Δεν ήξερες..

.. δε ρώταγες.

η κυρία κοκκινοσκουφιτσα με προσκάλεσε σε παιχνίδι, να γίνω εντελώς ρομπίδι, ρεντίκολο, ρεζίλι (τελικά όλα αυτά αρχίζουν με ρ, το χω φιλοσοφήσει το θέμα) σα να μην έφτανε όλο αυτό το κατεβατό που σήκωσα τις προάλλες. αίσχος δηλαδής. όλα τ άπλυτα στη φόρα. ούτε οι καταρράκτες του Νιαγαρα δε με ξεπλένουν. και σαρακοστή μάλιστα. βασικά είναι η καλύτερη ώρα γι αυτοκριτική, δε λέγω... πρέπει να κατονομάσω πέντε πράματα που με βγάζουν από τα ρούχα μου κ με κάνουν τούρκο, ταύρο εν γυαλοπωλείω, μου γυρίζει το μάτι, μου βγαίνουν οι βίδες κτλ κτλ κτλ. είναι πάνω από πέντε πιστέψτε με. σίγουρα πάνω από δεκαπέντε. είμαι κι ευέξαπτο άτομο είμαι κ βαρήκοη, γεγονός που κάνει ακόμη πιο δύσκολη την αντιμετώπισή μου από τους γύρω μου (μέχρι να με συνηθίσουν τουλάχιστον) κ τραβάω πολλά ζόρια!!


παρ τε κόσμε.

Νούμερο 1. με εκνευρίζει απίστευτα εγώ να είμαι στη κουζίνα και να τρίβω και να μη βγαίνει (στη βιλαρίμπα ακόμα τριβουν ενα πράγμα. ή μήπως ήταν βιλαμπάχο?) κ ο Άκης να το παίζει με μεγάλη επιτυχία πασάς στα γιάννενα στο καναπέ. μόνο ο αναμμένος ναργιλές λείπει (τον έχουμε σβηστό ως διακοσμητικό...)ρε χριστιανέ μου συμμάζεψε λίγο το αχούρι που ζεις κ τολμάς κ το λες σπίτι. σπίτι είναι αυτό που έχει η μάνα σου. αυτό που έχεις εσύ είναι το λιγότερο, σταύλος (με 8 ζωντανά μέσα...) κ αν του πω να κάνει κάτι το κάνει με μισή καρδιά κ με κοιτά με ύφος έτοιμο για καυγά "τώρα?"... ΝΑΙ ΤΩΡΑ. ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΙΟ ΕΠΕΙΓΟΝ..???(αγκρρ!)

Νούμερο 2. οι χαζοί άνθρωποι με φτάνουν σε απελπιστικό σημείο. δε μπορώ. αφού έχεις νιονιό, δούλεψέ το ρε. γιουζ ιτ. πως το λετε στο χωριό σας. είχα συγκάτοικο χαζόχαζη κ ήταν πραγματικά πιο χαζή από τα πόμολα της πόρτας. εντάξει να εξηγήσω σε κάποιον που δε καταλαβαίνει (έχω και μεταδοτικότητα πανάθεμα τη μετριοφροσύνη μου δηλαδής) αλλά όταν του λέω κάτι πεντακοσιες εξήντα οκτώ φορές με εκατον εικοσι επτά τρόπους κ με κοιτάει σα χάνος, έλεος δηλαδή. ή χρησιμοποίησέ το ή πέτα το.

Νούμερο 3. βασικά είναι κάτι ανάμεσα σε τεμπελιά και απαξιοσύνη ένα πράγμα. όταν υπάρχει τέτοιος άνθρωπος γύρω μου συγχίζομαι πολύ. ρίχνω βρισίδια. δε μπορώ αφού! κ ειδικά όταν κάνει ένα επάγγελμα κ δε το κάνει σωστά ή δε προσπαθεί τουλάχιστον. παράτα το κ άνοιξε ένα περίπτερο ρε.. μη ταλαιπωρείς κι εμάς... έχουμε κ μια μαθήτρια που κάνει πρακτική κ εκτός του ότι είναι εκατό οκάδες άνθρωπος (μιλάμε για τέρας κ για καμία προσπάθεια να σουλουπωθεί ή να δείχνει ευπρεπής, χωρίς παρεξήγηση, δεν έχω πρόβλημα με τους εύσωμους, αλλά με τους χοντρούς και από τρόπους και από συμπεριφορά και από σώμα..) είναι απίστευτα τεμπέλα κ τρομερά φαγανή. είχε φάει 8 κομμάτια πίτα που μας έφερε ένας ασθενής για να μας ευχαριστήσει. 8. που είμαστε 6 νοσηλεύτριες κ 6 ειδικευόμενοι σε κάθε πρωινή βάρδια (ίσως κ περισσότεροι) το βόδι δηλαδή. κ αν της πεις να κάνει κάτι, ααααααχ και ωωωωωχ. δε μπορώ!αγκρ!

Νούμερο 4. μ ενοχλεί πολύ όταν ενώ δίνω οδηγίες για το πως να επικοινωνούν μαζί μου καλύτερα οι άνθρωποι γύρω μου, τις αγνοούν κ μου συμπεριφέρονται λες κ είμαι διανοητικά καθυστερημένο. έλεος κυρά μου, τα πτυχία μου πως τα καβάτζωσα? όχι ότι είναι η μόνη απόδειξη πως είμαι διανοητικά ανεπτυγμένο ον (μερικές φορές κι εγώ αμφιβάλλω) αλλά ρε συ νιώστο λιγο. κ φωνάζουν. όταν λέμε φωνάζουν, ΦΩΝΑΖΟΥΝ. κ με κάνουν χειρότερα, μετά δεν ακούω τίποτε. το άλλο το κορυφαίο, κουνάνε χέρια πόδια και κανένα πανό θα κουνούσανε αν είχαν πρόχειρο για να τους προσέξω. φώναξε μια φορά κυρά μου κ αν δεν απαντήσω έλα δίπλα μου κ ακούμπησε το μπράτσο μου. κ μη χτυπάς με το δάχτυλό μου τη πλάτη μου. θα σου έρθει καμια ανάποδη κ θα το μετανιώσεις... κ όλα αυτά, ενώ, το τονίζω, ενώ έχω δώσει σαφείς οδηγίες... αμάν ρε παιδιά δηλαδής...

Νούμερο 5. όταν, λόγω της περίεργης άρθρωσής μου, με ρωτάνε από που είμαι. από τη Ζιμπάμπουε ρε φίλε. τραβάς ζόρια?.. αδιακρισία ρε φίλε μου!!! ορίστε. αυτό με εκνευρίζει πραγματικά. η αδιακρισία των άλλων. κ όταν βλέπουν κάτι περίεργο ή ασυνήθιστο, ω ρε παιδί μου πως κοιτάνε. λες κ είδαν ΟΥΦΟ. ξεκόλλα ρε συ. δεν είναι σωστό. δε σου έμαθε ο κηδεμόνας σου τρόπους? ξέρω κ κάτι ορφανά που συμπεριφέρονται καλύτερα από σένα... οκέι το είδες, το μελέτησες, ξεκόλλα! δεν είναι αξιοθέατο ο συνάνθρωπός μας... αλλιώς θα κόβαμε όλοι εισιτήρια. λίγο τακτ, διπλωματία, σεβασμό κ τα έχεις όλα στα πόδια σου.. ω χου δηλαδής.

ρε παιδιά με δουλεύετε. με βγάλατε έξω απ τα ρούχα μου και για σήμερα!!! όχι δεν είμαι γυμνή ετούτη την μοιραία ώρα, μεταφορικά μιλούσα. κ πιστέψτε με δεν είναι μόνο 5. έχει κι άλλα μα κωλύομαι να σας τα αποκαλύψω για να μην αρχίσετε τα δικά σας ("τι είσαι συ ρε παιδί μου, πω πω ούτε μύγα να σ αγγίξει κτλ κτλ κτλ)

καλώ όποιον έχει διάθεση να γίνει robus xecoubotus να παίξει. να μη λέτε πως δε σας παίζω...άντε παίξτε και σεις..


είδα τη Μαρία Τζ. σήμερα! πήγα κ στην παρουσίαση του Βιολονίστα από τον πολυαγαπημένο Κ. Καρακάση. ζούπερ πράγματα!!!! έκανα ένα βήμα προς τον εκπολιτισμό μου σαν άνθρωπος..περισσότερες πληροφορίες στην επόμενη ανάρτηση. (έτσι να σας ψήνω, στη πίεση!)


μάκια σας