14.12.12

Διαξιφισμοί

αγαπητοί μου καλημέρα σας

σήμερα θα αναπτύξουμε το πολυαγαπημένο και πολυσυζητημένο θέμα "πεθερά" καθώς και ένα ποτ μπουρί από τη καθημερινότητα μιας ημιάνεργης γυναικός που άλλο που δεν ήθελε, κάθεται όλη μέρα κάθε μέρα.

βλόγερς μου είμαι σίγουρη πως ο καθένας σας και η κάθεμια σας έχει γνωρίσει μια πεθερά τουλάχιστον. δικιά του, της μάνας του, της θείας του, της φίλης, της ξαδερφης, της δευτεροξαδερφης κτλ. Όσο αγαπητό πρόσωπο κ να είναι, τα μαχαίρια δε θα αργήσουν να βγουν. κ σας το λέω αυτό διότι κάποια στιγμή βγαίνουν τα ξίφη με μαθηματική ακρίβεια, δεν παναείσαι και ο πρέσβης με τα φερερο στο θέμα της διπλωματίας, δε παναείσαι και ντιπ αναίσθητη-ος. θα αναφερθώ μόνο στο γυναικείο φύλο γιατί οι άνδρες έχουν τα δικά τους προβλήματα με πεθερές και πεθερούς που δε δύναμαι να τα καταλάβω, η μάνα μου (κ ο πατέρας μου όταν ήταν γερός) δε ζόρισε ποτέ τον γαμβρό της. μη σας πω ότι τον έχει και αδυναμία, μόνο ροδοπέταλα δε ραίνει όταν την επισκεφτόμαστε. γιατί ο άλλος ο γαμβρός (της αδερφής μου ντε, ο πρώην) της βγήκε γλυκανάλατος.
και για να μείνουμε στο αγαπημένο μας θέμα κ να μην ολισθαίνουμε, συνεχίζω. αγαπητές μου συζυγοι πόσες και πόσες φορές σας "τα πρηξε" η πεθερά κ εσείς με όλη τη καλή τη διάθεση απαντούσατε με όλο τον ευγενικό σας τρόπο και (τιμή στην ανατροφή σας) με τα γαλλικά που σας έμαθαν στα σαλόνια? κ η πεθερά εκεί ακάθεκτη να μην αλλάζει κουβέντα με τίποτα? βρε καλή μου βρε χρυσή μου δε το θέλω το γλυκό νεραντζι που έκανες έχω άλλα δέκα βάζα στο ντουλάπι που να το βάλω το ρημάδι?.. ε πια κ όταν φτάσεις στο αμήν κ αγανακτάς, στα επόμενα λεπτά παίρνει τη μάνα σου να της πει για την αναίδεια και τα γερμανικά σου. 
εκεί αγαπητές μου δεν υπάρχει χρυσή τομή. ή η μάνα σας θα αρχίσει τα "τι πράγματα είναι αυτά ποιος σου είπε να μιλάς γερμανικά με τη πεθερά, τόσα χρόνια στα φροντιστήρια και στα μεγάλα σπίτια, τι ανατροφή είναι αυτή κτλ κτλ" ή θα της ρίξει κ αυτή κανένα ξεγυρισμένο "αι στον αποπατο μωρη που θα μου πεις βαρβαρο το κορίτσι μου". ευτυχώς η μάνα μου είναι τέρας υπομονής και δε μιλάει η γεναίκα. δε μιλάει. εγώ να ήμουνα θα της έριχνα τον εξάψαλμο. και κανα2 καντήλια , έτσι να βρίσκονται. όχι της μάνας μου, της πεθεράς.
δεν έχω καταλάβει ακόμη γιατί δεν κατανοούν τον ευγενικό τρόπο άρνησης και αρπάζονται με το κάθε ξέσπασμα. φαντάζομαι δεν είναι μόνο οι πεθερές έτσι αλλά βρε παιδί μου τέτοια επιμονή σ αυτό που σκέφτεται μόνο απ τη πεθερά το χω δει..

τα σκεφτόμουν όλα αυτά αγαπητοί μου την ώρα που καθάριζα το μπάνιο ανάμεσα στις αναθυμιάσεις της χλωρίνης και του βιακαλ και δωστου να τριβω περισσοτερο. το μπάνιο έφεξε αλλά τα νεύρα μου δεν ηρέμησαν.. και όχι τιποτε άλλο δε μπορώ να παω να της πω κανα2 λογάκια γιατί έχει καιρό που συνέβηκε αυτό (και δεν είναι και η πρώτη φορά που δίνει αναφορά στη μάνα μου) κ η πεθερά εχει επιλεκτική μνήμη..

τώρα καταλαβαίνω πως η πεθερά είναι πεθερά και η νύφη είναι νύφη. όσο άξιες κ να είμαστε, πάντα θα έχουμε τα στραβά μας. γι αυτην δε ξέρω πάντως πιο τέλεια νύφη από μένα αποκλείεται να βρει. 


κάτσε να παντρευτούν τα άλλα τα καμάρια της, έχει να γελάσει και το παρδαλό κατσίκι με τις ανεπρόκοπες!!!

7.11.12

Κρύοοοο..

καιρός για δύο! ω ναι και οφέτος είμαι παρέα με το παλικάρι μου. δε ξέρετε τι ανεκτίμητο που είναι αυτό. κοιμάμαι κυριολεκτικά πάνω του και ζεσταίνομαι τόσο μα τόσο που δε χρειάζομαι ούτε καλοριφέρ ούτε σόμπες ξύλου! (και ξέρετε τι ζέστη βγάζουν ε..)

κρύωσε ο καιρός στα πάτρια εδάφη αλλά δε μας χάλασε, είμαστε μαθημένοι στο κρύο, το αποζητάμε να λέμε και την αλήθεια όταν δεν έρχεται στην ώρα του. όταν ήμουν στο αθήνα, μαρτύρησα. φορούσα χοντρές μπλούζες και χοντρά μπουφάν και έσκαγα η γυναίκα! έβλεπα ήλιο κ έλεγα μπα με δόντια θα είναι και τη πατούσα. τώρα όλες οι μπλούζες μου είναι για το καλοκαίρι πλέον, πολύ λεπτές για το βορινο χειμώνα. αλλά ευτυχώς μου κάνουν κ οι παλιότερες!

είναι αστείες οι συννεφιές. γιατί τις ξεσυνήθησα. αλλά μ αρέσουν, μου θυμίζουν πως ο άνθρωπος σε κάθε εποχή και καιρική συνθήκη, συνεχίζει τη πορεία του.

είναι λίγο κουραστικό να περνά μονότονα η μέρα μου αλλά προσπαθώ να τη γεμίζω με ότι μου κατέβει αν κ το "πράμα του σατανά" (βλέπε λάπτοπ) με απορροφά τις περισσότερες ώρες. η αλήθεια είναι πως παλιότερα το είχα περισσότερο για να επικοινωνώ με γνωστούς μου. τώρα πια όχι μόνο επικοινωνώ αλλά χαζεύω και διάφορες δημιουργίες.

αν με ρωτούσατε αν θα ήθελα να δουλεύω, θα σας απαντούσα όχι. προτιμώ το σπίτι και τη φροντίδα του.. και τη φροντίδα του άντρα μου. βέβαια ψιλοεκνευρίζομαι που μαζί με ένα σωρό ψιλολοϊδια που συμμαζεύω όταν κάνω δουλειές, πρέπει να συμμαζεύω κ τα δικά του που τ αφήνει όπου ναναι. θα ταν ευχάριστο μια παραίτηση. αλλά δε βγαίνω μάνα μου, δε βγαίνω. κ άμα βρει καμιά ουκρανέζα κ με παρατήσει τι θα κάνω?.. λέμε τώρα!

τώρα κατάλαβα πως η ηρεμία του σπιτιού σου (αυτό που λέμε σπίτι κι όχι το κτίριο με τους τοίχους και τα κεραμίδια) και γενικότερα της οικογένειας (άσχετα αν είμαστε ακόμα 2) δε συγκρίνεται με τίποτε. δεν αλλάζεται ούτε με όλα τα λεφτά του κόσμου.. η έννοια να χαίρεσαι με τα πιο απλά πραγματάκια.. με ένα χαμόγελο, με ένα πείραγμα, με μια κατσάδα, με αυτά τα χαζά και καθημερινά που περνάν μέσα απ τα χέρια μας και φεύγουν χωρίς να τα καταλάβουμε, είναι ανεκτίμητα, είναι μοναδικά.. φροντίστε λοιπόν να μη τα χάνετε όσο κ να βιάζεστε κ όσο θυμωμένοι κ να είστε.. ο θυμός μπορεί να κρατήσει για πάντα, ο άνθρωπός σου όμως όχι..

θα με πείτε τι μ έπιασε κ αμπελοφιλοσοφώ. συνέβηκε κάτι ευχάριστο πριν λίγο καιρό και μου θύμισε πως όλοι είμαστε περαστικοί από αυτή τη ζωή κ πρέπει να φροντίσουμε να μείνουν οι αναμνήσεις που είναι παντοτινές.. να κάνω κάθε στιγμή ν αξίζει.

σήμερα περιμένω δυο φίλες στο σπίτι που όλο λένε ότι έρχονται κ όλο δεν έρχονται. θα τις μπουκώσω στο φαΐ κ ελπίζω να ξανάρθουν χα χα χα.

φιλάκια σας..

8.10.12

Gourmet

Ο ορισμός του άντρα μου. Όταν τρώει μια λιχουδιά λες κ του χαρίζουν το πλανήτη όλον και το φεγγάρι μαζί. Δώστου παστουρμά αρμένικο και πάρ' του τη ψυχή. Κατσικίτσιο τυρί και γίνεται χαλί να τονε πατήσεις. Ροκφόρ και τι να σε λέω. Κ ότι άλλο μπορεί να έχει το ντελικατεσεν των ονείρων μας..
Τον ρωτάω κάπου κάπου πότε θα κάνουμε δίαιτα κ γελάει. Άλλες φορές μου λέει από Δευτέρα, άλλες φορές με λέει πως οι δίαιτες είναι για χοντρούς.

Τον λατρεύω γι αυτή τη λατρεία του. Γιατί κ εγώ είμαι πολύ λιχούδα. Με μόνη διαφορά στα γλυκά. Εννοείται πως κ τα αλμυρά με τρελαίνουν, αλλά περισσότερο θα ευχαριστηθώ ένα τρίγωνο πανοράματος από μια σπανακοτυρόπιτα ας πούμε. βέβαια είμαι ανάλογα με τις διαθέσεις μου αν κ κλίνω προς τα γλυκά. 

Χτες πήγαμε στο Λιβάδι Ελασσόνας. Περιττό να πω με τι γυρίσαμε. Τα τυριά τους απίστευτα, τα κρεατικά τους θεϊκά και τα βούτυρα.. Παναγία μου. Σήμερα έχει καταναλωθεί το μισό βούτυρο που πήραμε. Κ ήθελε ο γκουρμεδιάρης μου σήμερα το πρωί να πάρει λουκάνικα διάφορων ειδών (την είδε μπυραρία κ έτσι) κ να φτιάξει σως μπεαρνέζ. 50 ευρώ για ποικιλίες λουκάνικων. Μπεαρνέζ δεν έκανε γιατί είδε το ζόρι κ ξενέρωσε. Θα του φτιάξω μια μέρα όμως, όχι ότι δε θα τη πετύχει, απλά να του κάνω έκπληξη..

Κάναμε κ ποπ κορν χτες το βράδυ που είδαμε ταινία με το συγκεκριμένο βούτυρο. (σημείωση, δεν κάνει σε ψηλές θερμοκρασίες, αρπάζει εύκολα) μαλώναμε ποιος έφαγε τα περισσότερα ώστε αυτός με τα λιγότερα να φάει αυτά που έμειναν. 

Λατρεία μας το φαγητό λοιπόν. κ όχι ότι κ ότι φαγητό. μπορούμε να αναγνωρίσουμε ένα φρεσκομαγειρεμένο, ένα κονσερβοποιημένο, ένα κακο ή καλοφτιαγμένο φαγητό. κ πότε ο μάγειρας βάζει μεράκι κ πότε είναι γκρινιάρης κ κατσούφης.. θα έπρεπε να το αξιοποιήσουμε καλύτερα το ταλέντο μας, δε λέω. αλλά δεν έχουμε λεφτά για τέτοιες σπουδές! αν τυχόν κ μας διαβάζει κανείς μάνατζερ, είμαστε ανοιχτοί σε κάθε πρόταση για μαθήματα γευσιγνωσίας!

Για τα κρασιά δεν εντρυφήσαμε ακόμα τόσο πολύ το θέμα. Το κακό είναι πως δε μπορώ να ξεχωρίσω αυτά που λένε για τανίνες, βανίλιες, εσπεριδοειδή. Μάλλον είναι άμαθη η γλώσσα μου κ πρέπει κάποιος να με πει τι και πως. Ο σύζυγος δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα, τον νοιάζει να τ αρέσει το κρασί που πίνει κ να μην είναι νοθευμένο.

κ για να κλείσω, παρέλαβα ένα κάντρο από τη φίλη μας τη Fri που δουλειά δεν είχε, μοίραζε κάντρα στο κόσμο!  

λέει μέσα η κάρτα του κάντρου:

Μαζί με το βραβείο, έχεις και τις εξής υποχρεώσεις: 
1. Να κάνεις link στους blogers που σου χάρισαν το βραβείο 
2. Να αναφέρεις 7 τυχαία πράγματα για τον εαυτό σου 
3. Να χαρίσεις το βραβείο σε 10 blogers

10 μπλόγκερς? που να τους βρω μάνα μου??? αααα κυρία μου δε μας τα λες καλά. δε το χαρίζω σε κανέναν ας το πάρει όποιος το διαβάσει.. αν κ φαντάζομαι παίξατε αρκετοί-ες το παιχνίδι αυτό. δεν έχει τόσο μεγάλη αναγνωσιμότητα το ιστολόγιό μου για να μοιράζω κάντρα σε μπλόγκερς!

λέει επίσης να κάνω λινκ στους μπλογκερ που μου χαρισαν το βραβειο. μόνο τη fri ξερω να μου το χάρισε.. 

λέει να αναφέρω 7 τυχαία πράγματα για τον εαυτό μου.. λοιπόν..

1. είμαι χοντρή (ναι πλέον θεωρούμαι χοντρή κ όχι εύσωμη..)

2. άρχισα να καταπιάνομαι με κάτι χαζομαρούλες diy τελευταία. πλάκα έχει.

3. έχω αρρώστεια με τα μικρόβια. αν κ από τότε που μένω μαζί με το σύζυγο δε τρελαίνομαι τόσο αλλά το χιμπιταν, το μπεταντίν και το ντετόλ είναι σε κοντινή απόσταση

4. έδωσα 180 ευρώ για ένα μαχαίρι.

5. όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο θέλω τη μαμά μου

6. έφτιαξα τις προαλλες μαρεγκες κ μου πετυχαν. απο περισσευούμενα ασπραδια από τα choux του προφιτερολ

7. προτιμώ να ξυπνήσω πρωι κ να μαγειρέψω κ να εχω ολο το υπολοιπο της μερας δικο μου παρα να ξυπνησω αργα κ να τρεχω σα τον βεγγο. κ σπανια να πιω καφε το πρωι. μονο στο δεκατιανο μαζι με τη μαμα, οταν ειμαστε μαζι.

αυτά!

φιλάκια σας!!!

16.9.12

Φθινοπώριασε!

Επιτέλους αγαπητοί μου βλόγερς έπεσαν οι θερμοκρασίες κ μπορώ να κάνω αγκαλίτσες με το αμόρε! Κουράστηκα ένα καλοκαίρι χώρια.. με το ζόρι κοιμόμουν! μένουμε και σε ρετιρέ οπότε καταλάβατε. αλλά ευτυχώς οι καυτές ημέρες του καλοκαιριού που δεινοπαθήσαμε ήταν λίγες, χάρις στο κλιματιστικό μας.. άξιος ο εφευρέτης του!

χαίρομαι πολύ που φθινοπώριασε. δε μ αρέσει βέβαια ο συννεφιασμένος ουρανός αλλά ώρες ώρες που κάνει διάφορα παιχνίδια με τα σύννεφα κ τις ακτίνες του ήλιου, είναι χάρμα οφθαλμών..

δεν ξέρω γιατί αλλά έχω ένα προαίσθημα πως τώρα θα καλυτερέψουν τα πράγματα. δε ξέρω πως..
λέτε να φταίν τα γκοτζι μπερις που άρχισα να μασουλώ αντίς για γλυκά, να φταιν αυτά για την ευεξία μου? χα χα.. άρχισα και διατροφή, δε πήγαινε άλλο! μόνο ακριβά ρούχα και σε μαγαζιά για χοντρές μπορώ να βρω πλέον! κρίμα δεν είναι να χάνω τα φτηνά του ζάρα επειδή είμαι χοντρή? όχι ότι έχουν μεγέθη εκεί πέρα αλλά ας πάει στα κομμάτια, τουλάχιστον το λαρτζ να με χώραγε!! κ άντε να περάσει ο καιρός.. γιατί δεν έχω κ πολλά φθινοπωρινά ρούχα, κ αυτή η φάση "δε ξέρω τι να βάλω, μια ζεσταίνομαι και μια παγώνω" μου σπάει τα νεύρα! κ δε θέλω ν αρρωστήσω!

διακοπές οφέτος πήγαμε. περάσαμε όμορφα.. μαζί με τους βούλγαρους παρέα χα χα.. επιδρομή είχε φέτος η Χαλκιδική. ελπίζω τουλάχιστον να άφησαν καλό εισόδημα στο τοπικό τουρισμό!

έβαλα στόχο να μάθω να γαζώνω.. όχι με το καλάσνικοφ, αλλά με ραπτομηχανή. έχει η αδερφή μου κ η μαμά μου (ειδικά η μαμά έχει δύο, μια για κέντημα ποδοκίνητη και μια για τα γαζιά που είναι ηλεκτρική) κ η νύφη μου έχει αλλά η μαμά της (η συμπεθέρα μας δηλαδή) έχει ολόκληρη βιοτεχνία.. οπότε είναι ντροπή να μη ξέρω να κάνω ούτε ένα γαζί. να ασχοληθώ και με οτ κοτούρ  βρε παιδί μου.. άμα δείτε τι κάνει η αδερφή μου.. θα πειστείτε στην αγορά ραπτομηχανής, δεν υπάρχει περίπτωση. αυτά που πουλάνε έξω για 10 ευρώ κ είναι ευτελή υφάσματα, τα φτιάχνει η αδερφή μου με πολύ καλύτερο ύφασμα στη μισή τιμή..

και για να κλείσω, πάω να φτιάξω γλυκό, περιμένουμε κόσμο αύριο! οι πρώτοι μας φιλοξενούμενοι!

φιλάκια σας :)

25.8.12

Τα βεγγαλικά σου..

..μάτια, λάμπουν σαν τον βόοοσποροοο..
ξέρω, φώσφορο λέει αλλά εγώ το κόλλησα με το βόσπορο!

ο καλός Θεός με λυπήθηκε οφέτος και μου δωσε πολλές εξορμήσεις και εκδρομές

τι αξία να έχουν τα λεφτά αν δε τα δίνεις εκεί που πρέπει?
χρειαζόμαστε μοναδικές στιγμές, αυτό έχω καταλάβει από τότε που μας άφησε ο πατέρας μου. που ευτυχώς έχω λίγες μεν αλλά μοναδικές στιγμές να θυμάμαι μαζί του. η αλήθεια είναι πως μου πέρασε πολλές φορές απ το μυαλό να μην έχω πολλές στιγμές μαζί με τους ανθρώπους που αγαπώ γιατί κάποια στιγμή θα φύγουν ή θα φύγω κ θα είναι πολύ οδυνηρό, πονάει πολύ μια τόσο μεγάλη απώλεια. αλλά μετέπειτα θυμήθηκα πως όταν δεν υπάρχουν στιγμές, πονάει ακόμη περισσότερο.

πόσο να μπορέσεις να μαζέψεις στιγμές..αναμνήσεις? δε σου φτάνει ο χρόνος, τι να σου κάνει το 24ωρο?
κ υποχρεώσεις. πολλές υποχρεώσεις. φροντίζουμε τουλάχιστον να τις μειώνουμε όσο γίνεται.

και πολλά πλυντήρια που λέτε, μετά τις εξορμήσεις χα χα χα

φιλάκια σας :)


27.7.12

κου κου

είχα γενέθλια χτες. να με χαίρεστε!

επιτέλους έκλεισα τα 19.. σε λίγα χρόνια θα πάω και φαντάρος.. θα τελειώσω και το πτυχίο.. άντε μπράβο μου

χαχαχαχαχ όσοι με ξέρουν θα καταλάβουν.. όσοι δε με ξέρουν, έκλεισα τα 29 :)

24.7.12

Yo!

όχι αγαπητοί μου δεν θα κάνουμε γιο.ούτε και κόρη, προς το παρόν τουλάχιστον!

είμαι σαλονίκη επίσημα, με μια άδεια που θα κρατήσει ένα χρόνο και δε θα πληρώνομαι. προτιμώ να είμαι με τον άντρα μου κ ας είμαι άφραγκη. άλλωστε και στο αθήνα, άφραγκη ήμουν.

αυτά τα νέα μου!

κατά τ άλλα ψάχνω δουλειά, όχι και μανιωδώς, γιατί ξέρω πως είναι σκατά η κατάσταση. αλλά δεν απελπιζόμεθα. άμα θέλετε καμιά ένεση, κανένα κλύσμα, αχ αχρείαστη να είμαι..

περνάω πολύ όμορφα με το σύζυγο. αγκαλίτσες, φιλάκια και τοιάυτα. ε πως θα κάνουμε γιο? με την αναπνοή μόνο?..

καλή σας βδομάδα αγαπητοί μου :)

8.6.12

And I don't want to miss a thing..

...cause even when I dream of you

ξεκινώ μια καινούρια περίοδο στη ζωή μου αυτή τη στιγμή.
Φεύγω από την Αθήνα. Όχι ακριβώς όπως θα ήθελα αλλά θέληση να υπάρχει κ τα άλλα γίνονται..

καιρός να ζήσω το παρόν κ όχι να προσδοκώ το μέλλον..

και να είστε σίγουροι πως θα ρίξω κατάμαυρη πέτρα πίσω μου.. άι σιχτίρ.

21.5.12

Μαύρη.. μαύρη.. μου χεις κάνει τη ζωή μου..

αγαπητοί μου βλόγερς
σας μαύρισα τη ψυχή, το ξέρω. η δικιά μου να δείτε πως είναι. πιο μαύρη κ απ το μαύρο.. αλλά δε πτοούμεθα, συνεχίζουμε να προσπαθούμε  να ζούμε.. γιατί τι είναι η ζωή χωρίς προσπάθεια, αγωνία (με λαχτάααρα να σε νοιαααζομαιιιι..) και κοπους? κ καναδυο μούτζες..

τις προάλλες πήρα καλά νέα αλλά τα κρατάω για μένα, γιατί είμαι προληπτική σ αυτά τα θέματα, λες κ αν το πω θα στραβώσει κάτι κ δε θα γίνει. όταν γίνει θα το μάθετε πάντως!

προσπαθώ να χάσω κιλά αλλά εις μάτην. μια η μπυραρία τις προάλλες, μια τα καραμελάκια που τα χει ο περιπτεράς πρώτη μούρη κ τα χω αδυναμία, μια το ένα μια το άλλο, να δω πως θα τα χάσω. ο αδερφός μου έχασε και ζήλεψα. αλλά πείνασε ο δυστυχής κ είναι πιο λιχούδης από μένα. εγώ να πεινάσω? κ δε πεινάω όταν θα έρθει η κατοχή καλύτερα..?

γιορτάζουν οι κωνσταντινοι/ες και οι ελενες. χρονια τους πολλά λοιπόν, να τους χαιρόμαστε. έχω καμπόσους, βέβαια, να τους χαίρομαι, και σεις και σεις ...

το γατί το έδωσα, βρέθηκε προκομμένος να το υιοθετήσει κ με εγκατέλειψε. Τώρα προσέχω το πουλί του Άκη. το μυαλό σας εσείς. Έχει ένα καναρίνι που το μεγάλωσε αυτός κ τώρα που τον κάλεσαν απ τη πατρίδα, το φροντίζω εγώ. είναι γλυκύτατο, τον φωνάζουμε Αρίστο μη ξέροντας αν είναι θηλυκό ή αρσενικό.. έχει μάθει στο χέρι κ όταν τον βγάζω απ το κλουβί ανεβαίνει στον ώμο μου κ τσιμπάει τα μαλλιά μου. σα παπαγάλος ένα πράγμα χα χα χα

αυτά τα λίγα αγαπητοί μου.
κατά τ άλλα τη παλεύω.
μάκια σας

8.5.12

μου λείπεις πολύ. υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που θα ήθελα να σου πω μέχρι να γεράσεις... υπάρχουν ακόμα καναδύο αγκαλιές που ήθελα να μοιραστούμε.. υπάρχουν τόσα πράγματα που..

με πνίγει το άδικο. με πνίγει που όταν έχω απορίες κ σε σκέφτομαι, ξέρω ότι δεν θα είσαι εκεί να μου τις λύσεις..
κ τον φίλο σου τον άφησες πιο μόνο από ποτέ. να τον προσέχεις πιο πολύ από μένα, γιατί αυτός σε χρειάζεται πιο πολύ. εμένα μ έμαθες να είμαι ανεξάρτητη, το φίλο σου όμως..?

έπρεπε να μας τη κοπανήσεις ε?..δεν άντεχε άλλο αυτή η απίστευτη ψυχή σ αυτό το ταλαιπωρημένο κορμί..

να μας προσέχεις.. όπως μας πρόσεχες..

10.4.12

Κλειστόν..

...λόγω πένθους.

3.3.12

Άτιτλο.

σας καλόμαθα με τους ευφυέστατους τίτλους και τώρα δε σας αρέσει ε?.. ε τι να κάνουμε, κ εμείς στερεύουμε από ιδέες καμιά φορά..

θυμάστε πριν 2 χρόνια που σας έλεγα ότι του χρόνου θα σας λέω για καινούριο σπίτι και νέα μετακόμιση? καλά μαντέψατε. άλλο σπίτι, άλλη μετακόμιση. σε δουλειά να βρισκόμαστε. αλλά είναι καταδικό μας. δε πήγαινε άλλο με το κουνιάδο και τα αδιάκριτα πεθερικά! όχι ότι δεν είναι ακόμα, αλλά τουλάχιστον υπάρχει μια απόσταση!

όχι καλέ δεν είμαι κακιά νύφη, τα πεθερικά είναι λίγο ανακατωσούρες! αλλά καλή καρδιά και όλα γίνονται. να δεις πως το λέει η μάνα μου, απ το πρωί θέλω να το θυμηθώ. άναγιάσου. "να κάνεις λίγο πολιτική παιδάκι μ, να βάζεις νερό στο κρασί σου" κ η απάντησή μου, εντάξει ρε μάνα, θα βάζω νερό, αλλά δε θα πίνω και σκέτο νερό! βέεεβαια απαντάει η μαμά, αλοίμονο. αλλά πόσο δίκιο έχει, μόνο με τη πολιτική και τη διπλωματία έχεις όλες τις πλευρές (και περισσότερο τη δική σου) ικανοποιημένες.. γι αυτό όταν αποφασίσετε να γίνετε νύφες ή γαμπροί, να το έχετε καλά στο νου σας. διπλωματία..

φέτος η μαμά μου δε μου έβαλε μάρτη. μ αυτά κ με κεινα, το μάρτη θα σκεφτόμασταν. αλλά έβαλα εγώ. κι ας ήταν 2 μαρτίου.

περνάω πολύ δύσκολα οικογενειακά, οικονομικά και επαγγελματικά. βρίσκομαι στο σημείο που αναρωτιέμαι πότε θα πιάσω πάτο να ανέβω έστω και λίγο κ φοβάμαι πως αυτό το βαρέλι είναι άπατο..

είναι πολλά που με προβληματίζουν, που κυριαρχούν στις σκέψεις μου, που βαραίνουν τη ψυχή μου αλλά προτιμώ να σιωπήσω. ο κόσμος ήδη είναι πολύ επιβαρυμένος με τη καθημερινή του επιβίωση.. ποια είμαι που θα γκρινιάξω.. ντρέπομαι που το σκέφτομαι κιόλας.

μου λείπει πολύ το πατρικό μου, η σαλονίκη, ο άντρας μου, ο μπαμπάς μου, η μαμά μου, ο αδερφός μου.. όλοι τους..

και σήμερα έμαθα ποια είναι η ελεύθερη φάβα και ποια η παντρεμένη. γι αυτό λένε οι παντρεμένες είναι πιο νόστιμες χαχαχαχαχα...

καλό σας βράδυ, καλό μήνα να έχουμε κ να είστε αισιόδοξοι. δε χάνεται ο κόσμος. υγεία και καλή καρδιά κ όλα θα γίνουν..

11.2.12

Ευχαριστώ..

.. σας ευχαριστώ πολύ για κάθε στήριξη έστω κ με ένα μικρό σχόλιο. Το χρειάζομαι.

είμαι καλύτερα. όποιος είπε πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, είχε δίκιο αλλά καμιά φορά ο χρόνος τα κάνει όλα χειρότερα, παρακαλάς να σταματήσει κ όμως οι ώρες περνούν, τα λεπτά τα δευτερόλεπτα κ αναρωτιέσαι πότε θα πιάσει πάτο το βαρέλι, πότε θα γίνει το μπαμ που περιμένεις..
φανταστείτε πόσο ψυχοφθόρο είναι αυτό..

άσχετο
η γιαγιά του Άκη είχε πει πως είδε στον ύπνο της πριν από κάποια χρόνια τους αριθμούς 12-2-2012 κ είπε πως κάτι πολύ σημαντικό θα γίνει εκείνη τη μέρα...
όλοι λέγαμε παραξενιές της γιαγιάς. κ όμως. κάθε μέρα που περνάει επαληθεύεται!
γενικώς το χει η γιαγιά.

περαστικά μας να πω?
καλή δύναμη να πω?
καλό κουράγιο να πω?
με τι να κλείσω..?

υγεία να έχουμε και τα άλλα έρχονται..

5.2.12

Tres..

..apelpistique.

η κατάσταση που βιώνω τις τελευταίες εβδομάδες, δε περιγράφεται..
θέλω μια αγκαλιά να χωθώ, να ξυπνήσω κ να είναι όλα ένας κακός εφιάλτης που πέρασε..
αυτή τη στιγμή διανύω τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου, μέχρι τώρα τουλάχιστον κ προσεύχομαι να μη με βρουν χειρότερα, και εμένα και τους γύρω μου...


15.1.12

Το τζιν..

..το τζην και το μπλουτζην.

θυμάστε που σας έλεγα που έχασα το έτερον μου τζην? το βρήκα. στο δωμάτιο του κουνιάδου. το ανακοινώνω στη πεθερά κ απαντά "α δικό σου ήτανε?"
@!$%@#%^$%&%^*&%...

όχι δε της απάντησα αυτό, γιατί έχω κ ένα μέτωπο να διατηρήσω ως η πρώτη και καλύτερη νύφη. θα γυρίσει ο τροχός κερά μου, θα περάσεις καλά με τις επόμενες τσαούσες νύφες..
κάτσε να ρθει ο γιόκας σου ο δεύτερος με καμιά νταρντανογυναίκα που να πατά και πόδι, χέρι, θα σε πω εγώ σε ποια δωμάτια θα μπαίνεις ν ανακατεύεις πράγματα. ούτε έξω απ το σπίτι θα περνάς.

ΠΟΙΑΝΟΥ ήτανε μωρή το τζην? στρετς τζην καμπάνα, φοράει τέτοια ο γιος σου? ή μήπως το είδες στενό και απόρησες? αποκλείεται να μπω η χοντροκώλα μέσα στο τζην ε? ενώ ο κανακάρης σου είναι οδοντογλυφίδα... άντε γιατί..


ο πατέρας μου νοσηλεύεται. δε ξέρω τι έχει. είμαι εκτός χορού. όταν φεύγω αθήνα αποφασίζουν να χορέψουν. κ με εκνευρίζει πολύ που κάνουν πράγματα χωρίς να ξέρω. ή να ξέρω μέσες άκρες. δικαίωμα δεν έχω δηλαδή? στο κάτω κάτω, μπετατζής είμαι να μη ξέρω?..

έχω αγανακτήσει. απ την ΠΟΕΔΗΝ με λένε δε ξέρουμε τίποτα, απ τη ΠΑΣΥΝΟ μπορείς να φύγεις τώρα, απ την ΕΝΕ με λένε ε, ναι, απ τα υπουργεια με λενε ΟΧΙ του Μεταξά.
κανέναν εισαγγελέα μήπως να φέρω να διευθετηθεί η κατάσταση..?

και το ένα το σπίτι μας μυρίζει κ το άλλο το σπίτι μας ξυνίζει. άι σιχτιρ.


2.1.12

2012

καλή χρονιά!!

αυτή η χρονιά για μένα ήταν μοναδική. και καλώς και κακώς
κακώς που αρρώστησε ο μπαμπάκας μου
κακώς που είμαι ακόμα στην αθήνα
κακώς που δεν έχω χάσει γραμμάριο αντιθέτως πήρα κιλά
κακώς που μου κόψαν αρκετά χρήματα, 2 φορές μέσα σε λιγότερο από 6 μήνες
κακώς που πλήρωσα τον ανθοπώλη που διακόσμησε το γάμο (επιεικώς άθλιος)

καλώς που έκανα έναν αξέχαστο γάμο, τουλάχιστον για μένα!
καλώς που ο μπαμπάκας μου άντεξε κ τελείωσε τον κύκλο θεραπειων

όπως βλέπετε, ήταν μια άσχημη χρονιά. γιατί τα άσχημα ήταν περισσότερα από τα όμορφα. ο γάμος όμως κάπως φέρνει τις ισορροπίες..

στόχοι για το 2012.
να χάσω οπωσδήποτε τα κιλά που πήρα. τουλάχιστον αυτά που πήρα.
να φύγω απ την αθήνα. με κάθε τρόπο. νομιμο ή μη.
να βάλω κοχλιακό. γιατί η κουφαμάρα δε με πάει καθόλου.

πιστεύω θα τα καταφέρω. όσο δύσκολο κ να είναι κ ας μη περνάνε απ το χέρι μου τα 2 τελευταία.


θα μου πείτε μόνο 3 πράγματα?
ας καταφέρω αυτά αγαπητοί μου κ θα έρθουνε κι άλλα τόσα!

καλή χρονιά σας εύχομαι. υγεία. μονάχα υγεία...