρα λευκό ζαφείρι) κάνει απίστευτους ιριδισμούς... αλλά να τη πω την αμαρτία μου, δε μου αρέσουν ιδιαίτερα... τι να κάνεις βρε αδερφέ, γούστα είναι αυτά! σε άλλους αρέσει η σοκολάτα, σε άλλους η καραμέλα κ σε άλλους η φράουλα! εννοείται πως τα φοράω όταν ταιριάζουν με κάτι, όπως η ζιβάγκο που βλέπετε...
η μαμά μου είχε σκάσει "βρε γιατί δε σαρέσουνε? άσχημα είναι καλε? δες καλε τι ωραίο που είναι κ τι ωραία που γυαλίζει"
ε κάποια στιγμή κ εγώ το πήρα απόφαση κ φέρομαι πιο διπλωματικά πλέον.. ξέρετε εσείς οι νύφες από αυτά φαντάζομαι, κ εγώ αφού μπήκα στο χορό, θα χορέψω!..

σας έχω μπερδέψει τον εγκέφαλο, μύρια θέματα σε κάθε ανάρτηση... είναι που έχω συμπυκνωμένα πολλά στο κεφάλι μου κ θέλω να σας τα πω, να τα γράψω, να μοιραστώ τόσα πολλά με εσάς τους τόσο καλούς αναγνώστες μου...

κ κλείνω με μια φανταστική ατάκα της γιαγιάς του Άκη, Λιούμπας

η γιαγιά Λιούμπα ξεκίνησε για την Αθήνα, όπου μένει η δεύτερη θυγατέρα της. έφτασε όμως πιο αργά από το αναμενόμενο κ η θυγατέρα ανησύχησε:

Ντίνα: " - Μάνα γιατί αργήσατε τόσο πολύ να φτάσετε? έγινε κανένα ατύχημα στο δρόμο?"
γιαγιά : " - Όχι, είχαν μπλόκα οι αγρότες μέχρι να περάσει το λεωφορείο έκανε πόση ώρα, σταματούσαμε και συνέχεια να πληρώσουμε τα... τριόδια!"

δύο ήταν, τρία ήταν, σάμπως θυμόταν η γυναίκα...

φιλάκια :)

19.12.08

Armadillo!


Με αφορμή την ανάρτηση της φίλης Ασπας με θέμα το αρμαντίλλο που έκανε θραύση από το στόμα της μικρής, αποφάσισα τι δώρο θέλω από τον Άκη για τα Χριστούγεννα!
τις προάλλες πήγαμε στο τζαμποκατάστημα (πως το λέω ε για να το καλύψω) ν αγοράσουμε διάφορα για τις μικρές (αύριο αναμένεται μεγάλο πανηγύρι στο πάρτυ γενεθλίων της μεσαίας κόρης του αδερφού μου) κ μερικές μπάλες για το δεντράκι της μανούλας μου. ο κύριος Άκης όμως που παραμένει για πάντα παιδί, όσο σοβαρός κ να δείχνει ώρες ώρες (σπάνια πράγματα) με τραβολογούσε σε όλο το μαγαζί να βρούμε τα τηλεκατευθυνόμενα. κ αφού τα βρήκαμε μου έσκισε το μπουφάν λέγοντας "σελω εζικόπτεροο..."
εννοείται πως ρεζιλευτήκαμε σε όλο το μαγαζί αλλά ήταν το τελευταίο που μας ένοιαζε!
με κοιτούσε μ ένα παραπονιάρικο ύφος που πολύ δύσκολα του χαλάς χατήρι κ μου ζητούσε το τηλεκατευθυνόμενο ελικόπτερο... είχε άπειρα.. ποιό να διαλέξω να του πάρω η δύστυχη.
κ διάλεξε ένα τέλειο (κι εμένα μου άρεσε να λέμε του λόγου το αληθές) κ του το πήρα.
ήταν μέσα στη τρελή χαρά κ όποτε αναφέρω τη λέξη ελικόπτερο το χαμόγελό του φτάνει πίσω από τα αυτιά του... άσχετα αν μου κούρεψε όλα τα φυτά με τους έλικες, καθότι ελαφρύ μεν αλλά με πολύ κοφτερές λεπίδες! ευτυχώς έχουμε ταράτσα κ θα βγάλει το άχτι του εκεί με τις πτήσεις του...
κ μετά άρχισαν τα "μωρό μου, εσένα τι να σου πάρω?"
κ να βασανίζω το κεφάλι μου τι θα ήθελα να μου πάρει να παίζω...
κ μου ήρθαν κατευθείαν τα ρόλερ μπλέιντς στο μυαλό που πάντα ήθελα αλλά δεν αγόραζα για οικονομικούς λόγους.
αλλά ύπηρξε σοβαρό πρόβλημα, που θα έσπαζα τα μούτρα μου μιας κ η παραλία της σαλόνικας απέχει αρκετά?
κ άρχισα πάλι να βασανίζομαι!
Α. "-Να σου πάρω ένα πολύχρωμο καναρίνι?"
Μ. "-Δε μαρεσουν τα καναρίνια, δε μπορώ να παίξω μαζί τους"
Α. "- Να σου πάρω ένα γουτσουγουτσου κουνελάκι? κ άμα το βαρεθείς το κάνουμε στιφάδο.."
Μ. "- Δε θέλω κατοικίδιοο..."
ώσπου είδα την ανάρτηση με το αρμαντίλλο κ μου έφεξε! ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ ΓΙΑ ΔΩΡΟ!
δε με νοιάζει πόσο κάνει κ από που θα το πάρει, εγώ θέλω το αρμαντίλλο μου!

18.12.08

Η Αθήνα, ο Λυκαβηττός....

... κ τα φραγκόσυκα!

αγαπητοί μου μπλόγκερς, καλησπέρα σας!

σας γράφω μετά από μερικές κουραστικές αλλά κι ευχάριστες ημέρες άδειας.. το πρόγραμμά μου από τη Κυριακή είχε ως εξής...

τη Δευτέρα πρωί δούλευα κ μόλις σχόλασα πήγα στο σιδηροδρομικό σταθμό της σαλόνικας κ περίμενα τη φίλη μου Ασπασία. πρώτη φορά ομολογώ ήταν συνεπέστατη στο ραντεβού της! κ περιμέναμε μισή ώρα για την ώρα αναχώρησής μας παρακαλώ. τέτοια συνέπεια έχω να δω από τον εαυτό μου... ουυυυυ προ αμνημονεύτων χρόνων κ δε φημίζομαι γι αυτή την αρετή. ρωτήστε την ειρήνη να σας πει. την έστησα τη γυναίκα πόση ώρα!

και το λοιπόν, ξεκινά το τρένο δια την μαγική πόλη της Αθήνας (γκουχ γκουχ). μέχρι να βρούμε τις θέσεις μας κ να βολευτούμε, μας πήρε τη διαδρομή μέχρι τη Λάρισα (οκ, είμαι υπερβολική, μέχρι το Πλατύ είχαμε ήδη αράξει)περάσαμε από βουνά και κάμπους και λαγκάδια και δάση και χαράδρες και ποτάμια και και και... αλλά ταξιδέψαμε νύχτα κ δεν είδα τίποτε από όλα αυτά, γιατί εκτός του ότι έχουν κάτι κωλοφώτα στα βαγόνια που δε σ αφήνουν να δεις έξω, ήταν κ μαύρη νύχτα στα βουνά κ άντε να ξεχωρίσεις έστω ένα δέντρο! ωραία ήταν όμως η διαδρομή, χαζέψαμε το περιοδικό που πήρε η Άσπα, μιλήσαμε με το ζευγάρι μεσήλικων που καθόταν απέναντί μας όπου έκανα κ μια διάγνωση εξαποστάσεως κ άφησα άφωνους τους πάντες γι άλλη μια φορά, μα ποιά είμαι τελοσπάντων... η κυρία είχε πρόβλημα με το πόδι κ της προτείναμε να το σηκώσει στο κάθισμα κ ότι δε μας ενοχλούσε.

Ασπα "- Σηκώστε το πόδι σας, δε με ενοχλεί, να, βάλτε το εδώ να ξεκουραστείτε λιγάκι" κ κάνει χώρο στη θέση της να βολευτεί το πόδι της κυρίας
Κυρία "-Σ ευχαριστώ πολύ.. με ταλαιπωρεί πολύ το άτιμο, από τη μέση όλα τα τραβάω κι εγώ..."
Εγώ "- Α κυρία, από τη μέση πονάει το πόδι?"
Κυρία "-Ναι, υποφέρω"
Εγώ "- Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου έχετε?"
κυρία "-ναι, ναι, πολύ δύσκολα και πολύς πόνος βρε παιδί μου"
Άσπα "-..!!"
Μαρία "- Κ γιατί δεν το εγχειρίζετε? φοβάστε την εγχείρηση να φανταστώ ε? (η κυρία γνέφει καταφατικά εν τω μεταξύ) ε αμα μπορείτε να τα καταφέρετε με τα χάπια, όσο μπορείτε κρατήστε το αλλά μην αμελείτε τον γιατρό σας"
Κυρία "- έτσι είναι, έτσι.."

κ μόλις κατεβήκαμε από το τρένο με άρχισε η Άσπα
"-Καλά ρε, πως το έκανες αυτό? που ήξερες τι είχε η άλλη?"
"- έλα ρε κόφτο, κι εσύ το κατάλαβες.." κ αρχίζει μια ατελείωτη συζήτηση περί μεθόδων διάγνωσης και δε συμμαζεύεται μέχρι να μπούμε στο ταξί κ να πάμε στο σπίτι της Μάχης.

η Μάχη είναι συνάδελφος κι αυτή από τη σχολή, σαλονικιά κ την διόρισαν Αθήνα, στο Λαϊκό. δουλεύει ένα χρόνο κ κάτι μήνες που λέτε κ δε μας αρέσει καθόλου που έφυγε, ούτε σ' εμάς, ούτε σ' αυτήν, ούτε στους γονείς της.. τον Αύγουστο που μας έρχεται ίσως τη μεταθέσουν. χλωμό αλλά ελπίζουμε...

φτάσαμε που λέτε στο σπίτι της Μάχης κ βολευτήκαμε στο κοντινό γυράδικο γιατί λιμοκτονούσαμε (η Μάχη ήρθε μετά από 5', δούλευε απόγευμα κ εμείς φτάσαμε κοντά στις 11) παραγγέλνουμε μια πατατόπιτα κ ο τύπος να επιμένει πως δεν έχει πατατόπιτες.. βρε έτσι βρε αλλιώς τελικά του δώσαμε κ κατάλαβε περι τινος πρόκειται η πατατόπιτα! κ να επιμένει να βάλει τζατζίκι. όχι χριστιανέ μου, νηστίσιμη τη θέλουμε! κ δε το συζητώ, η πατατόπιτα ήταν δείγμα. ποιό σημείο του στομάχου μας να γεμίσουμε με αυτό το δείγμα?! κ για να μην αρχίσω τη γκρίνια μου, φάγαμε άλλη μία μαζί με τη Μάχη κ ανεβήκαμε στο σπίτι της. βολευτήκαμε, παραγγείλαμε μακαρονάδες κ πίτσες κ πέσαμε ωσάν τα βόδια για ύπνο. την επόμενη το πρωί η Μάχη πήγε για δουλειά κι εμείς στο δρόμο για το Λυκαβηττό.

θα ήθελα να ήξερα ποιός καραγκιόζης είπε στην Άσπα πως μετά τον ευαγγελισμό πας με τα πόδια στη κορυφή, να τον έβρισκα να τον έσουρνα τα μύρια όσια! ανεβήκαμε που λέτε ολη αυτή την ανηφόρα με τα ατελείωτα σκαλιά μέχρι το Λυκαβηττό περπατώντας και αγκομαχώντας! εννοείται πως εγώ ήμουν μέσα στη γκρίνια "έτσι οι αθηναίοι, αλλιώς οι αθηναίοι, κ ένα αστικό βρε αδερφέ δε πάει μέχρι το θέατρο.." κ η Ασπα να φτάνει σε επαναλαμβανόμενους οργασμούς από τη θέα που ανακάλυπταν τα ματάκια της καθώς ανεβαίναμε το Γολγο.. εεε τα σκαλιά για το λόφο.. εν τω μεταξύ ξέρετε πως είναι γεμάτος ο δρόμος με φραγκοσυκιές? ε, το μάθατε τώρα. κ τα φραγκόσυκα κατά τον Άκη είναι πεντανόστιμα. ε κι εγώ η λιγούρα, έψαχνα να βρω πεντανόστιμο φραγκόσυκο. βρήκα ένα περιποιημένο κ άπλωσα το καημένο χέρι μου να το κόψω. τι αγκάθια και τι ζουμιά με περιέλουσαν! το φραγκόσυκο βρέθηκε χάμω κ εγώ να οδύρομαι με τα αγκάθια που δεν έλεγαν να φύγουν. ευτυχώς είμαι προνοητικό παιδί (κ τεμπέλικο) κ είχα το τσιμπιδάκι για τα φρύδια μου, στη τσάντα, μαζί μου. το έβγαλα και δως του να βγάζω τα φραγκοαγκάθια! περιττό να σας πω πως τσιμπάνε πολύ κ δεν έχουν καμία σχέση με του γαϊδουράγκαθου ή του κάκτου που λες σιγά μωρέ τ αγκάθια! γι αυτό προσοχή...

φτάσαμε λοιπόν στη κορυφή, μ εμένα να συνεχίζω τη γκρίνια από μέσα μου πλέον, κ την Άσπα να μ έχει πρήξει "αχ τι ωραία!" και "αχ τι τέλεια!" και να μετράει τις πισίνες και τα τζακούζια από τα σπίτια του Κολωνακίου.. λες κ μας ένοιαζε!

αφού προσκυνήσαμε το εκκλησάκι πήραμε το δρόμο της επιστροφής από τη μεριά του θεάτρου. περάσαμε από κάτι μονοπατάκια κ είδαμε ένα αμάξι μέσα στο οποίο εθεάθη ζευγάρι εν μέσω ερωτικής περίπτυξης. βρε άνθρωποί μου, μέρα μεσημέρι και σε ανοιχτό μέρος? πάτε κάπου στα μουλωχτά να μην πατάει άνθρωπος... μα είναι πράγματα αυτά? τα ματάκια μας δε τα λυπηθήκανε? κ άντε τα δικά μου, έχουν δει κι έχουν δει, αλλά η κυρία Άσπα που είναι πιο συντηριτική από εμέ να αναγκάζεται να περνά αυτή τη ψυχική οδυνη?..

αφού κάναμε και τη βόλτα μας στο Κολωνάκιον κ είδαμε κάτι "φτηνές" τσάντες στη furla, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. φτάνοντας στο Γουδί, όπου έμενε η Μαχούλα μας, πήγαμε στη "Κρήτη", μια παραδοσιακή κρητική ταβέρνα κ φάγαμε ωσάν τα κρι-κρι. βασικά δε ξέρω αν τρώνε πολύ τα ζωντανά, πάντως εμείς δε μπορούσαμε να κουνηθούμε από το πολύ φαΐ.. ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα με τη νοστιμιά της κουζίνας τους και το ωραίο προσωπικό τους...

μετά πέσαμε για ύπνο ωσάν τα βόδια κ ξυπνήσαμε το επόμενο πρωί δια να πάρουμε το πρωινό τρένο για τη σαλόνικα.. κ να μαιιι...

σήμερα το πρωί κατέβηκα στο κέντρο για ψώνια. τελικά της έμοιασα της μαμάς μου, που πήγαινε για ψώνια, γυρνούσε όλα τα μαγαζιά των Σερρών, αγόραζε ένα κουλούρι κ γυρνούσε σπίτι. έτσι κι εγώ με τη διαφορά πως αγόρασα σαλέπι. γιαμ γιαμ. τι νόστιμο σαλεπάκι.. όποτε βρίσκω ευκαιρία, αγοράζω κ πίνω ωσαν μπεκροκανάτα!
τελικά δεν είμαι για ν αγοράζω ρούχα μόνη μου... πάλι με το κουλούρι στο χέρι θα μένω!

και αυτά τα λίγα αγαπητοί μου... δε μου αρέσει η Αθήνα, δε το κρύβω. ίσως γιατί είμαι προκατειλημμένη και κακώς βέβαια, ίσως γιατί δεν δίνω ευκαιρία να τη συμπαθήσω, ίσως γιατί δεν κατέβηκα αρκετές φορές αλλά και πάλι, δε μου αρέσει βρε αδερφέ! λίγα μέρη μου άρεσαν... κι αυτά τα έχει η σαλόνικα. και καλύτερα μη σας πω! αχ τι κακούργα που είμαι...

θα μου πειτε γιατί κατέβηκα. κατέβηκα για τους εξής λόγους : το είχα υποσχεθεί στη Μάχη πως θα κατέβαινα να τη δω κ γιατί το έταξα στην Ασπα να κατέβουμε μαζί να χαζέψουμε. οπότε καλά να πάθω...

ίσως ξανακατέβω κάποια στιγμή. κ μόνο για να δω άτομα, σπάνια με τραβάει σαν πόλη η Αθήνα...

πείτε με σνομπ... πείτε με ότι θέλετε!...

και κάτι τελευταίο..

ΦΦΦΦΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕ ΜΟΥ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ, ΕΦΕΤΟΣ ΘΕΛΩ ΤΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΤΗΣ MIELE. ΤΗΣ MIELE ΒΡΕ ΗΛΙΘΙΕ, ΟΧΙ ΤΗΣ BARBIE!!!

φιλάκια :)

14.12.08

Ω έλατο! ω έλατο...

εμένα μ αρέσει ο πεύκοοοος...

κακά τα ψέμματα, το έλατο μ αρέσει πιο πολύ. είναι πιο όμορφο κ δε φαντάζει σα χαζό με τις βελόνες του να φεύγουν αριστερά κ δεξιά κ ασουλούπωτα σαν του πεύκου. κ οι κουκουνάρες του είναι πιο γουτσουγουτσου κι όχι σαν πρόκες όρθιες σκέτες νέτες...

πήγαμε χτες κ αγοράσαμε έλατο ψεύτικο βέβαια (έχομεν και μια οικολογική συνείδηση βεβαίως βεβαίως, ασχέτως αν τα χαρτιά μας τα πετάμε όπου ναναι) από ένα υπερμαρκετ γνωστής αλυσίδας (τώρα αμα πω από που θα διαφημίσω κ δε λεεί, δε με πληρώνουν κ το τζάμπα πέθανε). είναι χαριτωμένο αλλά μπελαλίδικο, κάθε κλαδί μπαίνει ξεχωριστά κ μέχρι να βρεις ποιό μπαίνει που, ξημερώνει! ευτυχώς το ανέλαβε ο Άκης κ εγώ περνούσα κορδέλες στα μπαστουνάκια που αγόρασα. το "φούντωσα" (άπλωσα τα κλαδιά του, ν απλώσει) κ το στόλισα με μπάλες στρόγγυλες κόκκινες με χρυσόσκονη, μεταλλιζέ, με διάφορα σχέδια με χάντρες κ πουλιες, με στολίδια που έμοιαζαν με κουκουνάρες μικρούλες, με μανταλάκια που είχαν επάνω μεταλλικές μικρογραφίες, με σοκολατένιες καμπανούλες (οι καμπάνες της Πασχαλιάς δεν είναι αγαπητοί μου?) με γλειφιντζούρια, με ζαχαρωτά μπαστουνάκια (αυτά και μόνο με τρελαίνουν!) και με ξύλινα στολίδια που μου χάρισε η φίλη μου η ασπασία. έβαλα κ 2 κορδελίτσες από εδώ κι από εκεί αλλά θέλει κι άλλες. θέλει κ μεγαλύτερες μπάλες κάτω κ περισσότερα φωτάκια. είναι πανέμορφο έλατο. εμένα μ άρεσε κ είμαι ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα! ξέχασα να συμπληρώσω στο στόλισμα, έβαλε κ ο Άκης το άστρο της κορυφής μόλις το τελείωσα κ έγινε ένα δέντρο μάλαμα!

πρώτη φορά στολίζω μόνη μου δέντρο με τα στολίδια που μου αρέσουν (όχι όλα, γιατί αν έπαιρνα μόνο μεταλλικά και μπαστουνάκια, θα μου έβγαινε ο κούκος αηδόνι, κάθε χριστούγεννα κι από ένα!) κ μπορώ να πω πως τα κατάφερα πολύ καλά!


το ελατάκι μου! το καμάρι μου! έβαλα κι άλλα χριστουγεννιάτικα στολίδια στο σπίτι. έχω κ καράβι μικρούλι κ δεντράκι από τα φοιτητικά μου χρόνια. α! πρέπει να σας δείξω κ την κάλτσα του Αη Βασίλη που έχω δέσει στην εξώπορτα! ίσως την αναρτήσω τις επόμενες ημέρες.

το πλυντήριο αγαπητοί μου, μου έσπασε τα νεύρα. αν ήμουν έγκυος, θα γεννούσα 3 φορές. άντε παλιότερα κάτι έκανε, τώρα όμως κλαφτα χαράλαμπε. πλένει πλένει κ δε μου τα ξεβγάζει.. μέσα στις γιορτές αν δω καλή προσφορά miele θα το αγοράσω αλλιώς το Φεβρουάριο που θα έχω πιο πολλά λεφτά κ θα τσοντάρει κ ο μπαμπάς. να το έχω κ μετά το γάμο (άμα παντρευτώ δηλαδής!)

χτες έκανα μπακαλιάρο πλακί. έγινε πεντανόστιμος αλλά ήθελε λίγο ακόμη λάδι κ αλάτι. έχω τη συνήθεια να τα φτιάχνω διαίτης από το καιρό που ήμουν φοιτήτρια κ έκανα οικονομία! να η συνταγή.

Μπακαλιάρος πλακί

υλικά δια 2 άτομα

3 φιλέτα μπακαλιάρου κατεψυγμένα ή 4 ίδια κομμάτια πολύ καλά ξαλμυρισμένα (αν είναι παστός)

1 ποτήρι σάλτσα ντομάτας (είτε ντομάτα φρέσκια στο ρεντέ είτε κονκασέ είτε συμπυκνωμένο)
αν σας φαίνεται λίγο, βάλτε 1μισι ποτήρι

1/2 κουταλιά σούπας τοματοπολτό διαλυμμένο

1/2 φλιτζάνι μαϊδανό ψιλλοκομένο ή χοντροκομμένο (όπως σας αρέσει)

2 κρεμμύδια μέτρια κομμένα φέτες

1 σκελίδα μεγάλη σκόρδο (άμα θέλετε βάζετε κι άλλο, εμας μας κατεβαίνει η πίεση!)

1 φλιτζάνι ελαιόλαδο (περίπου)

αλατάκι

πιπεράκι


Εκτέλεσις

Ξεπαγώνουμε πολύ καλά τον μπακαλιάρο μας ή τον ξαλμυρίζουμε επίσης πολύ καλά. αν σας δυσκολεύει το ξαλμύρισμα δοκιμάστε να βάλετε λίγο χονδρό αλάτι στο νερό του, ξαλμυρίζει γρηγορότερα κ καλύτερα (η μαμά μου το δοκίμασε κ πείστηκε!). λαδώνουμε κ αλατίζουμε τα φιλέτα καθώς και το ταψί μας (εγώ χρησιμοποιώ μικρό πυρέξ κ μου αρκεί) κ το βάζουμε σε μια άκρη.
προετοιμάζουμε τα λαχανικά μας. σωτάρουμε το κρεμμύδι με λίγο λάδι να μαραθεί κ αν χρησιμοποιήσουμε φρέσκια ντομάτα, τη προσθέτουμε κ αφήνουμε να βράσει ελάχιστα κ την απλώνουμε στο ψάρι μας. αλλιώς βάζουμε τα σωταρισμένα κρεμμύδια πάνω από το ψάρι, ρίχνουμε τη σάλτσα, μπόλικο αλάτι κ πιπέρι, το μαϊδανό κ το λάδι. εάν θέλουμε, βάζουμε και φέτες ντομάτα στην επιφάνεια. αν το ζουμί που έχει σας φαίνεται λιγοστό, διαλύστε τον τοματοπολτό σε περισσότερο νερό κ ρίξτε τον από πάνω.
προθερμάνουμε το φούρνο στους 250, βάζουμε το ψάρι μας κ όταν δούμε πως "βράζει", χαμηλώνουμε στους 180 ή και 200.
προτείνω να σκεπάσετε το πυρέξ γιατί πετάγονται από εδώ κι από εκεί οι σάλτσες. όταν λιγοστέψουν τα υγρά κ το πηρούνι βγαίνει καθαρό από το ψάρι (το κλασσικό τεστ ψησίματος), τότε το φαγητό μας είναι έτοιμο!

μπορείτε να το συνοδέψετε με τηγανιτές ή βραστές πατάτες κ σαλάτα μπρόκολο ή κουνουπίδι (ταιριάζουν πολύ με τα ψάρια)

σημείωση: αν θέλετε μπορείτε να βάλετε 1-2 φύλλα δάφνης στη σάλτσα, δίνει ιδιαίτερη γεύση που συνδυάζεται ωραία με τη γεύση του ψαριού.

καλή επιτυχία!!

μόλις αγοράσω ψηφιακή, θα σας δείχνω και φωτός από τα καλούδια μου!


αυτά τα λίγα αγαπητοί μου! άπλωσα μακρυνάρι και σήμερα!! πολλά φιλιά :)

επίσης για τους ενδιαφερόμενους, θα είμαι Αθήνα από αύριο μέχρι και το πρωί της Τετάρτης... δυστυχώς δε θα έχω χρόνο για επισκέψεις ή για καφέ, θα μένω στο Γουδί κ γι αυτό μην παρεξηγηθείτε. θα ξανακατέβω κάποια άλλη στιγμή για περισσότερο!

12.12.08

Βρέχει στη φτωχογειτονιά...

... βρέχει και στη καρδιά μου..

στη καρδιά μου για την αλήθεια, έχει ήλιο και φοίνικες και παραλίες τροπικές και ψάθες (γιατί τις σνομπάρω τις ξαπλώστρες) και κοκτέιλ μέσα σε ανανά. βεβαίως. όχι, θα κάτσω να σκάσω να χαλάσω τη ζαχαρένια μου. εντάξει το μάθαμε, μια δυο τρεις, στο τέλος πιστεύω πως είναι ασέβεια προς τους παθούντες κ υπερβολή να το τραβάνε τόσο πια το θέμα.

στη καρδιά μου βρέχει μόνο όταν είμαι πολύ κομμάτια. κ για την αλήθεια είμαι πολύ κομμάτια, όταν κάποιος δικός μου δεν είναι καλά, όταν μαλώνω με τον Άκη κ συνειδητοποιώ ότι είναι γάιδαρος (ναι είναι κι από αυτό) κ πως θα συμμορφωθεί έστω κ λίγο ώστε να μπορέσουμε να συμβιώσουμε πιο άνετα, όταν η μαμά μου στεναχωριέται για την αδερφή μου, τον μπαμπά, τα οικονομικά, την υγεία της. εννοείται πως θα στεναχωρηθώ για όλα τα δεινά που συμβαίνουν στο κόσμο (γι αυτό άλλωστε έγινα κ νοσηλεύτρια, για να προωθώ το κοινό καλό κ την υγεία της ανθρωπότητας, μα πως τα λέω σήμερα..) αλλά ως εκεί. προσπαθώ να χω την υγεία μου (ψυχολογική κ σωματική) για να συνεχίσω. γιατί η ζωή συνεχίζεται, όπως κ να το κάνουμε.

σήμερα είμαι απογευματινή, έχω τάξει επίσκεψη στην αχτίδα μας αλλά ο μάστορας αργεί όλο κ περισσότερο κ με αγχώνει το θέμα! ένας από τους αδερφούς της φίλης μου της Ασπασίας φτιάχνει οικιακές συσκευές κ του ανέθεσα το πρόβλημα του άχρηστου πλυντηρίου κ τους περιμένω σήμερα για τσάι κ για την τελική διάγνωση. οι λύσεις είναι τρεις, κατ εμέ. είτε το βάφω μπλε κ το πετώ στο θερμαϊκό, είτε το δίνω γι ανταλλακτικά κ παίρνω ένα τελειοτέλειο miele, είτε είναι ελάχιστο το πρόβλημα που φτιάχνεται κ δε κοστίζει πάνω από 50 ευρώ. δε δινω παραπάνω αγαπητοί μου..

εχτές έφτιαξα τουρλού στο φούρνο. έγινε... μμμμμμμμμμ! κ με λάτρεψε ο Άκης γιατί του αρέσει πολύ. το φαγητό το κάνει χυλό στο μπλέντερ κ το τρώει σαν κρέμα με μια πλάκα τυρί. μπέμπης σκέτος! προχτες έφτιαξα μακαρονάδα και σάλτσα με γαρίδες, τελειοτέλειο. αν κ δε πολυτρελαίνομαι για μαγειρευτά θαλασσινά.

κ σας έχω μια έκπληξη. σήμερα πήρα μαλλί και βελόνες κ αποφάσισα να φτιάξω ένα ωραιότατο κασκολ! το οποίο όπως με πληροφόρησαν θα γίνει περί το 1,80. πιο ψηλό κι από μένα!! θα το βγάλω φωτό (κάτι θα βρω για να το φωτογραφήσω!) κ θα σας το δείξω, βεβαίως βεβαίως. που είσαι πουαντερί μου να χαρείς για μένα! το μαλλί είναι τέλειο! έχει αποχρώσεις του ζαφειριού. τέλειο! κ χνουδωτό!!

πρέπει να σας αφήσω γιατί με ενημέρωσαν πως έρχονται, η Άσπασία με τον αδερφό της κ το σπίτι είναι σταύλος...

φιλάκια αγαπητοί μου μπλόγκερς! τα λέμε σύντομα...

8.12.08

Δεκέμβρης λοιπόν

Δεκέμβρης αγαπητοί μου μπλόγκερς
κ άρχισα να απελπίζομαι γιατί όπου ναναι φτάνουν τα Χριστούγεννα κ άρχισαν να χάνουν το ουσιώδες νόημα που είχαν όταν ήμουν μικρό. πρώτον γιατί θα δουλεύω, ω ναι, είμαι πρωινή την ημέρα των Χριστουγέννων, από το πρωί μάλιστα, κ δεύτερον δε θα είμαι στο σπίτι της μανούλας μου. αυτά βέβαια έχουν κ τη καλή τους πλευρά. πρώτον, θα ζήσω μια διαφορετική όψη των Χριστουγέννων γιατί σκέφτομαι να εκκλησιαστώ στην εκκλησία του νοσοκομείου όπου είμαι σίγουρη πως οι ασθενείς(που για κάποιο σοβαρό λόγο θα χουν παραμείνει) θα εκκλησιαστούν κι αυτοί. κ πρέπει να είναι πολύ κατανυκτικά με τόσους ασθενείς στην εκκλησία, με δίαφορα προβλήματα, το καθένα με διαφορετική βαρύτητα. σου δίνουν ελπίδα πως όλοι κάποιο λόγο έχουμε που υπάρχουμε κ συνεχίζουμε τον αγώνα μας... και δεύτερον, δεν είναι και τόσο χάρμα όταν μαζεύονται όλα τα πιτσιρίκια στο σπίτι της γιαγιάς κ αλληλοσκοτώνονται για τη τελευταία τηγανιτή πατάτα, το τελευταίο κομματάκι κουραμπιέ, τη τελευταία σταγόνα πορτοκαλάδας!
πρώτη φορά που έζησα Χριστούγεννα εργατιάς ήταν όταν έκανα πρακτική στο Παπαγεωργίου. Βέβαια δεν δούλευα την ημέρα των Χριστουγέννων αλλά οι διακοπές, οι οποίες περνούσαν ξένοιαστα στο πατρικό μου, ήταν πρωί δουλειά, απόγευμα σπίτι, πρωί δουλειά, απόγευμα σπίτι αντί να λέω τα κάλαντα να μαζεύω κ κανένα ψιλό! βέβαια ήμουν κ κάποιας ηλικίας που δε λένε πια τα κάλαντα οι κοπέλες... κ πόσο μου είχε κακοφανεί που τις αγαπημένες μου διακοπές μου τις έφαγε λάχανο το άτιμο το Παπαγεωργίου... μου ήρθε ξαφνικό, υπέστησα σοκ κ ακόμη να συνέλθω...

θυμάμαι όταν άρχισα να ψιλοκαταλαβαίνω την έννοια του χρήματος κ τι μπορώ ν αποκτήσω με 100 δραχμές, είχα μαζέψει κάποιο σεβαστό ποσό από τα κάλαντα κ αγόρασα ένα αρμόνιο yamaha. αξέχαστο. ακόμη το έχω κ λειτουργεί θαυμάσια. το δανείζω που κ που στ ανήψια μου..

τις προάλλες που λέτε, πήγα στην Αχτίδα. έφυγα μετά τη δουλειά κ κατευθείαν πήγα χαριλάου. η αχτίδα με περίμενε στη στάση μαζί με τη Κλωντη! τι τέλειο σκυλί! απίστευτη! περισσότερο μ εντυπωσίασε όταν της έλεγε ο κυριος Δημήτρης πως θα φύγει κ δε θα τη πάρει μαζί του κ αυτή γαύγιζε! θύμωνε! τελικά όλα τα καταλαβαίνουνε τα ζωντανά, τα έχουμε υποτιμήσει πολύ... βρήκα την ειρήνη εκεί που με υποδέχθηκε με μια αγκαλιά από εδώ μέχρι την αθήνα! γνώρισα κ την ιωάννα, τη μικρή κόρη της αχτίδας κ το γαμπρό της. γνώρισα κ τη μητέρα της αχτίδας, απίστευτος άνθρωπος. τόσο αποκαμωμένη από τη ζωή κι όμως τόσο μα τόσο δυνατή κ με απίστευτη θέληση! για την αχτίδα μας κ τον άντρα της ότι κ να πω θα είναι λίγο. πολύ λίγο... πολύ φιλόξενοι, στοργικοί, ευαίσθητοι. όλα τα καλά τους τα έδωσε ο Θεός απλόχερα κ χαίρομαι πολύ που τους γνώρισα. είμαι σίγουρη πως θα μου σταθούν όποτε τους χρειαστώ, ελπίζω να μπορέσω να τους βοηθήσω κι εγώ σε ανάλογες στιγμές, αν κ μου φαίνεται λίγο απίθανο, μιας κ έχω τα μισά τους χρόνια κ τη μισή τους πείρα στη ζωή... όσοι δε τους γνωρίσατε ακόμη, ένα θα σας πω, χάνετε!! κ από φαΐ, άλλο τίποτε αγαπητοί μου μπλόγκερς!!! έσκασα! εννοείται πως με φορτώσανε γεμάτα τάπερ για τον Άκη ο οποίος τα εξαφάνισε σε δευτερόλεπτα! ούτε με άζαξ να τα ψεκάζαμε!!! ότι κ να πω γι αυτή την τέλεια οικογένεια, θα είναι λίγο.... ο Θεός να τους έχει καλά, που είμαι σίγουρη πως τους προσέχει κ πολύ καλά μάλιστα

θα ήθελα να αφιερώσω κ μερικές γραμμές για το παιδί που όλοι λένε πως τον σκοτωσε ειδικός φρουρός. εγώ πιστεύω ακράδαντα πως για να είσαι ειδικός φρουρός κ ψυχασθενής, δύσκολο. κ πόσο μάλλον να πυροβολήσεις κάποιον που στη κανονική σου εκπαίδευση δεν έχεις σκοτώσει καλά καλά μια πάνινη κούκλα. έχω την εντύπωση πως δε μας τα λένε καλά. κ είμαι πολύ δυσπιστη σ αυτά που λένε τα ΜΜΕ. ρε παιδιά ίσως να εξοστρακίστηκε η σφαίρα κ να βρήκε τον άτυχο μικρό που έτυχε να βρίσκεται εκεί, την λάθος ώρα κ λάθος στιγμή. δηλαδή, δεν υπάρχει πιθανότητα ούτε μία στο εκατομμύριο να λέει την αλήθεια ο ειδικός φρουρός? κ προσωπικά ούτε τους αυτόπτες μάρτυρες πιστεύω γιατί ο καθείς λέει τα δικά του με δικό του τρόπο. δε θέλω να πω πως είναι αδικία εις βάρος του ειδικού φρουρού, όλος αυτός ο συρφετός, μα ας δούμε το θέμα πιο αντικειμενικά κ με λιγότερο πάθος. λυπάμαι πάρα πολύ που η σφαίρα κατέληξε στο παιδάκι. τι του έφταιγε άλλωστε... κ πόσο μάλλον λυπάμαι για τη μανούλα του που δε θα χαρεί το γιο της να μεγαλώνει, να ζει τις λύπες κ τις χαρές του κ όλα τα όμορφα κ άσχημα πράγματα που κάνουν οι νέοι μας. απλά θέλω να τονίσω πως πρέπει να είμαστε πιο ανοιχτόμυαλοι κ σφαιρικοί. δεν υπάρχει μόνο η άποψη του αυτόπτη μάρτυρα, ούτε μόνο η άποψη των ΜΜΕ που προσπαθούν μανιωδώς να κερδίσουν τηλεθεατές... πείτε μου ρε παιδιά, ποιός σοβαρός άνθρωπος θα πυροβολούσε 16χρονο? βρείτε μου κάποιον μη ψυχασθενή κ φέρτε τον μπροστά μου κ τότε θα παραδεχτώ το λάθος μου. βέβαια ήταν ανοησία του τύπου που πήρε το όπλο κ πυροβολούσε ίσως ψηλά ίσως χαμηλά ίσως οριζόντια, έτσι δε τους μαθαίνουν όμως? εσείς δε θα βασιζόσασταν στην εκπαίδευσή σας όταν βρισκόσασταν σε μια ακρως δύσκολη κατάσταση?..

τελοσπάντων το θέμα δεν είναι που πυροβόλησε ποιός ποιόν, αλλά ότι σκοτώθηκε ένα μικρό παιδί.. κ είναι κρίμα. ειδικά αν σκεφτείτε πόσα "σκοτώνονται" καθημερινά από διάφορες κακές συνήθειες και ασχημο περιβάλλον..

και για να συνεχίσω, τελικά έχω μόνο 12 μέρες άδεια.. αλλά από το ολότελα καλή κι η παναγιώταινα! τις 5 θα τις πάρω την προσεχη βδομάδα κ τις άλλες 5 τέλη φεβρουαρίου. μας μένουν 2 κ θα τις κρατάω ρεζέρβα... μήπως χρειαστούν πουθενά!

μάζεψα κουκουνάρες και κυπαρισσόμηλα σήμερα απ το νοσοκομείο. είναι τίγκα στα πεύκα κ στα κυππαρίσια κ σε λογής αειθαλή και φυλλοβόλα δέντρα κ σήμερα που φύσαγε μανιωδώς το κρύο αγέρι του βοριά, έπεσαν αρκετά κλαδιά με κουκουνάρια, αντικείμενα που κάνουν περίφημη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. ειδικά αν έχουν κ πευκοβελόνες για σούπερ ντεκόρ! τα κυπαρισσόμηλα ακόμη δε ξέρω τι και πως θα τα κάνω. μάλλον θα μαζώξω 3-4 μαζί κ θα τα στολίσω να χουμε να λέμε! λέτε να τα κάνω γιρλάντα?.. ίσως τα κάνω κάτι τις για το τραπέζι. μυρίζουν υπέροχα πάντως κ έχω απίστευτη φαντασία για το τι θα τα κάνω. θα πάω κ στο τζάμπο κάποια στιγμή να παρω γυαλιστερά χαρτόνια να κάνω διάφορα στολίδια. εφέτος δε πολυκαίγομαι ν αγοράσω αλλά να φτιάξω. μου έχουν μείνει κ σπρέι από πέρισυ.. θα βγάλουμε γούστα!!! το αγαπημένο μου στολίδι είναι το ασπροκόκκινο ζαχαρωτό μπαστουνάκι... εκατό τέτοια να είχα, θα ήμουν ευτυχισμένη κ γιόρτινη!

αυτά αγαπητοί μου μπλόγκερς.. έχω στο μυαλό μου ένα όμορφο παραμυθάκι, στις προσεχείς ημέρες ίσως το αναρτήσω να πάρετε μια γεύση από το συγγραφικό μου ταλέντο (είμαι ψώνιο, το είπαμε ε?)...

πολλά φιλιά αγαπητοί μου! αύριο ίσως πάρουμε δεντράκι!! γιούπι!

μήπως να πάρουμε καράβι...? μήπως κανένα βαπόρι..?

1.12.08

Άδεια νύχτα...

... σε προσμένει με χαρά η Μαριορή!


έμαθα πρόσφατα αγαπητοί μου μπλόγκερς, πως δικαιούμαι 16 ολόκληρες ημέρες άδεια. ναι αγαπητοί μου. μου φανήκαν όχι απλά πολλές, πααααααααρα πολλές. και τι θα τις κάνω βρε 16 μέρες άδεια να κάθομαι? θα με πείτε τυχερή πολλοί από εσάς και μαζοχίστρια παράλληλα. φυσικά εγώ δεν έχω αυτά που έχετε εσείς (παιδιά, σκυλιά, γατιά, δουλειές, ρούχα κτλ κτλ) κ μου περισσεύει άπειρος χρόνος μιας κ δε κουράζομαι ακόμη πολύ.


σκέπτομαι να τις μοιράσω στους μήνες που έμειναν (αχ τι το θυμάμαι, μόνο 5 μήνες ακόμη κ μετά θα με παρασύρουν τα πλοκάμια της ανεργίας! ας ελπίσουμε πως θα μου φέξει πάλι!) να πάω στη μάνα μου να κάνουμε καμιά δουλειά και κατα κει, να κάνω κουλουράκια να μυρίσει το σπίτι μου Χριστούγεννα, να στολίσω το δεντράκι μου, να κάνω αποτρίχωση επιτέλους (αυτό επιβάλλεται να γίνει σήμερα το αργοτερότερο αύριο γιατί θα με φωνάζει Γουίνι ο Άκης) να πάω στην Αθήνα 2 μερούλες να δω την φίλη μου τη Μάχη που κάνουμε απίστευτη παρέα με την Άσπα όταν βρισκόμαστε. η Άσπα θα πάει ούτως ή άλλως μα εγώ το σκέπτομαι γιατί οταν το ανακοίνωσα στον Άκη δε μου φάνηκε να του πολυαρέσει η ιδέα. αλλά μου κακοφάνηκε. γιατί τον κύριο όταν μου έλεγε πως θα κάνει κάτι με τους φίλους του ή θα λείψει μερικές μέρες μαζί τους, ποτέ δε τον είπα κάτι κ ποτέ μα ποτέ ενώ ήξερε πως μου κακοφαίνεται εμένα κάτι, το έκανε. ίσως κ να μη το ήξερε. αλλά κι εγώ τον παρότρυνα να το κάνει, γιατί κακά τα ψέμματα, νέοι είμαστε ακόμη κ αν δε μπορούμε να κάνουμε πράγματα μαζί, ας τα κάνουμε κ με φίλους ή φίλες, μην αφήνουμε τη ζωή να μας προσπερνά και να χάνεται (μα πως τα λέω σήμερα!).


επίσης θα ήθελα πολύ να πάω κ στην Αυστρία, στη Βιέννη για 5-6 ημέρες. αυτό το συγκεκριμένο ταξίδι το κανονίζω χρόοοοονια κ φέτος που έχω μαζί με όλες τις δυνατότητες και την οικονομική που ήταν το μεγάλο εμπόδιο για να το "κλείσω", λέω να πάω. απλά περιμένω από τη φιλινάδα που μένει εκεί να κανονίσει τα δικά της κ να κανονίσω κ εγώ τα δικά μου. η φιλινάδα μου είναι η Γεωργία κ μένει εκεί 11 χρόνια. οι γονείς της ανέβηκαν ως οικονομικοί μετανάστες κ αποφάσισαν να εγκατασταθούν εκεί, χωρίς βέβαια να έχουν ρωτήσει τη μεγάλη κόρη τους η οποία ήδη είχε εγκλιματιστεί στο ελληνικό κλίμα. κ άντε τώρα βάλε 12χρονο να εγκλιματιστεί σε νέα μέρη, νέους ορίζοντες κ νέα πατρίδα! δε μπορώ να πω πως τη χάλασε, ίσα ίσα κάνει και τα ταξιδάκια της. μα εμείς εδώ, θα προτιμούσαμε να είναι μαζί μας...


και αυτά τα λίγα λοιπόν.

επί αφορμής, σήμερα είναι η Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS. Ας μη τη θυμόμαστε μόνο σήμερα, ας τη θυμόμαστε κάθε μέρα που περνάει χωρίς να έχουμε κάνει εξετάσεις κ χωρίς να παίρνουμε την απαραίτητη προστασία προς αυτό τον ιό που ταλαιπωρεί άδικα πολύ κόσμο. γι αυτό σας το υπενθυμίζω, να κάνετε ανοσολογικές εξετάσεις αίματος να είστε καλυμμένοι από αυτό το θέμα, μην το βλέπετε αψήφιστα, γιατί κ χωρίς να είχατε κάποιον σύντροφο με AIDS ή φορέα, μπορεί να είστε εσείς φορέας χωρίς να το ξέρετε γιατί οι φορείς δεν εκδηλώνουν συμπτώματα. κ μη ξεχνάμε πως δε μεταδίδεται μόνο μέσω της σεξουαλικής επαφής αλλά και από επαφή με διάφορα σωματικά υγρά, εφόσον υπάρχουν αμυχές στο δέρμα ή στους βλεννογόνους μας. Ξέρω πως σας τρομάζω αλλά πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους κ ο κόσμος να ευαισθητοποιηθεί σε αυτά τα πολύ λεπτά θέματα υγείας. γιατί όπως έλεγε κ ο αγαπητός μας Ιπποκράτης, καλύτερα να προλαμβάνεις παρά να θεραπεύεις. προφυλαχθείτε, όχι μόνο με το προφυλακτικό κατά τη σεξουαλική επαφή μα και γενικά. μη σκέφτεστε "σιγά, τι θα πάθω, αφού έχω ανοσία" κι όμως αγαπητοί μου το ανοσοποιητικό μας ήδη επιβαρύνεται καθημερινά από τα τόσα μικρόβια κ ιούς που κυκλοφορούν ελεύθεροι κ μεν είναι ασήμαντοι αλλά υπάρχουν! κ δεν μιλάω μόνο για τον ιο του AIDS αλλά και τις διάφορες μορφές ηπατίτιδας και κάθε λογής ιό που προσβάλλει τόσο άσχημα τον άνθρωπο. βέβαια υπάρχουν εμβόλια κατά μερικών μορφών ηπατίτιδας μα όχι για όλες. να φροντίζετε να εμβολιάζεστε όποτε χρειάζεται κ μη το αμελείτε. δεν σας λέω να είστε με τα αντισηπτικά και τις χλωρίνες όλη την ώρα. ίσα ίσα αυτό καταστρέφει την φυσιολογική ασπίδα του οργανισμού μας κ γίνεται πιο ευάλωτος.


το ξέρω πως σας προβλημάτισα αλλά είναι καθήκον μου να σας ενημερώσω, άλλωστε τι όρκο έδωσα?! κ για μένα η σωστή ενημέρωση είναι πολύ σημαντική, την προτιμώ από την απόλυτη άγνοια.


σήμερα στην Αριστοτέλους έχει την γιορτή των αγγέλων, θα ανάψουνε το δεντράκι. λέω να κατέβω μια βόλτα να χαζέψω, να πάω κ στη γυναικολόγο μιας γνωστής μου (η δική μου είναι στις Σέρρες αλλά αφού δεν μπορώ να πάω σε αυτήν, θα πάω σε μια εδώ) γιατί με ταλαιπωρεί αρκετό καιρό ένας πόνος στο στήθος κ ο παθολόγος που με εξέτασε με παρέπεμψε για ηχογράφημα στήθους. είχα κ μερικές ενοχλήσεις στις ωοθήκες μου κ με ανησύχησε το θέμα βρε παιδί μου, άσχετα που η περίοδός μου είναι σταθερότατη (μέχρι και στις μέρες, απίστευτη ακρίβεια!) θα πήγαινα με τον Άκη αλλά είναι απογευματινός, κρίμας. μαγείρεψε σήμερα αρακά, τέτοιο νόστιμο αρακά δεν έχω ξαναφάει, εκτός της μαμάς μου βέβαια :) η ποδιά που του πήρα θα φταίει, θα τον κάνει τέλειο μάγειρα χα χα χα!


αυτά τα λίγα αγαπητοί μου μπλόγκερς. από βδομάδα θα κουβαλήσω διάφορα
χριστουγεννιάτικα να στολίσω το σπιτάκι μου.. θα είναι γουτσουγουτσου!


φιλάκια!

26.11.08

Κάλος

στο πόδι κι όχι στον εγκέφαλο!

έχω ένα κάλο στη δεξιά πατούσα μου, ακριβώς εκεί που ενώνονται τα δάχτυλα με την υπόλοιπη πατούσα. χάλια σας λέω
χάλια.

πότε θα τον βγάλω επιτέλους να περπατώ σαν άνθρωπος? ήδη άρχισα να έχω ενοχλήσεις στο γόνατο, που έχω την εντύπωση πως είναι από τον κάλο

πάλι καλά λέω, έχω στο πόδι κάλο κι όχι στον εγκέφαλο. γιατί άμα είχα κι εκεί, πάει δε το σώναμε.

είμαι καλά! απλά βαριέμαι να σκεφτώ κ να σας πω, να αναρτήσω τελοσπάντων κάτι καταπληκτικό ως συνήθως και δε θέλω να σας χάσω σαν αναγνώστες μου, ντροπής δηλαδή, λίγους σας έχω...

αχ λέω ασυναρτησίες, καλύτερα να το κλείσω κ να σας ενημερώσω πως βρωμάω καλαμάρια τηγανιτά, πρέπει να μπει αποσμητικό χώρου στο σπίτι, και μάλιστα ΟΥΣΤ. (oust) ουστ κανονικό έχουν οι κάλτσες του Άκη. α πα πα. τι να σας λέω τώρα...

απέκτησα νέα εθνικότητα, πλέον είμαι από το Κάιρο. έτσι λέω στους ασθενείς, όταν με ρωτάνε, λόγω της περίεργης προφοράς μου (που κανονικά είναι πρόβλημα στην άρθρωση της ομιλίας μου), από που είμαι. ε κι εγώ αποφάσισα να τους λέω πως είμαι από το Κάιρο, η μαμά μου είναι από εκεί. άντε μάνα, ποιός τη χάρη σου, σ έκανα Αιγύπτια κι ας μην έχεις πάει ποτέ.

πανακοιμηθώ γιατί κι αύριο μας περιμένει μια υπέροχη μέρα με 9 στεφανιογραφίες που μπορεί να μετεξελιχτούν σε μπαλόνια. (ξέρετε, λέμε "ρε συ ο Κώστας έκανε μπαλονάκι!") τα μπαλόνια κρατούν το ελάχιστο μισή ώρα μαζί με τη στεφανιογραφία και κλάφτα χαράλαμπε.
τα μπαλόνια είναι οι αγγειοπλαστικές (ptca). αν θέλετε περαιτέρω ανάλυση, να κάνετε υπομονή. κάποια στιγμή θα σηκωθεί κι αυτό το θέμα!

σας αφήνω!

άπειρα φιλιά και συγχωρέστε με αν ήμουν αναιδής σε αυτή την ανάρτηση...

22.11.08

Φάτε μάτια ψάρια...

και κοιλιά περίδρομο!



μαγείρεψα σήμερα γκουρμέ πιάτο, μεγαλούργησα στη κουζίνα μου πάλι! είχε λίγο τη φάση του σήμερα γιατί ήρθε η φίλη μου η Ασπασία με τον αδερφό της ο οποίος είδε το πλυντήριο (θα σας αναλύσω γι αυτό το πονεμένο θέμα αργότερα) και ο τύπος που βάζει πετρέλαιο την ίδια ώρα και στιγμή μη σας πω και το ίδιο δευτερόλεπτο. μα συννενοημένοι ήταν?!



περίμενα την Ασπασία κατά τις 3μισι το μεσημέρι αλλά ήρθε στις 4 κ τέταρτο, την ώρα που ο Άκης έφευγε στη δουλειά κ αμέσως ήρθε ο πετρελαιάς. εγώ τι να κάνω πρώτα, να φιλέψω τη φίλη μου, να κάνω τα του πετρελαίου, να πω τον αδερφό της φίλης μου για το πλυντήριο? κ να πρέπει να φύγουμε στις 4μισι γιατί θέλαμε να προλάβουμε μια προβολή στο Λιμάνι (Φεστιβάλ Κινηματογράφου αγαπητοί μου!). ένας χαμός!!! ευτυχώς ο Άκης ανέλαβε το πετρέλαιο κ εγώ το πλυντήριο, του τα είπα περιληπτικά τι μου κάνει κ τι δε μου κάνει το ευλογημένο...



που λέτε, η πεθερά μου έφερε ένα πλυντήριο που το είχε αυτή πριν χρόνια στη κατοχή της αλλά όταν το έβαλα έγω μπρος να πλύνω, πήγε μέχρι το ξέβγαλμα κ δε γύρισε... κ δε μου το έκανε μια και δυο, μου το έκανε δεκατρείς κ αγανάκτησα! σήμερα μου είπε ο μάστορας πως θέλει αντίσταση, ο Άκης υποστηρίζει πως θέλει άλλαγμα η πλακέτα, το αστείο είναι πως πριν το φέρουμε Σαλονίκη το είχαν δώσει τα πεθερικά μου σε άλλον μάστορα να το φτιάξει κ υποτίθεται ότι το έφτιαξε κ δούλευαν όλα... έλα μου όμως που δε δουλεύανε! θα του αλλάξω την αντίσταση κ αν δω ότι δε φτουράει, θα το πάω γι ανταλλακτικά, θα το κάνω καλοκαιρινό, θα το βάψω μπλε, κάτι τελοσπάντων! (μεταξύ εμάς κ όλου του κόσμου, θα το δώσω γι ανακύκλωση κ θα πάρω της miele, όχι θα κάτσω να σκάσω με τη μπαχατέλα που όταν πλένει ή κάνει πως πλένει το κοιτάω το κοιτάω κ προκοπή δε βλέπω!...)



και για το φεστιβάλ κινηματογράφου στη Σαλόνικα, είναι μέχρι αύριο κ η φίλη μου πήρε 2 προσκλήσεις κ ήμουν μες τη τρελή χαρά που πρότεινε σ εμένα να πάμε! δυστυχώς το πήραμε χαμπάρι πολύ αργά κ μπορέσαμε να πάμε μόνο σήμερα. είδαμε τη ταινία Άγριο Λιβάδι, όπου ένας γιατρός στη μέση του πουθενά γιατρεύει διάφορους που περνάνε από εκείνο το μέρος που ήταν ο γιατρός, μετά τη πτώση του κομμουνισμού στη Ρωσία (αν δε κάνω λάθος δηλαδή). ο καημένος δεν έχει τίποτε, ούτε γάζες, ούτε betadine, ούτε καν ένα απλό τσιρότο βρε αδερφέ! η ταινία δε με πολυάρεσε, θα προτιμούσα κάτι πιο ουσιαστικό... αλλά ας μη λέμε κι ότι θέλουμε, μπορεί να είμαι εγώ παράξενη κ να μην έπιασα το νόημα!



κ τώρα να σας περιγράψω τι καλό μαγείρεψα σήμερα... είναι κ ιδανικό για τους νηστεύοντες



Γαλεός με πάστα λιαστής ντομάτας

6 μερίδες

γαλεός κατεψυγμένος (12 μικρά κομμάτια ή 6 μεγάλα) καλά αποψυγμένος όμως
λίγο λεμονάκι
λίγο ελαιόλαδο
αλατοπίπερο

για τη πάστα

4 λιαστές ντομάτες (4 φέτες) ξηρές
1 κούπα μαύρες ελιές χωρίς κουκούτσι (κατά προτίμηση Καλαμών)
3 κουταλιές ελαιόλαδο
3 κουταλιές κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελιδα σκόρδο τριμμένη
3 κουταλιές βασιλικό ψιλοκομμένο
1 κουταλιά μαϊντανό ψιλοκομμένο
2 κουταλιές χυμό λεμονιού φρεσκοστυμμένο
2 κουταλιές εκλεκτό κρασόξυδο
αλατοπίπερο

Εκτέλεση

Μουσκεύουμε τις ντομάτες μέχρι να ξαλμυριστούν κ τις σωτάρουμε για λίγο με τα νερά τους, το μισό λάδι, το σκόρδο και το κρεμμύδι. τοποθετούμε στο μπλέντερ τις ελιές, το μίγμα με τις ντομάτες, όλα τα υπόλοιπα τα υλικά κ χτυπάμε μέχρι να γίνει πολτός. δοκιμάζουμε κ αν χρειάζεται βάζουμε αλατοπίπερο.

αλείφουμε το γαλεό με το λάδι, το λεμόνι κ το αλάτι κ ψήνουμε τα κομμάτια στο γκριλ σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. αν τον επιθυμείτε ζουμερό, τον ψήνετε για 10 λεπτά περίπου (να βγαίνει καθαρό το πηρούνι από τη σάρκα). αν τον επιθυμείτε στεγνό, αφαιρείτε το ζωμό κ το ψήνετε μέχρι να ροδίσει. δε ξεχνάμε στο ενδιάμεσο, όπως κ να τον ψήσουμε, να γυρνάμε τις φέτες μας. προειδοποίηση: αν τον κάνετε στεγνό, έχετε υπόψιν σας πως θα χρειαστείτε τη διπλή ποσότητα γιατί εξατμίζονται τα υγρά του κ ... δε σας γεμίζει το μάτι!
βάζουμε τα ψάρια μας στο πιάτο κ βάζουμε από μια κουταλιά πάστα στο καθένα, την υπόλοιπη τη σερβίρουμε στο τραπέζι (μπορεί να τους άρεσε τους συνδαιτύμονες κ για να μην είναι στην δύσκολη θέση να ζητήσουν κι άλλο...)
για γρανιτούρα κάνουμε άγριο ρύζι κ μπρόκολο ή κουνουπίδι περιχυμένο με λίγο λιωμένο βούτυρο.

για σαλάτα είχα διαβάσει μια κορυφαία, θα τη κάνω και θα τη "σηκώσω" άλλη φορά!

και για κρασί διάλεξα ροζέ ξηρό "Απέλια" από τα Ελληνικά Κελάρια.

επιδόρπιο δεν έκανα γιατί εκτός του ότι δε περίσσεψε χρόνος, είμαστε σε περίοδο νηστείας κ δυσκολεύομαι να βρω κάτι νηστίσιμο να φτιάξω!


χτες γιόρταζα, αλλά δεν είπα τίποτε γιατί ξέρω πως ήδη μου έχετε δώσει άπειρες ευχές κ χαίρεστε για μένα κ χωρίς να σας το ανακοινώσω! δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο, πήγα στην εκκλησία της Παναγίας της Δέξιας στη Καμάρα το πρωί με τη φίλη μου κ μετά τη κέρασα καφέ στα φοιτητικά, θυμηθήκαμε τα παλιά καλά χρόνια! με τον Άκη δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο γιατί το απόγευμα δούλευα κ το πρωί δούλευε αυτός. κ σήμερα πάλι δε ταίριασε γιατί το πρωί πήγε για πουλιά με το φίλο του (ναι.. πηγαίνει κ πιάνει ωδικά πουλιά, άμα βρει κανένα καλό κ μικρό, το κρατάει κ το μεγαλώνει, αλλιώς τα αφήνει, μη μας κυνηγάει κ καμια φιλοζωική!) κ το απόγευμα δούλευε (δηλαδή τώρα δουλεύει). ίσως το βράδυ να μου κάνει στριπ τιζ για δώρο κ να γελάσουμε ομαδικώς χε χε χε!!

αυτα τα λίγα αγαπητοί μου μπλόγκερς!

σας εύχομαι καλή Κυριακή κ καλή εβδομάδα στη συνέχεια!

19.11.08

Βαριά υπογλυκαιμία

ναι αγαπητοί μου μπλόγκερς, σαν άλλος γιατρός κ ερευνητής κ εγώ δε ξέρω τι άλλο, ανακάλυψα μια καινούρια ασθένεια, ίωση θα την έλεγα, γιατί δεν έχει γιατρικό κ απλά περιμένουμε να περάσει, όπως ο ιός της γρίππης, κ απλά η θεραπεία της είναι συμπτωματική χωρίς βέβαια να εγγυαται αποτελέσματα...
την άρπαξα κι εγώ αυτή την ασθένεια τις προάλλες, 1 μέρα ακριβώς πριν αδιαθετήσω. φαντάζομαι όλες θα σας πιάνει κάτι, το κεφάλι, η κοιλιά, τα πόδια... γλυτώνουν οι γυναίκες από αυτά τα πράγματα? ε όχι, πείτε μου... ακόμη κ μετά τη κλιμακτήριο, τα βάσανα και οι χωρίς λόγο ανησυχίες, μας κυνηγούν... η ασθένεια λοιπόν συνεχίζει τη πορεία της κ προβλέπω να κρατήσει άλλη 1 μέρα, άντε 2, βαριά βαριά!
συμπτώματα της βαριάς υπογλυκαιμίας
αρχίζει με υπερβολική όρεξη για γλυκό, μετά το κανονικό σας γεύμα. δε σας χωρά ο τόπος. θέλετε οπωσδήποτε να φάτε κάτι γλυκό, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό. κ αφού το φάτε, πρέπει να το "κουμπώσετε" με ένα αλμυρό, γιατί παραγλυκαθήκατε, μην ανεβει κ το ζάχαρο. τρώτε και το αλμυρό και μετά από κατάποση 2 λίτρων νερού, αναζητάτε κάτι να μασουλήσετε. οτιδήποτε. έστω και γιαούρτι με φρυγανιά ή στη καλύτερη περίπτωση φρουτάκι. τρώτε το φρουτάκι ή το γιαουρτάκι σας κ πάλι πεινάτε. το στομάχι σας διαμαρτύρεται για τον όγκο του φαγητού αλλά δε σας πτοεί. προέχει η επιθυμία σας για να μασουλήσετε! μετά από πολύ συγκράτηση υποκύπτετε στο πειρασμό κ κατεβάζετε 1 επαγγελματική συσκευασία πατατάκια (εγώ προτιμώ τα ruffles γιατί είναι κυματιστά χε χε) συνοδεία με καμιά γκαζόζα ή πορτοκαλάδα ή και κοκακόλα αμαλάχει. αφού ρεύεστε και ζητάτε συγνώμη, εξακολουθείτε να θέλετε κάτι να τσιμπήσετε βρε παδί μου... μασάτε μια τσίχλα γιατί δε πάει άλλο, κοντεύετε να κάνετε εμετό με τόσα που φάγατε, ωσαν το βόδι.. κ μετά από τη τσίχλα αρχίζει πάλι το μαρτύριο.... μέχρι να κλείσετε τα μάτια σας για να κοιμηθείτε, σας κυνηγά αυτή η άσβηστη δίψα για φαγητό, γλυκό, κάτι να τσιμπήσετε...
αυτά τραβάω αυτές τις μέρες αγαπητοί μου κ αναρωτιέμαι πόσα κιλά έχω βάλει μέσα σε 2 μέρες και πόσα θα βάλω τις επόμενες 2... προσπαθώ να συγκρατηθώ αλλά εις ματην! δεν έχω αφήσει φαγώσιμο για φαγώσιμο στο σπίτι! είμαι ένα ζώον αχόρταγο!
η συμπτωματική θεραπεία είναι να υποκύπτετε στην όρεξή σας κ να έχετε κανένα κουβά δίπλα σας καλου κακου, με αυτό το μπέρδεμα που τρώτε, ποτέ δε ξέρετε τι έχει να γίνει...μπορεί να σηκώσει συλλαλητήριο το στομάχι!!
τέτοια τραβάω η καψερή κ ελπίζω να μου περάσει αύριο κιόλας γιατί δε πάει άλλο. με βλέπει κ ο Άκης κ ντρέπομαι...
παρεπιπτόντως, μια συνταγή που μου ζήτησε ο άντρας της Ασπας, ο Βασίλης.
Ρυζόπιτα!
δυστυχώς δεν ενθυμούμαι πόσα κομμάτια βγαίνει, ούτε κ πόσα πρέπει να είναι ακριβώς τα υλικά γι αυτό θα σας πω στο περίπου.
υπολογίστε πως για να γεμίσετε το "φύλλο" της πίτας, χρειάζεται 2-3 κουταλάκια του γλυκού ρύζι, μετά τη προετοιμασία του.
Υλικά
φύλλα κρούστας
αγελαδινό βούτυρο φρέσκο
γέμιση
ρύζι άσπρο γλασέ
ζάχαρη
κανέλα τριμμένη
γαρύφαλλο τριμμένο
βανίλια
Εκτέλεση
βράζουμε το ρύζι μέχρι να μαλακώσει (όπως το βράζουμε κανονικά) κ στραγγίζουμε. ρίχνουμε τη ζάχαρη τη κανέλα και το γαρύφαλλο, τη βανίλια κ ανακατεύουμε.
παίρνουμε ένα φυλλο κ το διπλώνουμε στη μέση ώστε να κάνει κάτι σα τετράγωνο. το αλείφουμε με το πινέλο με λίγο βούτυρο λιωμένο. βάζουμε στην άκρη του 2-3 κουταλίτσες από το μείγμα με το ρύζι, το διπλώνουμε από τα πλάγια και το τυλίγουμε. το βάζουμε στο ταψί με το άνοιγμα προς τα κάτω για να μην ανοίξει. συνεχίζουμε έτσι με όλα τα φύλλα ή όσο θέλουμε. το ψήνουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να ροδίσει (το ψήσιμό του είναι όπως του γαλακτομπούρεκου)
αν θέλουμε σιροπιάζουμε τις "φλογέρες" με σιρόπι, ειδικά αν μας βγήκαν λίγο "άγλυκες"
για το σιρόπι
2 ποτήρια νερό
3 ποτήρια ζάχαρη
βανίλια
(αν βάλατε βανίλια στο ρύζι, μη βάλετε στο σιρόπι, θα γίνει πολύ γλυκό!)
βράζετε τα υλικά μέχρι να δέσουν κάπως (να κάνει κομπάκια στο πιάτο, να είναι παχύρευστο) κ περιχύνουμε τις "φλογέρες" . έχω την εντύπωση πως το γλυκό είναι ζεστό και το σιρόπι χλιαρό.
συγνώμη που δε σας έγραψα ακριβώς πόσα υλικά χρειάζεται, μα υπολογίστε περίπου, γίνεται όπως το γαλακτομπούρεκο.
για τους νηστεύοντες, αντί για αγελαδινό βούτυρο, μπορούν να χρησιμοποιήσουν βιτάμ ή ηλιέλαιο (συνήθως με το λάδι γίνεται πιο "βαρύ" το γλυκό)
καλή επιτυχία αγαπητοί μου...
κ καλό κουράγιο σε μένα με την αρρώστεια!

17.11.08

Before and after

Αγαπητοί μου μπλόγκερς
πολύ καλησπέρα σας! είμαι πτώμα, δε το συζητώ. η δουλειά είναι ασταμάτητη, είχαμε πολύ κόσμο από τη Πέμπτη μέχρι και σήμερα , που τους διώξαμε! το Σαββατοκύριακο πήγαμε Σέρρες (πάλι) γιατί το σαββατόβραδο είχαμε νταβατούρι μεγάλο κ ο αδερφός μου ήταν dj κ γλεντήσαμε πάλι! τη Κυριακη επιστρέψαμε κ αρχίσαμε με το σπίτι γιατί ήταν αχούρι. μόνο τα "χαϊβάνια" λείπανε..
το φέξαμε κ σήμερα ήρθε η μανούλα μου! έκανε παρακέντηση θυρεοειδούς κ ευτυχώς πήγαν όλα καλά, ήμουν κ υπερβολική με τις ανησυχίες μου! ήρθε κ πρώτη φορά στο σπίτι μας κ της άρεσε πολύ. βέβαια άρχισε τα
"αυτό το κουτί παιδί μου, τι το θες?" κ δείχνει τη συσκευασία της ηλεκτρικής
"έλα βρε μαμά, μπορεί να το χρειαστώ."
"και να το χρειαστείς βρε, τι θα βάλεις μέσα? λες κ δεν έχει άλλα κουτιά ο κόσμος.. λεμονίτσα, ε λεμονίτσα!"
η λεμονίτσα ήταν μια γιαγιάκα στο χωριό που τα είχε χαμένα κ μάζευε ότι σαβούρα υπήρχε. λένε πως όταν ανοίξαν το σπίτι της, μετά το θάνατό της, είχε πάρα μα πάρα πολλά άχρηστα πράγματα...ένας χαμός
δεν έτυχε να έρθει πιο μπροστά γιατί εκτός του ότι δεν έχουν έμπιστο μεταφορικό μέσο (ο γάιδαρος του θείου μου δε πιάνεται χα χα) οι δουλειές τους είναι ατελείωτες.

την έκανα πολύ γούτσουγουτσου κ μύρισε κ το δικό μου σπίτι μανούλα! την πήγα στον Χατζή στη Καμαρα μετά την εξέταση, την κέρασα τυρόπιτα κ καφέ, ευχαριστήθηκε η ψυχή της βόλτα βρε παιδί μου, αν κ ο καιρός ήταν εναντίον μας. ήθελα να την γυρίσω λιγάκι αλλά και κρυώναμε και ξενερώσαμε με τη βροχή. ωραία ήταν όμως, μας έφτιαξε πατάτες στο φούρνο (τι κάνει αυτή η γυναίκα κ τα φαγητά της έχουν μοναδική μυρωδιά..) κ έφερε από τα Σέρρας ντολμαδάκια γιαλαντζί, αχ Παναγιά μου!! πεντανόστιμα αν κ δεν τα πολυτρώω. κατά τις 6 έφυγε πάλι αν κ θα ήθελα πολύ να έμενε...

και συνεχίζω με το θέμα μας!


το σημερινό θέμα μας είναι πριν κ μετά το ακουστικό βαρηκοΐας. έχω καιρό να γράψω μια σχετική ανάρτηση με το πρόβλημά μου κ ένιωσα τύψεις βαθύτατες!

για να σας ενημερώσω, πριν ενάμισι χρόνο έβαλα πρώτη φορά ακουστικό βαρηκοΐας στο δεξί μου αυτί. θα έβαζα και στο αριστερό μα είναι πολύ ευαίσθητο κ η απώλεια ακοής που έχω δεν δίνει περιθώρια για βελτίωση με ακουστικό. την βαρηκοΐα την έχω από τριών ετών κ πρέπει (δεν είμαι σίγουρη) να χειροτέρεψε πριν 4-5 χρόνια. έτσι περίσυ τον Μάρτιο πήρα την απόφαση κ έβαλα ακουστικό γιατί δε τη πάλευα. με φωνάζαν κ τους είχα όλους γραμμένους!!
παρακάτω θα γράψω πως ήταν η ζωή μου πριν κ πως είναι η ζωή μου μετά το ακουστικό. να καταλάβετε περίπου για τι θέμα μιλάμε τελοσπάντων!

πριν

δεν άκουγα όταν με φωνάζαν (άκουγα φωνές αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω αν φώναζαν εμένα ή τον γείτονα!)
δεν άκουγα το τηλέφωνο όταν χτυπούσε, ειδικά όταν είχε ήχους με υψηλές συχνότητες

δεν άκουγα τα αυτοκίνητα (με χτύπησε ένα μια φορα, αλλά ενταξει δεν πάθαμε τίποτε!)

δεν άκουγα όλες τις νότες της κιθάρας όταν ο Άκης τραγουδούσε

δεν άκουγα τη φωνή μου
ήμουν στη κοσμάρα μου εντελώς όμως...
δεν συνειδητοποιούσα το μέγεθος του προβλήματος, έλεγα "μια χαρά είμαι, μια χαρά τα ακούω όλα!"
άκουγα μόνο τα μπάσα, κ αυτό μπορώ να πω πως μου άρεσε πολύ, τώρα οι υψηλές οι νότες μου σπάνε τα νεύρα!
ήμουν πιο συγκεντρωμένη σε ότι κ να έκανα, απόλυτα όμως. αυτό δεν ήταν πάντα καλό!
σκεφτόμουν πιο γρήγορα γιατί κανείς δε μου αποσπούσε τη προσοχή
αν δεν ήθελα να ακούσω κάποιον που μιλούσε, απλά κοιτούσα αλλού κ τον αγνοούσα. μάταια αυτός να προσπαθεί να τραβήξει τη προσοχή μου! αυτό ήταν ακρώς εκνευριστικό γι αυτόν που προσπαθούσε να μου μιλήσει εννοείται..
δυσκολευόμουν στο ΤΕΙ, στις παραδόσεις μαθημάτων. κι όμως αποφοίτησα..
δεν άκουγα τα λαϊκά που βάζουν οι οδηγοί στα ΚΤΕΛ (αυτό δε ξέρω αν είναι καλό η κακό..)
δεν είχα κάποιο πρόβλημα στα μπαρ, μπουζούκια, κλαμπ. τι πριν τι μετά. το ίδιο μου φαίνεται!
δε μπορούσα να πάω στην εκκλησία γιατί μ έπιανε ο ύπνος. πολύ κατάντια...
αυτά θυμάμαι μέχρι στιγμής... δείτε τώρα και τα μετά.
μετά
είχα συχνούς πονοκεφάλους τον πρώτο καιρό που χρησιμοποιούσα το ακουστικό.
με δυσκόλευε η εφαρμογή του κ είχα μια φαγούρα όταν το έβγαζα! μα μια φαγούρα! πλέον ξοδεύω πάνω από 3 μπατονέτες... δε βρίσκω ανακούφιση!
το αυτί μου βγάζει περισσότερο "κερί" κ μπορεί για μερικούς να είμαι "σχαμαδ" αλλά ευτυχώς δε φαίνεται
ακούω το όνομά μου όταν με φωνάζουν (τώρα άρχισα να το ξεχωρίζω)
ακούω τηλεόραση στη χαμηλή ένταση κ καταλαβαίνω αρκετά θα έλεγα
δυστυχώς δεν έλυσε εντελώς το πρόβλημα, πάλι κάνω χειλεανάγνωση για να καταλάβω τι μου λένε. αν κ μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου ν ακούει καλά κάποιες φράσεις κ να μη το πιστεύει χε χε
ακούω τα αυτοκίνητα, αχ Παναγιά μου τι θόρυβος...
γελάω με το θόρυβο της μηχανής του αυτοκινήτου. δε ξέρω, μου φαίνεται αστείος...
ακούω τον Άκη όταν παίζει κιθάρα κ τραγουδάει κ μιμείται πουλιά κ πεθαίνω στα γέλια..
το μόνο αμάξι που το ακουστικό μου κάνει παράσιτα είναι του Άκη. σε κανένα άλλο. τέτοια γκαντεμια! αν πάρω μια συγκεγκριμένη θέση, κάνει ψψσσππφσσσπ αν κ είναι ψηφιακό, με
όλα τα κομφόρ του.
κάθε 2 μήνες ξοδεύω 7μισι ευρώ για τις μπαταρίες του... λες κ δεν είχαμε άλλα έξοδα!
έδωσα 2000 για την αγορά του(μου έκανε κ έκπτωση, 200 ευρώ μείον γιατί αγοράζει κ η αδερφή μου από εκεί). τι νομίζατε, μπαχατέλα θα αγόραζα?? το καλύτερο της κατηγορίας του από τη καλύτερη εταιρία ακουστικών βαρηκοΐας. βέβαια οι γνώμεις διίστανται μα οι περισσότεροι χρήστες ακουστικών υποστηρίζουν αυτό που λέω κι εγώ.
δε με βοηθά ιδιαίτερα στο τηλέφωνο αλλά μια εταιρία πουλάει ένα "χωρίς χέρια" (hands free) που συνδέεται με το ακουστικό, μεγάλη πατέντα αγαπητοί μου! κ πανάκριβο. αν σκεφτείτε πως ένα απλό "χωρίς χέρια" κάνει περίπου 15 ευρώπουλα, αυτό κάνει 40. βεβαίως..
νιώθω πιο ασφαλής
ακούω κουδούνια, θυροτηλέφωνα, κινητά, φορητά, μουσικές, που δεν άκουγα χωρίς αυτό.
αν το κεφάλι μου πάρει μια θέση, σφυρίζει. αυτό βέβαια διορθώνεται.. αλλά είναι τόσο άχρηστοι οι ακοοπροσθετιστές του μαγαζιού που έχω βαρεθεί να πηγαίνω εκατό φορές για το ίδιο πράγμα! θα το πάω για συντήρηση σε λίγο καιρό. για σέρβις ένα πράγμα.
ο επεξεργαστής του ακουστικού είναι στα ίδια κυβικά με έναν επεξεργαστή ηλεκτρονικού υπολογιστή απλά δεν είναι τόσο ΑΜΑΝ σε όγκο.. φαντάζεστε να κουβαλούσα ένα κουτί ηλεκτρονικού υπολογιστή για ν ακούω καλά? χα χα..
έχω τη μαγική ικανότητα να το κλείνω κ να ησυχάζει το κεφάλι μου. ενώ εσείς αγαπητοί μου θέλετε δε θέλετε, ακούτε! χε χε..
δεν μπορώ να μαζέψω τα μαλλιά μου ψηλά, ντρέπομαι γιατί φαίνεται...
σε γενικές γραμμές προτιμώ χίλιες φορές να είμαι με το ακουστικό, παρά χωρίς αυτό. μόνο η ασφάλεια που με προσφέρει, μου αρκεί. γιατί βασίζομαι περισσότερο στον εαυτό μου κι όχι στους άλλους. χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί όταν χτυπάω τη πόρτα του μπάνιου κ μου απαντάνε κ ακούω κ δεν κινδυνεύει ο άλλος να τον δω με τα σώβρακα!!
κι ας ξοδεύω 7μισι ευρώ για τις μπαταρίες του κ άλλα πόσα για το εκμαγείο κ το σέρβις του... κ ας το ξεχνάω καμιά φορά σπίτι κ είμαι σα χαμένο στο διάστημα μετά!! πιστεύω πως τα έχει βγάλει τα λεφτά του...
όταν το απέκτησα, ήταν μέσα σε μια πολύ όμορφη θήκη, σαν κόσμημα, κ αναφώνησα "my precious!!!" όπως το γκόλουμ στον άρχοντα των δαχτυλιδιών με το δαχτυλίδι!
θα ήθελα να είχα μεγαλύτερη βελτίωση στο θέμα της ακοής αλλά ας μη ξεχνάμε πως τίποτε μηχανικό δε μπορεί να αντικαταστήσει το σώμα μας που τόσο τέλεια το έπλασε ο Θεός..
έχω σταματήσει να στεναχωριέμαι για το πρόβλημά μου, το δέχτηκα (μπορεί να κουράστηκα αλλά τα κατάφερα!) κ προσπαθώ να βλέπω τα πάντα από την αστεία πλευρά τους και φυσικά από τη θετική.
αυτά τα λίγα αγαπητοί μου μπλόγκερς! θέλω να σας γράψω πολλά, μ έπιασε λογοδιάρροια!! αλλά αρκετά για σήμερα, μεθαύριο πάλι!
σήμερα είχα ρεπό, πήγαμε στο πράκτικερ αφού αποχαιρετήσαμε τη μαμά να δούμε για έπιπλο τιβι και καπάκι για τη λεκάνη της τουαλέτας. α πα πα! πανάκριβα! δε ξαναπάω εκεί!..
σας αφήνω τώρα! πάω να τσακίσω κάτι γλυκά που μόλις αγόρασα, έχω βαριά υπογλυκαιμία σήμερα!!!

13.11.08

Mamma mia

μου λείπει πολύ η μαμά μου

θέλω να χωθώ στη μεγάλη αγκαλιά της, με το μοναδικό άρωμα που αποπνέουν όλες οι μανούλες, κ να μου χαϊδέψει τα μαλλιά κ να με πειράξει λέγοντάς με μπέμπα, μωρό κ όλα τα συναφή...


η μαμά μου είναι η καλύτερη μαμά όλου του κόσμου! εκτός του ότι κάνει απίστευτα φαγητά, τυρόπιτες (γενικά όλων των ειδών τις πίτες..) που εξαφανίζονται σε δευτερόλεπτα, κάνει τα πάντα μα τα πάντα με τη δική της μοναδική φροντίδα... αν μου δείξετε 2 δέματα με καλούδια μέσα, θα καταλάβω κατευθείαν ποιό είναι της μαμάς μου κ ποιό ξένο... κ πιο παιδί δε τα ξεχωρίζει αυτά θα μου πείτε..


μεγάλωσα όμως κ πρέπει να σταθώ κι εγώ στο ύψος μου αν κ είμαι μόνο 1,70 χε χε, κ να αρχίσω να νοικοκυρεύομαι έτσι όπως πρέπει (αν κ βαριέμαι..), να κάνω το φαΐ μου, το σπίτι μου κ όλα τα συναφή..


από τη μία είναι καλά που κάνω κάποια πράγματα μόνη μου κ έχω κάποιες πρωτοβουλίες χωρίς να με ζαλίζει η μαμά μου με τα ναι και τα όχι, αλλά από την άλλη το σπίτι όταν γυρνάω δεν μυρίζει μανούλα όπως και να το κάνουμε!!!


ένα μεγάλο ΖΗΤΩ στις μανούλες όλου του κόσμου... κ ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στις μανούλες όλου του κόσμου που προσέχουν τα παιδάκια τους πιο πολύ από τον εαυτό τους κι ας είναι υπερβολικές κι ας φωνάζουν συνέχεια...


να και μια φωτό με τη μανούλα μου :)


η δεσποινίς είνα η Χρυσάνθη, η πρώτη μου ανηψιά. όπως βλέπετε η κουζίνα μονίμως ανοιχτή, φώτα, απορροφητήρες, χαμός.. η φωτό είναι βγαλμένη στη τραπεζαρία του σπιτιού μου.
θέλω τη μαμά μου!! έχω καιρό να το πω αυτό...

11.11.08

eviva los taper

εβίβα κ ένα μεγάλο μπράβο στη τάπεργουέαρ που ανακάλυψε αυτά τα καταπληκτικά πλαστικά σκεύη αποθήκευσης...
γιατί χωρίς αυτά ούτε τυρόπιτες θα κουβαλούσα σήμερα, ούτε ριζόπιτες (αχ Παναγιά μου!), ούτε λαχανοσαρμάδες...
κ ένα μεγάλο μπράβο στη sanitas που μας εφοδιάζει με πλαστική μεμβράνη κ αλουμινόχαρτο
γιατί χωρίς αυτά ούτε καβουρμά θα είχα (τον έφερε η μαμά από τα μπάνια, ξακουστός ο καβουρμάς Αλεξανδρούπολης), ούτε κι άλλη τυροπιτα θα είχα...
κ μπράβο στις γαλακτοβιομηχανίες που σκέφτηκαν το πλαστικό κουτί που μοιάζει με κουβαδάκι κ βάζουν το στραγγιστό για τζατζίκι μέσα...
γιατί χωρίς αυτό δε θα έπαιρνα αυγά! καταπληκτικό σκεύος, τυλίγετε 5-6 αυγά σε εφημερίδα κ τα βάζετε μέσα στο κουβαδάκι αυτό (εννοείται ότι το στραγγιστό για το τζατζίκι έχει τελειώσει) κ πηγαίνουν ασφαλή στο προορισμό τους! (χελώνα μ ακους εσύ, που έχεις κ παιδί στα ξένα..?)
ναι όπως καταλάβατε ήρθα σήμερα στο σαλόνικα με την ανθρωπιστική βοήθεια, δόξα Τω Θεώ, η επιχορήγηση σταμάτησε κ πληρώνομαι κανονικά! επιτέλους συνεισφέρω κ εγώ σαν άνθρωπος στην οικονομική ζωή της οικογένειας φροντίζοντας τα του εαυτού μου.
ήρθα στο σαλόνικα κ αντάμωσα την Ειρήνη, τη κόρη της Αχτίδας, πήγαμε για καφέ (μόνο καφέ που δεν ήπιαμε!) γνωριστήκαμε, τα είπαμε κ τάξαμε η μια στην άλλη να ξαναβγούμε τουγκέδα!
πολύ καλό κορίτσι, άλλωστε οι καλές μαμάδες μόνο καλές κόρες μπορούν να κάνουν! χαίρομαι πολύ που βρεθήκαμε από κοντά! κ τι εύθυμο κορίτσι κ πάντα καλοπροαίρετο.. σταματώ τα σχόλια για την κυρία μη νομίζετε ότι σας καλοπιάνω! μη λέμε κ τα αυτονόητα!
επόμενος σταθμός, μαμά αχτίδα! κ μου έλεγε συνέχεια η ειρήνη όταν θα πάμε στην αχτίδα να μη φάω το πρωί! μα τόσο φαΐ? εσύ ζαχαρούλα φαντάζομαι θα ξέρεις να μας πεις...
πάω τώρα να κοιμηθώ δυστυχώς χωρίς τον Άκη, μιας κ δουλεύει νυχτοκάματο :( κ δυσκολεύομαι μωρέ, όταν τα σεντόνια είναι κρύα κ δεν είναι δίπλα μου να με ζεστάνει λιγάκι...
θα πάρω καμια μπλούζα του αγκαλιά.. όπως τα μωρά που ηρεμούν με τη μυρωδιά της μαμάς τους.
έχω και κουραμπιέ καρβάλης να σας κεράσω!
η ριζόπιτα τα έσπασε!! τριγυρνά στο μυαλό μου κ θέλω να πάω να την αφανίσω!!
φιλιά σε όλους κ καλό βράδυ! τα λέμε ίσως αύριο :)

6.11.08

Τενοντίτις

και ναι αγαπητοί μου μπλόγκερς έφτασε η μεγάλη στιγμή, η στιγμή της αλήθειας, η στιγμή που όλοι περιμένατε!

θα αναλύσω την τενοντίτιδα στο θέμα μας μιας κ είναι μια "ασθένεια" που ταλαιπωρεί κόσμο και κοσμάκη και περισσότερο εσάς που ασχολείστε με τα πισιά (ηλεκτρονικούς υπολογιστές), που παίζετε τένις, που σηκώνετε μωρά παιδιά και που κάνετε δουλειές ασταμάτητα χωρίς διακοπές!

τέρμα οι μύθοι και τα ψέμματα. η τενοντίτιδα μπορεί να προσβάλλει ακόμη κι εσάς που απλά καθαρίζετε το σπιτάκι σας ή κρατάτε το μωρό σας νυχθημερόν αγκαλιά και δεν το αφήνετε κάτω να σας πεθυμήσει κι αυτό λιγάκι..

Ανατομία

οι τένοντες αποτελούνται από συνδετικό ιστό και ο ρόλος τους είναι να συνδέουν τους μύες με τα οστά, τους χόνδρους ή και με άλλους μύες. επίσης οι αρθρώσεις ενώνονται μεταξύ τους εξωτερικά και από τένοντες.

είναι υπεύθυνοι για όλες σχεδόν τις κινήσεις, μαζί με τους μύες, των άκρων καθώς και τις περισσότερες κινήσεις που μπορεί να κάνει το σώμα μας. είναι κατά κάποιο τρόπο οι οδηγοί, τα "σκοινιά" που κρατούν το σκελετό και τους μυες μας για να κινηθεί.






Βλέπουμε στη διπλανή φωτογραφία τον αχίλλειο τένοντα. συνδέει τον αστράγαλο με τους μύες της κνήμης κ είναι εκείνο εκεί το μικρό κομματάκι ιστού! τόσο μικροί κι όμως τοσο θαυματουργοί κ εύθραυστοι.













Στη διπλανή φωτογραφία φαίνονται οι τένοντες που συνδέουν τη κλείδα, την ωμοπλάτη και το βραχιόνιο οστό με τους αντίστοιχους μύες. Η τενοντίτιδα που εμφανίζεται στους ανθρώπους που ασχολούνται με ηλεκτρονικούς υπολογιστές είναι φλεγμονή του τένοντα, εκεί που βλέπετε τα βελάκια (bursa, rotator cuff).







Μερικές πληροφορίες για τους τένοντες

υπάρχουν περιπτώσεις που αρχίσαμε γυμναστική απότομα ή σηκώσαμε υπερβολικό για το συνηθες, βάρος, κάναμε πολλές δουλειές χωρίς σταματημό (τρίψε τρίψε να βγει το τζίνι!) κ την επόμενη μέρα όχι μόνο είχαμε αυτό το απαίσιο πιάσιμο αλλά είχαμε κ μερικές συστολές (σαν κράμπες) των μυών. αφού πέρασε το απαίσιο αυτό πιάσιμο, το σημείο που καταπονήθηκε συνεχίζει να πονάει. αυτό αγαπητοί μου μπορεί να είναι κάλλιστα μια τενοντίτιδα, ειδικά αν συνοδεύεται από πόνο εντοπισμένο, οίδημα (πρήξιμο), ερυθρότητα (κοκκίνισμα), αδυναμία κινήσεως και ανύψωσης βάρους (ειδικά αν είναι μέρος των άνω άκρων) και καταβολή δυνάμεων (αυτό είναι ούτως ή άλλως επακόλουθο της κούρασης!)

Θεραπεία

θα σας πω αυτά που λένε όλοι οι γιατροί κ τα έχετε ακούσει τόσες πολλές φορές που τα μάθατε κι εσείς απ έξω αλλά δυστυχώς δεν έχει ανακαλυφθεί κάτι πιο αποτελεσματικό από τη ξεκούραση! ναι αγαπητοί μου, ξεκούραση κ μάλιστα αυστηρότατη ακινητοποίηση του μέλους για τουλάχιστον μία βδομάδα κ στη καλύτερη περίπτωση δύο. αντιφλεγμονώδη κ μυοχαλαρωτικά θα φέρουν πιο γρήγορο αποτέλεσμα. επίσης εφαρμογή επιθέματος πάγου για μία ώρα μάξιμουμ στο σημείο που εντοπίζεται ο πόνος (όχι παραπάνω γιατί αντί να βοηθήσει, τα κάνει χειρότερα) κ μη νομίζετε πως τους επιδέσμους και τα περιβραχιόνια τα βάζουν οι γιατροί επειδή κάτι κάνουν. είναι περισσότερο και ψυχολογικά, φοράς κάτι κακάσχημο κ σου θυμίζει συνέχεια πως αυτό το χέρι-πόδι δε πρέπει να το κουνήσεις, γι αυτό αγαπητοί μου, προσοχή και υπακοή στις οδηγίες των ιατρών. εκτός κι αν είναι τίποτε κομπογιαννίτες κ σας πουν πως μια απλή τενοντίτιδα χρειάζεται εγχείρηση.. τότε φτύστε τους κ πηγαίνετε σε κανένα σοβαρό ορθοπεδικό!


υπάρχει βέβαια και η χρόνια μορφή τενοντίτιδας που είναι απόρροια της οξείας η οποία δεν αντιμετωπίστηκε. οξεία τενοντίτιδα είναι αυτή που εμφανίζεται ξαφνικά, διαρκεί λίγο καιρό κ αντιμετωπίζεται άμεσα. η χρόνια τενοντίτιδα ξεκινά ως οξεία κ αν δεν αντιμετωπιστεί, ο πόνος γίνεται συνεχής και για πολύ καιρό. τα αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά δεν ωφελούν παρά για λίγο. γι αυτό το ξαναλέω προσοχή!


Πρόληψη

και φθάνουμε στο πιο σημαντικό κομμάτι της ανάρτησης αυτής. όπως έλεγε κ ο διάσημος ντοκτορ Ιπποκράτης, καλύτερα να προλαμβάνεις παρά να θεραπεύεις!
συνίστω ποτέ μα ποτέ να μην αρχίζετε γυμναστική απότομα. πάντα αργά και σταθερά, με ήπιο πρόγραμμα στην αρχή και μη κάνετε ότι ναναι. μη προσπαθείτε να φανείτε μάγκες γιατί γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος! κ μη περιμένετε να δείτε αποτελέσματα με τη μία ή τις δύο φορές που τρέξατε το γύρο της Θεσσαλονίκης... καλύτερα να ασκείστε λίγο, με μέτρο και σύνεση, παρά μια κι έξω. πάντα να κάνετε τις προβλεπόμενες διατάσεις και την απαιτούμενη προθέρμανση.
για τις νοικοκυρές και τις μη (γι αυτές τελοσπάντων που καταπιάνονται μια στις τόσες με βαριές οικιακές δουλειές) ισχύει το ίδιο κ γι αυτούς με την απότομη γυμναστική. αγαπητές μου, κάνετε ανοίγματα πριν αρχίσετε το μοιραίο. τεντώστε τα πόδια σας πιάνοντας το κάτω μέρος και λυγίστε το στο γοφό (τεντώνει ο τρικέφαλος). σκύψτε με τεντωμένο το πόδι και προσπαθήστε να φτάσετε τα δάχτυλα του ποδιού (τεντώνεται το κάτω μέρος του γοφού κ η γάμπα) ανοίξτε τα χέρια σας και κρατήστε κόντρα σ ένα τοίχο με το ένα χέρι (τεντώνονται οι θωρακικοί μύες) τεντώστε τη σπονδυλική σας στήλη με ένα ωραίο και μεγάλο τέντωμα όλο δικό σας! προσπαθήστε να πιάσετε τα σταφύλια πάνω ψηλά σαν να κάνετε μονόζυγο.
κ μη κάνετε απότομες κινήσεις. απαγορεύονται δια ροπάλου!!
βέβαια καλό θα ήταν να κάνετε και μερικές ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυων ώστε να αντέχουν περισσότερο κ να κουράζονται λιγότερο.
κάντε εκτάσεις, ανατάσεις με αλτήρες.

για περισσότερες πληροφορίες ενδυνάμωσης των μυων πατήστε εδώ. χα χα πλάκα σας κάνω.

κάντε κλικ εδώ κι εδώ το τελευταίο θα σας καλύψει κατά πολύ πιστεύω.

κ όσο για τις κυρίες που ασχολούνται με τα πισί προτείνω το πληκτρολόγιο και το ποντίκι να βρίσκονται στο ίδιο υψος όπου ο αγκώνας σχηματίζει γωνία 90 μοιρών με κολλημένο το βραχίονα στο θώρακα, ίσως και χαμηλότερα. έτσι καταπονούνται οι τένοντες λιγότερο. επίσης αγαπητές μου κυρίες, να κάνετε συχνά διαλείμματα κ να ξεκουράζετε τα χέρια σας τουλάχιστον για 2-3 λεπτά. δύο τα έχετε, μη τα χαλάτε από τώρα!


σε γενικές γραμμές η λύση είναι μία, ενδυνάμωση και ξεκούραση. έτσι θα έχετε και υγιείς μύες και υγιή οστά!

ελπίζω να σας κάλυψα κατά πολύ

είμαι όλη μάτια για τις απορίες σας!

φιλάκια :)

4.11.08

Τα παιδία παίζει!

και σας ενημερώνω εν τω μεταξύ πως η έρευνα για τη τενοντίτιδα τελειώνει κ θα είναι η επόμενη ανάρτησή μου!

παιχνίδια της Ειρήνης που τα έπαιξα κι εγώ

Αγαπημένη ταινία: "Kill Bill Vol 1 & 2"
Αγαπημένο τραγούδι: είναι πάρα πολλά..
Αγαπημένο ζώο: Γουβ γουβ, τσίου τσίου!
Αγαπημένο λουλούδι: Άγρια Ορχιδέα
Αγαπημένο βιβλίο: Έχω φάει του κόσμου τα βιβλία κ δε μπορώ να κάνω διάκριση! θα μαι άδικη!
Αγαπημένη σειρά: Dr House MD δαγκωτό!
Αγαπημένος ηθοποιός: Ντε Νίρο, Κλούνι, κ άλλοι πολλοί τζαμάτοι
Αγαπημένη ηθοποιός: μου βάζεις δύσκολα..
Αγαπημένος τραγουδιστής: χμμ.. Τερζής
Αγαπημένη τραγουδίστρια: χμμμ... Αλεξίου
Αγαπημένο συγκρότημα: Πυξ Λαξ αν κ διαλύθηκε
Αγαπημένος καφές: καπουτσίνο ή κ εσπρέσσο
Αγαπημένο ποτό: Gorilla Milk
Αγαπημένο χρώμα: Φούξια!
Αγαπημένος αριθμός: 69 χα χα χα χα πλάκα κάνω, δεν έχω αγαπημένο αριθμό
Αγαπημένο αντικείμενο: έχω ιδιαίτερη σχέση με αντικείμενα γενικά! τώρα το αγαπημένο μου είναι η ράβδος Braun με όλα τα κομφόρ, αλέθει, καβουρντίζει, κόβει, ψιλοκόβει, ξανακόβει...
Αγαπημένο πρόσωπο: πολλά!!
Αγαπημένη εποχή: φθινόπωρο :)
Αγαπημένο επάγγελμα: γιατρός! ευγενικότατος κι όχι μαλάχας σα μερικούς μερικούς
Αγαπημένη ημέρα: όλες μέρες του Θεού είναι :)
Αγαπημένο φαγητό: όλα της μάνας μου!
Αγαπημένος μήνας: Έλα ντε... δύσκολο.. εκείνος ο μήνας που πέφτουν τα φύλλα κ όλα έχουν μια ζεστή απόχρωση
Αγαπημένο παραμύθι: 7 πριγκηπόπουλα (μόνο ο μπαμπάς μου το ξέρει αυτό! κ θα σας το διηγηθώ κάποια στιγμή.. είναι μακρυνάρι κ μου το έλεγε για να κοιμηθώ κ ποτέ δεν έμαθα τι έγινε στο τέλος. μια από αυτές τις μέρες θα τον ρωτήσω όμως..)
Αγαπημένο ποίημα: "Αν" του Κίπλινγκ (συμφωνώ με Ειρήνη :)
Αγαπημένη χώρα/πόλη/άλλο: Σαλλλλόνικααααααα φορέβαααα!!!


ένα παιχνίδι για το Ξεblogάρισμα!

1. Ποιό μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις;

αν όλα αυτά που γίνονται κ θα γίνουν, τα ξέρουν ήδη τα "μεγάλα" ονόματα

2. Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά;

αν μετράει ο αδερφός μου κ ο μπαμπάς μου, τότε 4. αυτοί, ο σούπερμαν κ ο Άκης :)

3. Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομα σου.Τι όνομα θα διάλεγες;

Αφροξυλάνθη! μη γελάτε! θα ήθελα ένα περίεργο κι ασυνήθιστο όνομα!

4. Τι θα χάραζες στην ταφόπετρα σου; (φτου φτου φτου!)

Ότ' αποθάνω θάφτε με με κινητό στο μνήμα, μα μη με θάψετε βαθειά, γιατί δε θα χω σήμα! χα χα χα...
σοβαρά θα έγραφα κανένα ψαγμένο ρητό... θέλει ψάξιμο όμως!

5. Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις πως σου ταιριάζει απόλυτα.

χμμμ είναι ένα, που το λένε " ο τικαλάκης" κ πρόκειται για ένα παιδάκι με παραπληγία στα κάτω άκρα και τις δυσκολίες που περνάει αλλά στο τέλος δικαιώνεται. το γράφει ο συγγραφέας τόσο προσιτό για τα παιδικά μάτια που μου άρεσε πάρα πολύ.

6. Διάλεξε καινούριους γονείς.

ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ γιατί μ έκαναν αυτό που είμαι (κατά πολύ, αν όχι εντελώς)

7. Γράψε τα τελευταία διάσημα λόγια σου.

Να είστε καλά για να σας κερνάω συχνά!

8. Αν ήσουν συγγραφέας, ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος.

Κλειώ (κ είχα αρχίσει ένα βιβλίο κάποτε μ αυτό το τίτλο. δε τελείωσε ποτέ γιατί άλλαζα συνέχεια γνώμες)

9. Αν ήσουν αυτοκίνητο, τι μάρκα θα ήσουν;

mini cooper δεκαετίας 80 και κάτω!

10. Αν ήσουν άγριο ζώο τι θα ήσουν;

γαζέλα ή μακάο!

11. Για τι πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;

χμμ προς το παρόν όλα όσα έκανα ή έγιναν λάθος, ήταν εμπόδια κ ήταν πάντα για καλό!

12. Πες κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται

να έχετε πάντα ανοιχτή καρδιά και μυαλό

13. θα θυσίαζες τη ζωή σου για κάποιον;

ω ναι!

αυτά αγαπητοί μου!!
μπορώ να γράφω ώωρες για τον εαυτό μου αλλά η περιαυτολόγηση μας κάνει κ περισσότερο ψώνια οπότε μη με πάρετε κ στο ψιλό!

αναμένετε στο ακουστικό σας για την επόμενη ανάρτηση που θα πολυσυζητηθεί!!

φιλάκια αγαπητοί μου!