27.6.09

Κλειστόν..

... λόγω διακοπών!!

τα λέμε από την επόμενη βδομάδα!
όχι αυτή που μας έρχεται!
την μεθεπόμενη!
φεύγουμε αύριο πρωί και γυρίζουμε την επόμενη δευτέρα!

είστε τέλειοι αναγνώστες και σας αγαπώ πολύ! και μην ανησυχείτε αν δε σχολιάζω!

έφυγα!

Χίος λοιπόν!

22.6.09

Happy dad's day!

καλέ σεις σήμερα είναι η μέρα του πατέρα? ή μήπως ήταν χτες και μπερδεύτηκα?

όπως και ναχει, χρόνια πολλά μπαμπάκα!!

ο δικός μου μπαμπάς μ έμαθε να οδηγώ αυτοκίνητο, να σπέρνω φυτά και γενικά να τα μεγαλώνω, να κάνω υπομονή (τελικά και οι δύο γονείς μου το έμαθαν αυτό!) να απογοητεύομαι (γιατί κάθε φορά που τελείωνα μια τάξη μου έταζε Η/Υ! και τώρα πια που θα εργαστώ, θα τον πάρω με δικά μου χρήματα.. διπλωμάτης ο μπαμπάς..)μ έμαθε τη μαγική τέχνη της διπλωματίας (δείτε το προηγούμενο) μ έμαθε να αγαπώ τα ζωντανά (η μαμά δε τα πολυθέλει) μ έμαθε να κανω οικονομία (20 ευρώ μια βδομάδα. τόσα είχε τόσα μου έδινε..) και πολύ οικονομία μάλιστα, μ έμαθε να βάζω καφέ στο γάλα μου κ μου άρεσε τόσο πολύ, μ έμαθε να μένω μόνη χωρίς τη μαμά (ήμουν λιγάκι μαμόθρεφτο), μου τρυπούσε τις πέτρες που μάζευα απ τη θάλασσα κ τις έκανα μεταγιόν, μου έφτιαχνε τις ρόδες απο το ποδήλατο, μου μάζευε κι ακόμη μου μαζεύει φρούτα από διάφορα δέντρα που βρίσκει στα χωράφια, μου βρήκε κουκουβάγια (ήταν πολύ μικρούλα και την κρατήσαμε για λίγο αλλά δυστυχώς δεν έτρωγε και την αφήσαμε σε ένα δέντρο) και πάντα αυτός δεχοταν να κρατήσουμε τα ζωάκια που ήθελα.. η μαμά ποτέ! όρεξη τα είχε, μου έλεγε..
ποτέ δε με χτύπησε.. και να σημειώσω πως μικρή δεν έφαγα πολύ ξύλο (ήμουν πολύ ήσυχο, παναθεμα δηλαδή!) κ όσο κ αν έφαγα, μου το έδινε η μαμά. ο μπαμπάς ποτέ!
μου έμαθε να ανοίγω τρύπες στο τοίχο, να χειρίζομαι το δραπανοκατσάβιδο, να στήνω ράφια με γεωμετρική ακρίβεια, να αλλάζω τα φις από διάφορες συσκευές (μαγκιά μεγάλη!) να αλλάζω πρίζες (ακόμη όμως δε το επιχείρησα, το ψιλοφοβάμαι το ρεύμα, τζιζ!) και να φτιάχνω τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια. άλλη μαγκιά κι αυτό! αφού έχουμε κάτι λαμπάκια από το 80' να φανταστείτε..

τον αγαπώ πολύ τον μπαμπά μου κ μέχρι να με αναλάβει ο Άκης, μου χάριζε απλόχερα τις αγκαλιές του... και τώρα μου τις χαρίζει αλλά τον βλέπω πιο αραιά πλέον..
θα μπορούσα να γράφω ατελείωτες ώρες για τους λόγους που είμαι περήφανη για τον μπαμπά μου αλλά ο πιο σημαντικός για μένα, είναι που μ έμαθε να κάνω οικονομία! πολύ σημαντικό!

να χαιρόσαστε τους μπαμπάδες σας!

μάκια σας!

(εγώ καλά είμαι! απλά βαριέμαι!! οξεία τεμπελίτιδα, λένε οι γιατροί.. δείτε και τη νίτσα έχει μπισκοτογλυκό κόλαση)

18.6.09

Απίστευτα ζουζούνια...

διάλογος μεταξύ εμού και της Μυρτώς (η μικρότερη από τα ανήψια μου)

Μαρία: " Μυρτώ, τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις?"
Μυρτώ: " Συγγραφέας!" με πολύ περήφανο ύφος μάλιστα..φιλοδοξη η μικρή..
Μα. :" Συγγραφέας? και θα γράφεις βιβλία?"
Μυ.: "Όχι, όχι συγγραφέας. βιβλιομπουδρουμπουδρουμ"
Μα. "Τι είναι αυτό κορίτσι μου?"
Μυ. "αυτός που παίρνει τα βιβλία και τα βάζει στα ράφια και είναι στη βιβλιοθήκη"
Μα. "βιβλιοθηκονόμος δηλαδή?"
Μυ. "ΝΑΙ! βιβλιοθηκονόμος!" με πολύ ενθουσιασμό
Μα. "Εχω μια φίλη που είναι βιβλιοθηκονόμος! και της αρέσει πολύ"
Μυ. "Θεία Μαρία, είσαι κι εσύ βιβλιοθηκονόμος?" (πάντα θεία μαρία, ποτέ σκέτο θεία ή μαρία)
Μα., "Όχι, εγώ είμαι νοσοκόμα!" και αρχίζει και σκέφτεται η μικρή πως είμαι νοσοκόμα, αφού δε με είδε καμια φορά στο νοσοκομείο
Μυ. "α ναι?"
Μα. "ναι. ομως δεν δουλεύω σε αυτό το νοσοκομείο στις Σέρρες, δουλεύω σε ένα άλλο μεγάλο στη Θεσσαλονίκη, πολύ μεγάλο!"
και με κοιτάει η μικρή με γουρλωμένα μάτια γεμάτα θαυμασμό και λέει το μαγικό
Μυ. "ΟΥΑΟΥ!" που μ έκανε κι έλιωσα...

δεν είναι απίστευτα τα ζουζούνια ώρες ώρες..???

14.6.09

I am a...

..sad panda!

είμαι πολυ δυστυχισμένο πάντα. όχι πάντα δυστυχισμένο, αλλά δυστυχισμένο πάντα (το αρκουδι μπρε, που είναι ασπρόμαυρο)

αυτές τις μέρες δεν είμαι καθόλου καλά... πήγα στη μαμά τις προάλλες και κάθησα 3 μερούλες, επι ευκαιρίας της λογοθεραπείας, κάθησα να κάνουμε και δουλειές. και τι δεν έκανα. και απ τις 7 η ώρα στο πόδι, αυτή η μάνα μου! από νωρίς στη δροσιά γιατί μετά "πατάει" η ζέστη! το ευχαριστήθηκα όμως γιατί και κολοκυθοκέικ έφαγα και τυρόπιτα και καφέ ήπια (γιατί καλοί οι καφέδες αλλά σαν της μαμάς κανένας!). έκανα και κασάτο (πολύ αστείο κασάτο, μια πιθαμή βγήκε το παγωτό ανάμεσα στα μπισκότα!) να τους δροσίσω λίγο..

και μαλώναν οι γονείς μου για τα οικονομικά. πόσο δύσκολο είναι αγαπητοί μου μπλόγκερς όταν η γυναίκα ή έστω ο ένας από τους δύο δεν έχει δικούς του πόρους και βασίζεται στον άλλον. πόσο δύσκολα είναι... αυτό το κατάλαβα από πολύ μικρή βέβαια. με νύχια και με δόντια προσπαθούσα να μην ξοδεύω πολλά ώστε να υπάρχουν χρήματα.. δυστυχώς δε μας αγαπούν πολύ και μας εγκαταλείπουν γρήγορα! πιστεύω πως και το χωριό δε βοηθά ιδιαίτερα στην οικονομία του τόπου, γιατί το σουπερ μάρκετ του συνεταιρισμού από το οποίο ψωνίζει η μαμά μου τα χρειαζούμενα, είναι πανάκριβα. πιο ακριβά από το μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου.. αφήστε που οι υπάλληλοι εκμεταλλεύονται αρκετά το κόσμο.. τελοσπάντων, δε θέλω να κατηγορήσω κανέναν αλλά εντάξει, όταν πιάνεσαι κορόιδο και το καταλαβαίνεις, οφείλεις να κάνεις κάτι, έτσι..?

γι αυτό κι εγω θέλω πρώτα να αποκατασταθώ οικονομικά και μετά όλα τα άλλα.. δε μπορώ να βασίζομαι στον Άκη και στον μπαμπά μου για τα δικά μου έξοδα.. το θεωρώ απαράδεκτο σε αυτή την ηλικία που είμαι, να "ζητιανεύω" ας το πούμε έτσι..

τα χρήματα δεν είναι το παν αλλά είναι καλό να έχουμε τόσα ώστε να είμαστε άνετοι.. κ πάλι είμαστε ευτυχισμένοι αλλά με κάτι παραπάνω, επιμηκύνεις την ευτυχία σου... έτσι θέλω να πιστεύω δηλαδή..

είναι ένα θέμα που με πονά πολύ το οικονομικό της οικογένειας.. μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι κι εγώ να τους βοηθήσω. ένα τζόκερ βρε αδερφέ!

με πληγώνει και ένα άλλο θέμα που δε θα το αναλύσω... και σκέφτομαι πόσο μικρός μπορεί να γίνει ο δικός σου κόσμος.. κ να αποτελείται μόνο από άτομα που μετριούνται στα δάχτυλα. κ μόνο αυτοί ν αξίζουν πραγματικά όσα έχεις να δώσεις.. λυπάμαι πολύ γι αυτό...

ίσως φταίνε και οι ορμόνες μου ίσως και το βιβλίο που διαβάζω. το συγκεκριμένο βιβλίο αγαπητοί μου μπλόγκερς, λέγεται "η επαυλη των ανδρων" κ είναι γραμμένο από τον ντενι γκετζ, ο οποίος έγραψε το "μηδεν" και "τα αστέρια της βερενικης", από τις εκδόσεις ψυχογιός. μου το έκανε δωράκι η Μαρία Τζιρίτα κ έπεσα με τα μούτρα πραγματικά. τόσο πολύ μου άρεσε. πρόκειται για δύο τρελούς (ή να πούμε διαταρραγμένους μήπως?) κλεισμένους σε ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο στη γερμανία. ο ένας είναι διάσημος μαθηματικός (έχει ορίσει την έννοια του απειρου και του πεπερασμενου) και ο άλλος είναι ένας μηχανοδηγος που ήταν και στο πόλεμο (δεν ενθυμούμαι ποιον). ο καθένας ανάλογα με τη τρέλα του, λέει τις δικές του ιστορίες, τα δικά του συμπεράσματα. είναι πραγματικά παρανοϊκό να διαβάζεις από τη μία φιλοσοφικά μαθηματικά (γιατί δε μπορούν να χαρακτηριστούν καθαρά μαθηματικά) και από την άλλη διάφορες επαναστατικές ιδέες (ο μηχανοδηγός συμμετειχε σε απεργίες και μάλιστα πρωτεργάτης θα λέγαμε, πριν ξεκινήσει ο πόλεμος). μου γυρίζει το μυαλό. μπερδεύομαι αρκετά σε ορισμένα σημεία και τα διαβάζω 2-3 μη σας πω και 4 φορές. που συνήθως για ένα ωραίο ανάλαφρο βιβλίο κάνω 2 μέρες, αυτό μου πήρε 2 βδομάδες για να τελειώσω το μισό.. και γουστάρω. και μαρέσει. γιατί μερικές φορές σκέφτομαι με το τρόπο του συγγραφέα, σίγουρα έχω μια μικρή δόση παράνοιας.. μην το διαβάσετε. έχει γραφτεί μόνο για κάτι μυαλά σαν τα δικά μου, χιλιομπερδεμένα και ανάκατα.. μόνο αν σκέφτεστε διαφορετικά από το κοινό τρόπο σκέψης θα το καταλάβετε.. και δε θέλω να πω πως είμαι τρελή, παρανοϊκη, ψώνιο, απλά σας προδιαθέτω σε περίπτωση που σας εξίταρε η περιγραφή κ ανυπομονείτε να το διαβάσετε!

και τελοσπαντων... νιώθω αυτη τη στιγμή πως είμαι μόνη στο κόσμο.. ολομόναχη.. ενώ ξέρω πως υπάρχουν πολλά άτομα που μ αγαπούν πολύ και με σκέφτονται.. ε δε θα μου περάσει?

λέτε να φταίει ο ΟΤΕ?

(παρεπιπτόντως, 8 ασύρματα δίκτυα στο σπίτι και ούτε ένα ξεκλείδωτο! τόσο πια!)

7.6.09

Update

&photoes..

φατε μάτια ψάρια λοιπόν!!

μα που αλλού θα τη βρίσκαμε..? στη κουζίνα.. Ειρήνη.

ο Πόκο, το μαλτέζ της Ιωάννας. χάλασε το τόπο με τη μουσούδα του!! και κάτι ζήλειες η Κλωντη..
εδώ η Κλωντη συνήλθε λίγο, αφού την περιποιήθηκε κ η Μαρία!! (το τσιζ κέικ το βλέπετε???)

στην κουζίνα ολοταχώς!!



ΤΟ ΤΣΙΖ ΚΕΙΚ ΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ...??????


αυτή η φωτό θα μείνει στην ιστορία!!! είπε που θα έχω μια εγκυμοσύνη στην οικογένεια (ελπίζω όχι δική μου!!!)

δε σας δείχνω άλλες φωτό γιατί τις έχετε δει σε διάφορες εκδοχές στα μπλογκ των φίλων μου. εγώ είμαι ο παπαράτσι θα λέγαμε!!




και μια καινούρια με τον Άκη.. (το ξώβυζο τι το ήθελα..)

και μη ξεχνάτε, νίτσα φορέβερ!!

(παρεπιπτόντως ψηφίσατε? εμείς και βέβαια ψηφίσαμε. είμαστε πολίτες ενός κράτους κ υποχρέωσή μας είναι να ακούγεται η φωνή μας... και με την αποχή, δεν ακούγεται τίποτα.. άντε την είπα την εξυπνάδα μου και για σήμερα!)

3.6.09

Λοστ..

...ιν σουπερμάρκετ!!

παρ όλα αυτά όμως έχω κάτι μήνες να πατήσω σε υπερκατάστημα γιατί ως γνωστόν όταν σταματάει η δουλειά, σταματάει και το χρήμα!! δεν έχω παράπονο όμως, τα χρειαζούμενα τα έχουμε στο ψυγείο μας!!

και μη σας απατά ο τίτλος της ανάρτησης, δεν αφορά το ομώνυμο σίριαλ, αλλά έμένα! γιατί χάνομαι από τα μπλογ και με ψάχνετε (ναι το είδα, και τη νικολούλη βάλατε!!)

που λέτε το σαββατοκύριακο πέρασα πολύ όμορφα! ήρθε η Μαρία Τζιρίτα στα μέρη μας και φάγαμε παρέα στης αχτίδας! το τι φαγητό και τι γλυκό έφαγα δε το συζητώ καθόλου... θα έπρεπε να ντρέπομαι καθότι σε δίαιτα (ντεμεκ) αλλά μια φορά στο τόσο δε κάνει κακό να το ρίχνεις έξω βρε αδερφέ! και μεταξύ μας, απογοητεύτηκα. περίμενα να φάω 2 γεμάτες πιατέλες αλλά δεν.. μόνο μία έφαγα και με το ζόρι γεμάτη.. κρίμας... τόσο καλό φαγητό κ να μη μπορώ να φάω...

Πήγα και στην έκθεση βιβλίου την κυριακή, πάλι καλά που δε σεριανούσα την παραλία για να βρω ανοιχτό περίπτερο! δεν πληροφορήθηκα καλά κ βρέθηκα εκεί... ευτυχώς με ειδοποίησε έγκαιρα η Μαρία κ τη βρήκα στο χώρο της έκθεσης.. μου άρεσε πολύ η όλη φάση, τα σταντς και τα περίπτερα αλλά ο συγγραφέας που περίμενα να δω, δεν ήταν εκεί. σαν βιβλιόφιλη που είμαι, έμεινα τουλάχιστον 2 ώρες εκεί μέσα κόβοντας βόλτες. μου άρεσε πολύ που είχε παντού βιβλία. δυστυχώς δεν είχα λεφτά κ δε πήρα κάτι.. γιατί αν είχα χρήματα, τουλάχιστον 5 βιβλία θα τα αγόραζα!

μου έκανε εντύπωση κι ένα παιδάκι που έκλαιγε γιατί το έβαλαν να διαλέξει ένα από τα 2 βιβλία που του άρεσαν για να αγοράσει.. αυτό ήθελε και τα 2.. πολύ σπάνιο για παιδί!! συνήθως κλαίνε για παιχνίδια!!

δευτέρα βράδυ πήγαμε αθήνα (τώρα θα φάω βρισίδι από τις αθηναίες φαν) γιατί ο Άκης είχε ραντεβού με ένα γιατρό (όλα καλά, μην ανησυχείτε!) και γυρίσαμε τρίτη μεσημέρι. δεν υπήρχαν περιθώρια να μείνουμε παραπάνω γιατί ο Άκης δουλεύει κι εγώ έχω τη λογοθεραπεία.. υπόσχομαι μόλις μπορέσω να κατέβω και να σας δω όλες και όλους!! παρακαλώ να λείπουν τα παράπονα!!

σήμερα έκανα κοτόπουλο με ρύζι στο φούρνο και ντοματοσαλάτα, έγινε ωραίο φαγητό.. και γρήγορο βρε, μόλις μισή ώρα με τον αέρα στο φούρνο. κ νόμιζα θέλουν ώώώώρες ολόκληρες αυτά τα φαγητά!

η γαρδένια μου δεν έχει σταματήσει να ανοίγει τα μπουμπούκια της κ έχω λιώσει...

η φίλη μου Άσπα θ αρραβωνιαστεί τη Δευτέρα που μας έρχεται (Αγ. Πνεύματος) κ είμαι πολύ χαρούμενη! όχι καλέ η άσπα των μπλογκς, η άλλη η άσπα, η φίλη μου και συνάδελφος..

θα κάνω απντέιτ σύντομα με φωτός ντοκουμέντα!!

αααα ξέχασα να σας πω που γνώρισα και τη mariak71. βέβαια. πολύ γλυκιά κοπέλα και πολύ ανοιχτόκαρδη! σπάνια συναντάει τέτοια άτομα κανείς...

αυτό που πραγματικά μου έμεινε από το σαββατοκύριακο είναι το τσιζ κέικ της αχτίδας με γεύση λεμόνι.. ήθελα να κλέψω το ταψί ολόκληρο... πραγματικά..

και η έξοδος με τη φίλη μου τη Γέωγεω που ήρθε στο Ελλαδιστάν κ ακόμη δε πάτησε το πόδι της, κατάλαβε τι εστί ελληνική πραγματικότητα!! βγήκαμε όμως τη κυριακή το βράδυ κ περάσαμε όμορφα.. είχα σχεδόν 2 χρόνια να νιώσω τόσο ευχάριστα τη παρέα της... κ όντως μου έλειψε η αρκούδα!!

σας αφήνω.. δεν έχω όρεξη για τίποτα αυτές τις μέρες.. θέλω να πάω στη μαμά μου κ αυτό. να μη μιλάω και να μην ακούω (καλά το δεύτερο είναι εύκολο χαχα) γιατί απλά βαριέμαι..

φιλάκια σας!!