10.10.10

Μόνο στα όνειρα..

..μπορώ να σε αγγίζω........

καλημέρα αγαπητοί μου βλόγερς! είδα της πουαντερί την ανάρτηση κ ζήλεψα κ είπα να παίξω κι εγώ. το παιχνίδι αφορά όνειρα ανεκπλήρωτα. κ επειδή διάβασα και της μαμάς αχτίδας την ανάρτηση, θα συμφωνήσω πως οι λέξεις ΠΟΤΕ κ για ΠΑΝΤΑ ανήκουν στο Θεό. δε ξέρουμε τι μας ξημερώνει, μπορούμε να ξέρουμε αν κάτι θα κρατήσει για πάντα ή αν κάτι δε θα γίνει ποτέ? 

γι αυτό κι εγώ θα σας γράψω κάποια όνειρά μου που δε πιστεύω να πραγματοποιηθούν, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον..

1. να δουλέψω στους γιατρούς χωρίς σύνορα ή σε μια παρόμοια οργάνωση. θα με πείτε ποτέ δεν είναι αργά αλλά με κέρδισε ο Άκης και δύσκολα θα τον άφηνα για να πάω στις Αφρικές και τις Ασίες!

2. να γίνω γιατρός ερευνητής στη μοριακή γενετική. μη τα ψάχνετε, δε με κέρδισαν τα γράμματα. κ όταν είδα τι χρειάζεται κ ότι στο Ελλάντα δεν υπάρχει ιδιαίτερη πρόοδος σ αυτό το τομέα, απογοητεύτηκα πολύ.. κ καμιά ψαγμένη ειδικότητα χειρούργου θα μαρεσε αλλά χειρούργος και κουφός, που το είδατε?..

3. να μη χρειάζεται να δουλεύω και να είμαι σε μονοκατοικία, με την αυλή και τα υπόλοιπα, νοικοκυρά, να μεγαλώνω τα παιδιά μου κ να φροντίζω τον άντρα μου. φαντάζομαι όλοι σας θα το ονειρεύεστε αυτό! είναι ένα όμορφο όνειρο που μπορεί να γίνει πραγματικότητα αλλά έχω μάθει να είμαι παραγωγικός άνθρωπος κ το να μένω σε ένα διαμέρισμα προσέχοντας τα παιδιά, θα ήταν σαν μάντρωμα για μένα..

4. να τα πάω καλύτερα με την αδερφή μου. δυστυχώς οι σχέσεις μας δεν είναι και οι καλύτερες, κ αυτό φάνηκε από πολύ νωρίς, παρά τις κοινές προσπάθειες.

5. να μάθω να πατινάρω στο πάγο και γενικά με πατίνια, σε επαγγελματικό επίπεδο. ξέρετε, με στροφές, πετάγματα και λοιπά. πέρισυ το χειμώνα δοκίμασα να πατινάρω σε παγοδρόμιο. δεν ειναι για μενα αυτά τα σπορ τελικά :Ρ

δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο... καθημερινά μου περνάνε πολλά από το νου. αλλά τα παραπάνω είναι οι μεγάλες μου προσδοκίες που δε περιμένω να πραγματοποιηθούν. θα αναρωτιόσαστε αν θα ήθελα να ξανακούσω. να ξαναβρώ την ακοή μου. όχι, ευχαριστώ. δε θα πάρω... ειμαι ευτυχισμένη έτσι όπως είμαι κ το έχω εγκαταλείψει πολλά χρόνια πριν αυτό το όνειρο. ο κόσμος έχει γίνει τόσο άσχημος που δε θέλω να χειροτερέψει η ψυχική μου υγεία..

καλώ με τη σειρά μου όποιον θέλει να παίξει.
όνειρα... κάνω όνειρα....
"Είμαστε φτιαγμένοι από την ύλη των ονείρων"   Σαίξπηρ.

7.10.10

Ή θα μου βγουν τα δόντια...

ή θα μου βγει η ψυχή!!

αγαπητοί μου βλόγερς... αχ αγαπητοί μου βλόγερς!!
τι το θελα η γυναικα και ξεκίνησα τις οδοντιατρικές μου εργασίες. καλύτερα να άρχιζα τις οικοδομικές μου, τουλάχιστον το να φτιάχνεις σπιτ δε πονεί τόσο!

εντωμεταξύ ο οδοντογιατρός που με ανέλαβε, ώρα καλή του ανθρώπου, είναι από τους τύπους τους χαλλλλαρούς, τους σαλονικιώτες. αν δε μου τόλεγε ότι είναι αθηναίος, θα τον έκανα για συγχωριανό. άνετα. μόνο φραπέ που δε πίνει, στο τσιγάρο όμως... τσιμινιέρα!
(να μη ξεχάσω να τον ρωτήσω που σπούδασε..)
αλλά ρε παιδιά. με βγαίνει η ψυχή στην αναμονή! πάω στην ώρα μου στα ραντεβού κ με αναλαμβάνει μετά από τουλάχιστον μισάωρο! 
άλλη φορά θα παίρνω φραπέ, περιοδικά, βιβλίο, σουντόκου, σταυρόλεξο.. αλλιώς δεατηπαλέψω και θα τον κυνηγάω με το νυστέρι αντί να με κυνηγά αυτός με τη σύριγγα..
αν δε με λέγανε καλά λόγια γι αυτόν, θα άλλαζα οδοντογιατρό.
με έτυχε και το ακριβώς αντίθετο. ένας μπάρμπας στα Σέρρας μου κανε μέσα σε μισή ώρα 2 σφραγίσματα. χωρίς να με ρωτήσει τι και πως κ να μη μου εξηγήσει τίποτε. δε ξαναπήγα. δεν είμαι χαϊβάν! άμα δεν έχω καθρέφτη να βλέπω τι κάνει ο άλλος κ αν δε με πει τι και πως, φεύγω. ναι ισχύει κ για τον γυναικολόγο, περίεργοι και αδιάκριτοι άντρωποι!

συν τοις άλλοις σα να μη μου φτανε ο πόνος στα δόντια, έχω και τον πόνο στη τσέπη.. ξέρετε εσείς..

δώστε με κουράγιο μέχρι να τελειώσουν τα ρημάδια...
και θα σας καλέσω στο γάμο!
ούφ ουφ..