23.2.10

Κινέζικο ρυζότο ala Δέσποινα

Τις προάλλες που μιλούσα στο φουμπου με την γκαρντασίνα μου και αναπτύσσαμε το θέμα του καθημερινού φαγητού μου είπε γι αυτή τη συνταγή την χιλιοπαινεμένη και την χιλιοανεβοκατεβασμένη...

φαντάζομαι κι εσείς ζείτε καθημερινά το δράμα του "τι να μαγειρέψω σήμερα?" ή του "πρέπει να μαγειρέψω σήμερα?". όταν ήμουν μικρή νόμιζα πως ήταν δουλειά του ενός λεπτού να βρεις τι θα φτιάξεις για μεσημεριανό, έλα όμως που τότε πίστευα πως όλες οι συνταγές του τσελεμεντέ ήταν εφικτές. που να φανταστώ πως τα ορτύκια με χυμό φραγκοστάφυλου και κρούστα από τζίντζερ δεν περιλαμβάνονται στο καθημερινό τραπέζι της ελληνικής οικογένειας...

αυτό το διαπίστωσα γι άλλη μια φορα ιδιοις ομμασι, αγοραζοντας 2 βιβλια συνταγών. το ένα είναι του Παρλιάρου με γλυκά διαιτης (άσχετα αν πιστευω πως τα γλυκα δεν πρεπει ναναι διαιτης αλλιώς χάνουν την ουσία τους και το σκοπό τους) και το άλλο του Ramsay για υγιεινές συνταγές. ο τελευταίος έχει κάτι άκυρες συνταγές εφάμμιλες των ορτυκιών του Τσελεμεντέ. αλλά δε ξέρω τι με έπεισε στο εξώφυλλο να το αγοράσω.. ίσως κ η τιμή του που ήταν πολύ καλή για να είναι αληθινή.. ίσως και οι λίγες συνταγές που διάβασα οι οποίες ήταν πραγματοποιήσιμες και ελάχιστα λιπαρές.. που να ξερα η γυναίκα ότι θα έψαχνα για ελάφια και βατομουρα μέσα Φλεβάρη σε ελληνικό σουπερμάρκετ προκειμένου να ικανοποιήσω τη λαχτάρα μου για υγιεινή τροφή..

(Δεν χρειάζεται να προσθέσω πως οι επιλογές του καθημερινού φαγητού περιορίζονται όταν είμεθα σε περίοδο νηστείας)

έτσι λοιπόν πήρε το ένα βιβλίο τη θέση που του αξίζει (ανάμεσα στα άλλα βιβλία και περιοδικά μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής) με την ελπίδα οτι κάποια στιγμή θα μου χρειαστεί (ε δε θα αποκτήσω κανένα κουτσούβελο? δε θα στερέψει το αστείρευτο σαν πηγαδ' μυαλό μου??) και θα βγάλει τα λεφτά του. το άλλο βιβλίο του Παρλιάρου προσπαθώ να μη το μεταχειρίζομαι συχνά γιατί εκτός του ότι τα γλυκά του μοιάζουν πεντανόστιμα (κ είναι, αν λάβουμε υπόψιν μας πως το γλυκό που έφτιαξα τις προάλλες εξαφανίστηκε εν ριπή οφθαλμού από την κερά που σας γράφει όλα αυτά) είναι κι ευκολοφτιαχτα.. αν είχαν κάτι δυσεύρετο, ίσως να κατέληγε κι αυτό το βιβλίο παρέα με του Ράμσεϊ. αλλά ούτε ένα τοφου βρε αδερφέ. ολά τα συστατικά ελληνικότατα και μπορείς να τα βρείς και στο μινι μάρκετ (και περίπτερο μη σας πω) της γειτονιάς..

κι επειδή ξέφυγα πολύ του θέματος κι επειδή αδημονείτε για τη συνταγή, ΒΟΥΑΛΑ!

Κινέζικο ρυζότο αλά Δέσποινα

Υλικά 

(μετρημένα με το μάτι)

δια το ρυζοτον
ρύζι κίτρινο (για πιλάφια)
γκαρίδες (γαρίδες μέτριες)
καλαμαράκι σε ροδέλες

δια την σως
ανανας
μπανανα, ωχ αυτό ειναι από άλλη συνταγη
πιπεριά κόκκινη
λιγο τζιντζερ τριμμένο (φρέσκο ή μπαγιάτικο, σε σκόνη δηλαδής)
κορν φλαουρ διαλυμενο σε νερο 
παπρικα σκονη γλυκια
ζωμο λαχανικών (η αδερφή μου χρησιμοποιεί κυβους)

λάδι (όσο σας κόψει)
αλατοπιπερο (οσο σας κόψει)

Εκτέλεσις

φοράμε τη στολη κατάδυσης, τα βατραχοπεδιλα, τις μπουκάλες μας, φορτώνουμε το ψαροτούφεκο και ψάχνουμε στα βάθη της κρύας και παγωμένης θάλασσας δια την εξεύρεσι καλαμαριων και γαριδων. αν δεν μας εβρίσκεται καταδυτικός εξοπλισμός, φοράμε τις φόρμες μας και πάμε στο κοντινό σουπερμάρκετ... και τα κατεψυγμένα καλά είναι..

βράζουμε το ρύζι ως συνήθως και πετάμε (κατά προτίμηση από απόσταση 2 μέτρων, να εξασκηθούμε στο καλάθι) τις γκαρίδες. αν θέλομε να μη λαπαδιάσει το ρύζι, το τηγανίζουμε λίγο με βουτιράκι ή λαδάκι και προσθετουμε το νερο και βράζουμε ως γνωστον.
τα καλαμαράκια τα ψήνουμε και τα προσθέτουμε στο τέλος, όπως το μπέικον στη καρμπονάρα. η αδερφή μου έχει την φριτέζα του Μαμαλάκη που τηγανίζει χωρίς λάδι και τα έκανε εκεί. μου την χιλιοπαίνεψε αλλά κρατάω πισινές.. αν θέτε, μη βάζετε καλαμαράκια. γιατί ξερουμε όλοι πόσο αμάσητα γίνονται..

δια την σως
ψιλοκοβουμε τον ανανα και τη πιπερια και τα βαζουμε σε ενα σκευος με λιγο λαδάκι να κάψουνε. πετάμε το διαλυμένο κορν φλάουρ και το τζίντζερ κ ανακατέβουμε. βάζουμε και το ζωμό λαχανικών (μη το κάνετε και σούπα αλλά ούτε και ξεροζουμι) δοκιμάζουμε και προσθέτουμε ανάλογα αλατοπιπερο και λάδι. βράζουμε μέχρι να σφίξει η σως

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, λέτε ναναι άνοστο?..

όπως κ να χει είναι μια ωραία συνταγή που με διάφορες παρεμβάσεις σας, μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μιας οικογένειας για το μεσημεριανό γεύμα. και μάλιστα σε περίοδο νηστείας.

Καλή επιτυχία!

18.2.10

Καλή Σαρακοστή

με το καλό να μας έρθει ο Πάσχος! αλλά μου κακοφαίνεται ρε παιδιά, ακόμα δε πρόλαβε να τελειώσει η νηστεία των Χριστουγέννων, μας ήρθε το Πάσχα?.. τουλάχιστον θα έχουμε χρόνο μέχρι τον 15Αύγουστο.

δεν έχω να σας πω κάτι νέο... τα ίδια κ απαράλαχτα.

απλά χτες μου είπε κάτι ο Άκης κ θέλω να το μοιραστώ μαζί σας γιατί μ έκανε και γέλασα πολύ..

Ήταν ο Χριστός και ο Λάζαρος και μπεκροπίναν σ ένα μπαρ. σε κάποια φάση αποφασίζουν να φύγουν και τους ακολουθεί μια "κυρία" (ξέρετε εσείς) στο δρόμο πιάσαν τη κουβέντα και αποφασίζουν να κοιμηθούν στης κυρίας το σπίτι γιατί ήταν που ήταν λιάρδα, δεν είχε και ταξί εκείνη την ώρα. τους ποτίζει και η κυρία με κάτι μπουκαλάκια που είχε στη τσέπη της και αφού φτάσαν στο σπίτι της πέφτουν ξεροί για ύπνο.
όταν ξυπνάει ο Χριστός την επόμενη το πρωί, λέει το Λάζαρο "ρε συ Λάζαρε, αυτή η κυρία ήταν μάγισσα! μας έκλεισε μέσα σ αυτή τη σπηλιά που νομίζαμε ότι ήταν σπίτι! καλά ρε τι ήπιαμε χτες? κάτσε να πεταχτώ μέχρι έξω να κόψω κίνηση"
πάει ο Χριστός έξω απ τη σπηλιά, βλέπει απέεεεεεεεραντη πεδιάδα και μόνο ένα δέντρο. παντού πράσινο και λιβάδια και ένα δέντρο στην είσοδο της σπηλιάς.

και τελικά τι είπε στο Λάζαρο?

"Λάζαρε, ΔΕΝΤΡΟ έξω!"

εδώ γελάτε για να μη χαρακτηριστείτε αγενείς :Ρ

φιλάκια σας

1.2.10

M αεροπλανα και βαπόρια..

.. και με τους φίλους τους καλούς..

προσωπικά μόνη τα παίρνω τα αεροπλάνα (βαπόρι δεν έχουν ναυλώσει ακόμη, το καλοκαίρι τα κάνουν αυτά τα λάθη) 
το πήρα και χτες (μια από τις πολλές φορές που τα μεταχειρίζομαι δια την ασφαλήν μου μετάβασιν από Ατένα προς Σαλονικα και τουμπαλιν) για τας Αθήνας επιλέγοντας μια εταιρία (από τις 2 γνωστές) που έχει γίνει σούπα (όπως θα λέγαμε..). δε λέω, airbus το αεροπλάνο, μεγάλο με δερμάτινα καθίσματα, άνετο, ευγενέστατες αεροσυνοδοί ΑΛΛΑ! γεμάτο μικρά! να φωνάζουν, να τσιρίζουν και να κλαίνε σε όλη τη διαδρομή, δεν αντέχεται. κ να παίζουν στα ηχεία διάφορα τραγουδάκια για να ηρεμήσουν τα νιάνιαρα μπας και δούμε άσπρη μέρα αλλά μπααα..

και αρχίζουμε με τα ωραίοτερα:

2 points goes στη μαμά με τα 3624524 ριλαξ, καθισματακια αυτοκινήτου, καροτσάκια, μαρουλάκια και δε συμμαζεύεται (πόση ώρα περίμενα η δύστυχη για να δώσω τη βαλίτσα μου..) καλά μωρή, τι το πέρασες το αεροπλάνο? φορτοταξί?

4 points goes στο θείο δίπλα μου που δε μ άφησε να δω ΤΙΠΟΤΑ απ το παράθυρο γιατί είχε ορθάνοιχτη την εφημερίδα, με ενοχλούσε κιόλας που κ που.. σε όλη τη διαδρομή. τι σκατά έγκυρο βρήκε εκεί μέσα για να το διαβάσει, ένας Θεός ξέρει. τους μισούς πόντους τους δίνω στη γυναίκα του που κι αυτή ακόμη καλύτερη, δεν έριξε βλέφαρο στο παράθυρο. ε ρε χριστιανοί αφού δε χαζεύετε, αφήστε να κάτσω εγώ απο κει να χαζέψω!!

6 points goes σε όλο το σκάφος σχεδόν που σηκώθηκε κ ήθελε να φύγει (να πηδηχτεί απ το παράθυρο ένα πράγμα) πριν ακόμη σβήσει το λαμπάκι που προειδοποιεί για τις ζώνες.

8 points goes στην υπηρεσία κέτερινγ της συγκεκριμένης εταιρίας. αηδία ρε παιδιά και τα μπισκοτάκια και ο καφές. αηδία! ενώ στην άλλη εταιρία τα μπισκοτάκια είναι πεντανόστιμα και ο καφές άπαιχτος.. βάλτε λίγο σοκολατίτσα βρε.. και λίγο καλύτερο καφέ.. δε θα πάθετε τίποτις.. να μη σας πω πως δεν είχε σαντουιτς. ενώ η άλλη η εταιρία είχε..

10 points goes στη μαμά 2 καθίσματα μπροστά και τη 5χρονη κόρη της που καθόταν απέναντί της και μας έπρηξαν στη πάρλα. εκτος του ότι η θυγατέρα πετούσε κάθε 3 και λίγο το χαρτάκι με το αυτοκόλλητο και η χαζή η μάνα της το μάζευε.. εγώ προσωπικά θα την έκανα χαλκομανία με το αυτοκόλλητο..

και το καλύτερο..

12 points goes στη μαμά που καθόταν απέναντί μου κ είχε το βρέφος στην αγκαλιά της δεμένο με την ειδική ζώνη. το μικρό κοιμήθηκε αλλά το μεγάλο που καθόταν μπροστά της με τον μπαμπά του, έσπερνε το χαλασμό. ανταλλάζουν τα μωρά (ω ναι ω ναι) και το μικρό δεν έλεγε να σκάσει παρά την αγκαλιά της μάνας του. και το είχε και όρθιο κατά τη προσγείωση.. και μας ζάλισε όλους που ήθελε το παράθυρο κατεβασμένο (ενώ όλα πρέπει ναναι ανεβασμένα κατά την απο-προσγείωση) πολύ ανάγωγο! εγώ προσωπικά θα του σκαζα κανα2 κ άμα ήθελε μετά, ας γκρίνιαζε.. αλλά και η μάνα, ακόμα καλύτερη. που πας μωρη  με το παιδί όρθιο?..

καλύτερα την άλλη εταιρία κι ας έχει μικρές καθυστερήσεις. τουλάχιστον απολαμβάνω το ταξίδι μου χωρίς ευτράπελα... και με πιο νόστιμα μπισκοτάκια και πιο ωραίο καφέ! και μ άφησαν να τραβήξω και φωτός! δείτε μία..

 

 και τελικά το κουτάβι μας το φωνάζουμε Ήρα κι όχι Μάφυ. γιατί το μάφυ μας φάνηκε κάπως φλώρικο για τη μικρή.
η μικρή είναι απίστευτη.. πανέξυπνη και τη λατρεύουμε..

σας αφήνω.. μου τελείωσε η έμπνευση..

πάω να κρατήσω θέσεις για την επόμενη πτήση μου!