28.6.10

ΓΙΑΤΙ...

... ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ? μαζί τα φάγαμε ρε?

α να χαθειτε παλιολαμόγια, αντίς να πάρετε από τους έχοντες, παίρνετε από τους μη έχοντες. αλλά είμαι σίγουρη πως μια μέρα θα τα βρείτε μπροστά σας και δε θα σας λυπηθεί κανείς.

ρε παιδιά! μου κόψαν λεφτά! και δε μιλάμε γι αστείο ποσό! μιλάμε για ένα σεβαστό ποσό που με έβγαζε ασπροπρόσωπη κάθε μήνα στας Αθήνας. κ τώρα θα αναγκαστώ να ζητήσω μείωση ενοικίου. κ άμα μου τη δώσει... κ θα αναγκαστώ να μη χαρώ λίγη θάλασσα, λίγο κρασί κ τ αγόρι μου! μα έλεος :(

μόλις άρχισα ν ανοίγω τα φτερά μου, μου τα κόψανε οι μαλάκες! ΖΩΑ..


αλλά δεν πτοούμεθα. ευτυχώς με έμαθαν να ζω και με λίγα... τι να κάνω γαμώ το κράτος μου.

20.6.10

Very..

..coco!

I love verycoco! κ εννοώ το φρουτάκι το πορτοκαλί το βερίκοκο! και το άλλο το κοκο μαρεσει δε λεγω! αλλά σα το βερίκοκο δεν έχει! είναι ζουμερό! χρυσαφί! και νοοοοστιμο χωρίς να σου καίει τα λαιμά! και δε προκαλεί αλλεργίες! και έχω μια βερικοκιά στο σπίτι που φέτο ξετρελάθηκε να φτιάχνει βερίκοκα! 15 βάζα μαρμελάδα έκανε η  mamman! κ βγήκε καλύτερη κ απ της bonne mamman!!

Και κολοκυθάκια.. τα ατελείωτα. δεχόμεθα και παραγγελίες. έχομεν απ' όλα. και κοκκινογούλια και καρότα και ντομάτες σε ολίγες ημέρες (ακόμα είναι σιπρασινακ) και πιπεριές και πιπεράκια και χίλια δύο καλούδια. με λυπεί το γεγονός ότι δεν μπορώ να τα κουβαλήσω όλα αυτά στας Αθήνας. πως καλοί μου άντρωποι? τέλουν ψυγείο και ψυγείο δεν δύναμαι να κουβαλήσω. που να το βάλω στο σκάφος βρε χριστιανοί? δουλευόμεθα? και δε λέγω δια το κότερο (που το έχω παρκάρει στη Ζέας) αλλά δια το τζετ που δεν είναι δικό μου. σχεδίαζα προσεχή αγορά ενός υπερπολυτελέστατου τζετ αλλά η κρίση και η προκείμενη πτώχευση ανέβαλαν τα σχέδιά μου επ αορίστον. καλά να πάθω το βόδιν που ήθελα σκάφος κι όχι αεροσκαφος..

άλλη χάρη ο κάμπος βρε.. άλλη χάρη τα βουνά και τα λαγκάδια.. τόσον καιρό ανέπνεα οξυγόνο και ζαλιζόμανε! ποιός θα το περίμενε! άσε το άλλο! με λέγανε φέρε το τυρί κ τους πήγαινα το κασέρι. το τι βρισίδια μου ρίχνανε.. ευτυχώς που οι γιατροί κάνουν επίσχεση και δεν έχομεν δουλειά και με διώξανε. 10 ολόκληρες μέρες ξέκλεψα αγαπητοί μου βλόγερς. βέβαια.. θα μου δίνανε άλλη μια μέρα αλλά εντάξει ας μη το παραξηλώσουμεν το θέμαν, άλλωστεν και ο μνηστήρας μου (την είδα Πενελοπε) έχει κι αλλες δουλειές από το να νταντεύει εμένα..

αχ ρε κορίτσια. πως τους αντέχετε τους άντρες σας με τις ακαταστασίες τους και τα πάνδεινα που τραβάτε καθημερινώς με το σπίτι??? είμαι στα όρια!! πραγματικά είμαι στα όρια!! πόσο πιο ελαστική να γίνω η γυναίκα???? και ούυχι αγαπητοί μου, εγώ δε πρόκειται ούτε μισό πιάτο να πλύνω.. άλλος το λέρωσε.. μα πραγματικά δε παίζεται η κατάσταση αυτή τη φορά. μέχρι και ξενοδοχείο γύρεψα για να μείνω. σκεφτείτε δια τι πράγμα μιλάω η χριστιανή... που δεν είμαι και καμιά ιδιότροπη πια!!

ετοιμάζω και θεσπέσιαν ενδυμασίαν δια τον γάμο της φιλινάδας μου Ασπασίας. θα είμαι εγώ και καμία άλλη. το ζεύγος Ακης-Μαρία θα διαπρέψει στο κόκκινο χαλί γι άλλη μια φορά.. αχ γιατί να είμαι τόσο μετριόφρων??..

και με φάγανε στις ερωτήσεις! πότε θα ανέβω Σαλονίκη για μόνιμα! που να ξέρω ρε παιδιά... εγώ μόνο τα αποτελέσματα είδα.. μήπως έπρεπε να τους τα κρύψω και αυτά? να μη με ζαλίζουνε τουλάχιστο?!

έκανα και παγωτό πραλίνα του Παρλιάρου. περιττό να σας πω πως εγώ είμαι εδώ και το μυαλό μου είναι στον καταψύκτη ο οποίος καταψύκτης είναι στο χωριό. πως να το κουβαλήσω το παγωτό βρε? αφού είπαμεν... νο αεροσκαφος, νο παγωτο..

αύριο έχει ψώνια δια τα ψώνιαν.. θα πάρουμε και κατσαρολικά δια την φιλενάδαν, αποφάσισα να της κάνω σούπερ γαμήλιο δωράκι.. πως σας φαίνεται ένα σετ κατσαρολικά? μήπως ξέρει κανείς που στο καλό πουλάνε Lagostina? γιατί μέχρι στιγμής μόνο fissler και bravadia έχω δει και οι πρώτες είναι βαριές ωσαν τα μενιρ του Οβελιξ και οι δεύτερες ελαφριές ωσάν τα πούπουλα του Τουίτι.. θέλομεν και μια αξιοπρέπειαν βρε αδελφέ..

Πολλά φιλιά από την βρεγμένη Σαλονίκη..

ΥΓ. ήταν να χορέψω στη συνάντηση παραδοσιακών συλλόγων στη παραλία της Θεσσαλονίκης αλλά μας τα χάλασε ο καιρός και ακυρώθηκε. κρίμας κρίμας... θα θαυμάζατε το ταλέντον μου...κριμας..

14.6.10

Δύσκολοι καιροί...

...για μικρούς πρίγκηπες, πόσο μάλλον για μικρές πριγκήπισσες.

Ήταν ανάγκη να γίνει κ αυτό? σα να μη μας έφταναν όλα τα άλλα?..

Υγεία να έχουμε και αγάπη. κ ίσως να είναι τελείως μπαναλ, ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. δε συμφωνείτε?

πότε θα φύγω απ το μπουρδέλο τελοσπάντων??????

μου λείπε τρομερά η οικογένειά μου!

10.6.10

Μάνα!

Μόλις διάβασα ένα φόρουμ όπου γράφουν πολλές γυναίκες, άλλες που περιμένουν παιδί, άλλες που προσπαθούν να μείνουν έγκυες, είτε "κανονικά", είτε με υποβοηθούμενες μεθόδους, είτε με εξωσωματική. το δράμα που είδα, δε περιγράφεται..

τόσο άγχος και τόση αγωνία για ένα ωάριο.. έστω και μερικά ωάρια, τα οποία πρέπει να "βλαστήσουν" κ να κρατηθούν στη μήτρα, ώστε να αναπτυχθούν κ να γίνουν το πολυπόθητο μωράκι που ζητούν όλες τους. 

συγκλονίστηκα. έχω μια ξαδέρφη μου που ενώ ο κύκλος της είναι απλά υπέροχος, δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα με ωοθήκες κτλ, δεν μπορούσε να μείνει έγκυος με τον γνωστό σε όλους μας τρόπο. δοκίμασε ενέσεις ορμονων αλλά δεν. κ στη τελική δοκίμασε την εξωσωματική κ τώρα έχει δύο δίδυμα, ακριβώς μικρογραφίες αυτής και του άντρα της.. κ τα χαίρονται τόσο πολύ! κ ας μην έχουν την πολυτέλεια και την άνεση που έχουν κάποιες άλλες οικογένειες με πολλά λεφτά, πολλά παιδιά και πολλά σπίτια αλλά καθόλου ευτυχία.. όταν γέννησε κ πήγα να την δω τη ξάρδερφη, με πήραν τα ζουμιά μόλις μπήκα στο δωμάτιό της στη κλινική. κ πλέον κάθε φορά που μπαίνω σε γυναικολογικό τμήμα, ειδικά όταν είναι και γνωστή μου η "νέα μητέρα" λιώνω στο κλάμμα. δε μπορώ να το εξηγήσω αυτό το φαινόμενο αλλά μάλλον ο χώρος εκπέμπει συναισθήματα κ σαν συναισθηματικός δέκτης που είμαι, τα νιώθω στο πετσί μου.. (λένε πως υπάρχουν τριών ειδών ανθρωποι, αυτοί που εκπέμπουν συναισθήματα, αυτοί που δέχονται συναισθήματα κ αυτοί που είναι και τα δύο..) προσφάτως γέννησε η γυναίκα του κολλητού του Άκη κ όταν πήγαμε να τη δούμε, κλάμμα και κακό!!ευτυχώς δε με παρεξηγήσανε! που να ήταν και το μωρό στο δωμάτιο! θα με μαζεύανε!

ένα μωρό πρέπει να φέρνει πολύ ευτυχία, χαρά, αγάπη, ατελείωτα θετικά συναισθήματα που απλά πρέπει να γίνεις μάνα για να τα νιώσεις... αν κ θα ήθελα πολύ να νιώσω αυτά τα αισθήματα κ να χαρίσω κ εγώ ζωή σε ένα τόσο γλυκό πλάσμα, θα περιμένει. κ ίσως περιμένει αρκετά. γιατί εκτός του ότι δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι για μωρό (φτηνές δικαιολογίες)δεν είμαστε παντρεμένοι, δεν έχουμε λεφτά, δεν έχουμε σπίτι, δεν έχουμε τίποτε, έστω και το ένα δέκατο από όλα αυτά που χρειάζονται για να μεγαλώσουμε ένα μωρό. κ για μένα είναι νόμος απαράβατος, πως για να αποκτήσω μωρό, πρέπει να είμαι παντρεμένη. η Ευλογία του Θεού μετράει πολύ για μένα. ίσως να με χαρακτηρήσετε συντηριτική, πουριτανή, κ όλα τα λοιπά. αλλά έτσι με μεγάλωσαν, έτσι μεγάλωσα και δεν το αλλάζω. κ εφόσον κ ο Άκης έχει ακριβώς την ίδια άποψη, τόσο το καλύτερο. εννοείται πως αν τυχόν κ γίνει το ξαφνικό, δε θα το ρίξουμε στον καιάδα.. απλά θα πάρουν πιο γρήγορη τροπή τα πράγματα.. απρόοπτα συμβαίνουν συνεχώς.. κ εννοείται πως δεν κακολογώ ούτε και προκαταβάλλομαι όταν ένα ζευγάρι κάνει παιδί χωρίς να είναι παντρεμένο. γούστο τους και πολύ καλά κάνουνε! δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αντιλήψεις! κ αυτό πρέπει να είναι σεβαστό..

γι άλλο άρχισα να σας λέω κι αλλού κατέληξα..
κ τώρα στο θέμα μας..

αλήθεια αξίζουν τόσοι κόποι και τόση αγωνία και τόσο ψυχολογικό κουρέλιασμα για να γίνει μάνα κάποια? για να ικανοποιήσει απλά το κενό κ το βιολογικό της ρολόι? είναι σίγουρη πως όταν έρθει το μωρό θα φέρει τα καλύτερα κι όχι τα χειρότερα? σκεφτήκατε ποτέ πως ο Θεός ή η Παναγία (ή και η τύχη, γι αυτούς που δεν πιστεύουν) έχουν λόγο που δεν αφήνουν το μωρό να έρθει στο κόσμο? πιστεύω πως όσοι προσπαθούν για χρόνια και δεν αποκτούν παιδί, κάποιος λόγος θα υπάρχει. κάποιος άγνωστος λόγος που όταν έρθει το παιδί, θα φανερωθούν όλα κ ίσως είναι δυσάρεστο. δεν θέλω να γίνομαι κακιά αλλά το βλέπω καθημερινά, πως αυτοί που αποκτούν παιδί με άλλους τρόπους πλην του κανονικού, οι περισσότεροι δυστυχούν. βέβαια υπάρχουν κ οι ευχάριστες εξαιρέσεις και μπράβο τους που τα καταφέρνουν.  αλλά εγώ θέλω να σας μιλήσω για τις δυσάρεστες περιπτώσεις..
η γειτόνισσα μας ήταν στείρα. ίσως ήταν κ ο άντρας της, αλλά σαν άνθρωποι με λιγοστή μόρφωση, δε το ψάξανε ιδιαίτερα το θέμα και δεν αποφασιζανε για παιδί. ώσπου μια ωραία μέρα, είδα την γειτόνισσα να βγαίνει από το αμάξι κρατώντας στην αγκαλιά της ένα νεογέννητο.. τα αισθήματά μου ήταν ανάμικτα αλλά ένιωθα πως αυτό το παιδί δεν ήταν καλός οιωνός. και δυστυχώς αποδείχθηκε αλήθεια το προαίσθημά μου. στην πορεία οι σχέσεις του ανδρόγυνου γινόταν όλο και περισσότερο τεταμένες, παρά την αγάπη που εξέπεμπαν στο παιδί τους. μια ημέρα πληροφορήθικα πως η μικρή έπεσε σε διαβητικό κώμα που ευτυχώς μέσα σε λίγες μέρες συνήλθε. κ άρχισα να σκέφτομαι τα χίλια μύρια για την πορεία της οικογένειας.. κ δυστυχώς πάλι έπεσα μέσα. ο πατέρας από κακή πληροφόρηση για τον νεαρό τύπο διαβήτου, άρχισε να σκέφτεται τα χειρότερα.. που ο διαβήτης αυτός δεν είναι βέβαια κ ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί αλλά το παλεύεις βρε αδερφε! το προσπαθείς! ο πατέρας όμως απελπίστηκε και αυτοκτόνησε. πως να στηρηχτεί η οικογένεια όταν ο μοναδικός οικονομικός πόρος ήταν ο πατέρας? που όλοι στηριζοταν πάνω του, όχι μόνο οικονομικά? την περαιτέρω πορεία της οικογένειας μπορείτε να τη φανταστείτε.. η γειτόνισσα συνεχίζει τη ζωή της με το παιδάκι της που έχει μεγαλώσει κ το χαίρεται. τώρα κατά πόσο τα βολεύει οικονομικά και συναισθηματικά, είναι ένα άλλο θέμα. θα μου πείτε, όλα αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν. κ θα σας ξαναπώ, όταν δεν υπάρχει παιδί σε ζευγάρι, κάποιος σοβαρός λόγος υπάρχει, ο οποίος δεν φαίνεται...
θα μου πείτε αυτή η ιστορία είναι απλά συμπτωματική. κ θα σας πω πως ξέρω τουλάχιστον άλλες 3 ιστορίες ζευγαριών που απέκτησαν με πολύ δυσκολία παιδί και τώρα δεν μπορείς να τους χαρακτηρήσεις ευτυχισμένους...

γι αυτό λοιπόν πιστεύω πως το παιδί είναι απλά ευλογία. είτε από την τύχη, είτε από τον Θεό, είτε από την Παναγία, είτε από τον Αλλάχ, είτε από όποιον θέλετε εσείς. όταν έρχεται ένα παιδί, δένει περισσότερο το θεσμό της οικογένειας και εκπληρώνει το προορισμό του ζευγαριού, γεμίζει την αγάπη τους και τους δίνει αυτό το παραπάνω που έψαχναν και χρειαζόταν για να νιώσουν ολοκληρωμένοι.. όταν όμως με χίλιους δυο τρόπους απλά προσπαθεί το ζευγάρι να ικανοποιήσει ένα καπρίτσιο του, νομίζοντας πως θα ολοκληρωθεί, ενώ είναι καθαρά θέμα εγωισμού, το παιδί μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα.. θα μου πείτε δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι εξωσωματική για να ικανοποιήσουν καπρίτσια. συμφωνώ. αλλά το παιδί το ρωτάει κανείς?..

άρχισα να απελπίζομαι με τη σημερινή κατάσταση... πως λοιπον να φέρω ένα παιδί στο κόσμο? θέλω να γεννηθεί μέσα σ αυτό το χάος μόνο και μόνο για να γεμίσω το κενό που υπάρχει μέσα μου, το κενό που μου δημιουργούν οι ορμόνες, θέλοντας να γίνω μητέρα? αν είναι να γίνω μάνα, θα το δείξει ο καιρός... αλλιώς δε θα πιέσω πολύ τα πράγματα. μόνο ελάχιστα.. κ αν δω πως δεν.. ε τότε δεν θα είναι γραφτό μου. δε θέλω να παίζω με τη τύχη μου και την υγεία μου.. ίσως αυτό είναι παραπάνω εγωιστικό, όπως το βλέπει ο καθένας..

πάντως είμαι πολύ τυχερή που ο Άκης συμμερίζεται τις απόψεις μου... είναι πολύ σημαντικό να σε στηρίζει ο άνθρωπός σου..

έτσι λοιπόν εγώ θα αργήσω να γίνω μάνα! κ αν έρθει με το καλό το μωρό, θα του δώσω ότι έχω και δεν έχω.. αυτό σας το υπόσχομαι :)

3.6.10

I scream...

... for ice cream.

αγαπητοί μου βλόγερς νομίζω πως τη ξανάκανα αυτή την ανάρτηση. αυτό το τίτλο τελοσπάντων.

η αμαρτία του καλοκαιριού. ΠΑΓΩΤΑ!
ΠΑΓΩΤΆ ΠΑΝΤΟΥ! ΕΔΩ ΚΙ ΕΚΕΙ. ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΕΞΙΑ, ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ, ΠΙΣΩ ΜΠΡΟΣ. ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΔΥΤΙΚΑ, ΒΟΡΕΙΑ ΝΟΤΙΑ...

κι εγώ η δύστυχη να προσπαθώ να κρατήσω χαρακτήρα.. μα τζάμπα κρατώ λογαριασμό, τζάμπα σωστή με το στανιό. προκοπή δε βλέπω φέτο με τη δίαιτα. γιατί από δίαιτα έγινε καθαρή ομοιοπαθητική. μόνο ούζα και μπύρες κατεβάζω άντις για λίτρα νερού και χυμών (οι τελευταίοι μόνο σε συνοδεία βότκας ή τεκίλας)

και πριν βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε μπεκροκανάτα, έχω να βγω για ποτό απ τα χίλια πρόπερσι. κι αυτό γιατί κι εμένα με βάρεσε η οικονομική κρίσις, δεν αντέχω το πιοτό βρε αδερφέ (μπας κ έχει τπτ το σκωτι μου ?). έτσι τα λέω, σχήματα λόγου...

έχω εκατό κανάτες και πεντακόσια μπουκαλάκια νερό στο ψυγείο κ περιμένουν. τωρα τι περιμένουν ακριβώς, αδύνατο να σας απαντήσω.

ο γείτονας έκανε κ αυτός επίσχεση και δε πλήρωσε το ίντερνετ και να μαι με το φλασάκι μου. κατάντια δηλαδής. όχι ότι τα πληρώνουμε από μισά με τον γείτονα για το ίντερνετ, του το κλέβω, με βρίζει, και είμαστε πάτσι. αλλά τώρα μου τα χάλασε και θα τον βρίζω εγώ προκαταβολικά.

πως θα καταφέρω να χάσω αυτά τα ρημαδοκιλά μου? γιατί είμαι τόσο λιγούρα? και λιχούδα? 

έχω την αβάντα όμως πως δε κάνω σεξ και δε μπορώ να χάσω ούτε γραμμάριο. ενώ πέρισυ βρε αδερφέ, μπορεί να ήμαν πιο χοντρή αλλά ήμαν σφιχτοκώλα. ε, πανω κατω πανω κατω, έσφιγγαν οι γλουτοι και οι κοιλιές. τώρα έχω γίνει ωσάν ξεφούσκωτο μπαλόνι με κυτταρίτιδα... αίσχος και πάλι αίσχος. πως θα βγω στας παραλίας με λέτε? σε ερημικές θα πηγαίνω. να κάνω και γουτσουγουτσου με τον Άκη μου. είμαι και αντικοινωνικό άτομο. σιγά μη σας κάνω τη χάρη να σας δείξω τη κορμάρα μου δηλαδής.

άσε το άλλο. πήγα σήμερα να ψωνίσω δώρο γάμου στη κολλητή μου (παντρεύεται καλέ το Σεπτέμβρη, και στα δικά μας οι ελεύθερες!) και στο δρόμο με σταματήσανε ίσαμε 5493 φορές. ναι, τις μέτρησα. για να με ρωτήσουν αν θέλω περιποίηση προσώπου ή αδυνάτισμα με λέιζερ. στο αδυνάτισμα με λέιζερ τους αγριοκοίταξα κ τους λέω "α να χαθείς ξεδιάντροπη, τολμάς και με προσβάλλεις για τα κιλά μου και θεωρείς ότι χρειάζομαι αδυνάτισμα?" το βούλωσε και δε με ξαναενόχλησε η γκιόσα. η χτικιάρα. που έβλεπες τα κατάγματά της χωρίς ακτινογραφία. πφφφ. κουράστηκα... σα να μη φτάνει το λέιζερ που κάνω για τις τρίχες μου δηλαδής. αναρωτιέμαι τη μούρη τους τη βλέπουν στο καθρέφτη να αναρωτηθούν μήπως πρέπει να κάνουν κανα προμόσιον σ αυτές? να μη σχολιάσω πως όλες ήταν μαυροτσούκαλα ωσάν τις γιούφτσες. πόσες ώρες (π)σολάριουμ έκανες μαρή? εκτός από δερματικά κυτταρα καταστρέφει και εγκεφαλικά μήπως βρε καρντάσια?... γιατί δε ξέρω τι άλλο να υποθέσω με τα χάλια των κορασίδων...

πότε θα φύγω απ τη χαβούζα ρε σεις? βαρέθηκα...

δε ξέρω τι άλλο να σας γράψω. στερούμαι έμπνευσης.
α, η μάνα μου έκανε γλυκό κεράσι. σπεύστε για κέρασμα! εγώ θα το γευτώ όταν με το καλό ξανανέβω για 5ήμερο...