πουλ δε κοτ νταουν σλογλι.
τη θυμάστε τη διαφήμιση..? μου ήρθε στο μυαλό κ άρχισα να γελάω λες κ μου καθάριζαν αυγά.
Καλή σαρακοστή αγαπητοί μου. παρακαλώ να λείπουν τα σοκολατένια κέικ, οι τούρτες, τα σουφλέ με τυριά, τα μακαρόνια, οι μουσακάδες σας και δε συμμαζεύεται. διότι νηστεύω αγαπητοί μου μπλόγκερς. ναι το ξέρετε κι εσείς που με διαβάζετε κ παλιότερα, το μάθατε και οι νεούδιοι! Νηστεία αγαπητοί μου δε θα πει δίαιτα, όπως νομίζουν μερικοί και μερικές. Νηστεία θα πει εγκράτεια στους διάφορους πειρασμούς που μας εμφανίζονται με ποικιλους τρόπους. είτε σαν σουβλάκια, είτε σαν γοητευτικοί νεαροί με "φέτες", είτε σαν έτοιμες κακίες που εκσφενδονίζονται ακράτητες... γι αυτό αγαπητοί μου ας θυμηθούμε τι θα πει να είμαστε καλοί άνθρωποι, εγκρατείς, συνεπείς, ευγενικοί, ταπεινοί και πάνω απ όλα να περάσουμε αυτό το μήνυμα και στους γύρω μας.. βέβαια οι γύρω μας μπορεί να μας κοροϊδεύουν "μα καλά πιστεύεις σε τέτοια χαζά και νηστεύεις? τι θα καταλάβεις με τη νηστεία?" και άλλα φαιδρά. αλλά εμένα αγαπητοί μου έτσι με έμαθε η μάνα μου κ έτσι θέλω να μάθω εγώ τα παιδιά μου. κι ας μη τη διατηρούν τη νηστεία, ας έχουν να θυμούνται κάτι από εμένα. κ όχι ως καταναγκασμό. κ χαίρομαι που νηστεύει κ ο Άκης μαζί μου. γιατί θα ένιωθα "κάπως" αν δε νήστευε. ξέρετε εσείς πόσο πιο ωραία είναι όταν κάνεις κάτι από κοινού με τον αγαπημένο σου... το μήνυμα της Πασχαλιάς το ξέρετε όλοι, ο καθείς με το δικό του τρόπο κ εγώ το πιστεύω όπως το πιστεύετε εσείς, λίγο από όλα που λένε. και γι αυτό δε θα αναφερθώ καθόλου στο θέμα αυτό της Πασχαλιάς. παλιά ήμουν "αρνί κι Άγιος ο Θεός" αλλά ευτυχώς τώρα έχουν αλλάξει κάποιες νοοτροπίες μου!
Θα μου πείτε, μα γιατί πιστεύω στο Θεό ακόμη. εσείς πιστεύετε? δικαίωμά σας. ε κ εμένα νομίζω είναι δικαίωμά μου να πιστεύω.. γιατί νιώθω πως πάντα κάτι "μεγάλο" με προστατεύει. θα μου πείτε, αυτό το μεγάλο το έχεις ανάγκη να το πιστέψεις, έτσι είναι η φύση σου. και θα σας απαντήσω να πάτε να *ντιτ*. γιατί δεν θα υποπέσω στο επίπεδο! ορίστε μας..
ξέρω πως οι περισσότεροι από εσάς που με παρακολουθείτε, δεν θα έχετε καμία σχέση με το "εσείς" που περιγράφω, αλλά λέμε τώρα. είναι πιο ωραίο και τραβάει περισσότερους αναγνώστες όταν ο συγγραφέας δημιουργεί πλοκή ανάμεσα σε αντίθετα. ναι, είμαι και πονήρω, κάνω διάφορα κόλπα για να κρατήσω το ενδιαφέρον σας!
εψές που λέτε ήμανε ενστασέρρας, από τη παρασκευή μάλιστα. είχα άδεια που λέτε 5 εργάσιμες που μαζί με τα ρεπό ήτανε 10 μέρες. θα ήθελα πολύ να πάω κάπου ταξιδάκι αλλά οι υποχρεώσεις του ανδρός μου, δε μας το επέτρεψαν. αυτά έχει η επιχείρησις αγαπητοί μου μπλόγκερς... τουλάχιστον πήγαμε ενστασέρρας κ γλεντήσαμε. τη κυριακή πριν τη καθαρά δευτέρα, πήγαμε σε μασκε πάρτι κ μασκαρεύτηκα emo. είχα γέλιο. αλλά θα μπορούσα να ήμουν πιο πετυχημένο καρναβάλι (βασικά καρναβάλι είμαι και τώρα, απλά τη κυριακή ήμουν πιο..προσεγμένο). κάπου είχα βγάλει φωτό, άμα τη βρω θα σας τη δείξω να γελάσετε. αετό δε πετάξαμε γιατί δε φύσαγε. ο έξυπνος άνδρας μου είχε τη φαεινή ιδέα να φυσάω εγώ κ αυτός να κρατά τον αετό αλλά δε του έκανα το χατήρι. τη παρασκευή το απόγευμα πήγαμε στη βραδιά καραόκε που είχε στο μπαρ του χωριού, σαρώσαμε τους πάντες και τα πάντα ως γνωστόν.. ξέρω, η μετριοφροσύνη μου σας συγκινεί αφάνταστα..
θυμήθηκα κάτι που μου έλεγε ο μπαμπάς μου κ που λέει τώρα στον Άκη. όταν ήταν ακόμη λεύτερος κ βαριά ερωτευμένος με τη μαμά μου, πήγε να της κάνει καντάδα στο πατρικό της κ γι ανταπόδοση, εισέπραξε ένα τούβλο από τη μέλλουσα πεθερά του... μάλλον δε θα τραγουδούσε καλά για να φάει το τούβλο στη μούρη χε χε. βασικά όποτε τραγουδάει, μ αρέσει πολύ, τώρα αν είναι τόσο χάλια, μάλλον δε το καταλαβαίνω...
κ εδώ σας αφήνω με δύο πολύ πετυχημένα ανέκδοτα.
το δεύτερο είναι λίγο σοκιν, λόγω ημερών!
ήταν που λέτε μια νοικοκυρά κ ήθελε ν αλλάξει τέντες στο διαμέρισμα. ψάχνει τον χρυσό οδηγό (ε ρε διαφήμιση....πάλι στο τζάμπα) κ βρίσκει μια κάρτα με τίτλο "ΜΠΑΜΠΗΣ. ΤΕΝΤΑΣ. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΤΕΝΤΑΣ"
ώπα, λέει η νοικοκυρά, εδώ είμαστε. τηλεφωνεί που λέτε στον τύπο και συμφωνούν να πάει ο μπάμπης ο τεντάς στις οκτώ το πρωί την επόμενη ημέρα.
χτυπάει το κουδούνι στις 8 το πρωί
"καλημέρα, ποιός είναι?" απαντά η νοικοκυρά
"ο μπάμπης.. ο τεντάς!"
"ααα σας περίμενα!" κ τον ανοίγει το τεντά. ανεβαίνει στο διαμέρισμα ο τύπος, πίνει το καφεδάκι του κ πάει έξω στο μπαλκόνι να μετρήσει και να δει τη ζημιά στις τέντες.
μετά από λίγο ξαναχτυπάει το κουδούνι:
"-καλημέρα! ποιός είναι?" απαντά πάλι η νοικοκυρά
"ο μπάμπης..." λέει με πονεμένη φωνή ο μάστορας
"ποιός μπάμπης βρε?" ρωτάει η νοικοκυρά
"ο τεντάαςςς..." απαντά ο μάστορας με τον ίδιο τόνο
"είστε σίγουρος? ο μπάμπης ο τεντάς είναι στο μπαλκόνι μου κ μετράει τις τέντες!?"
"όχι πλέον.. έπεσε.." απαντά ο μάστορας
(εδώ είστε υποχρεωμένοι να γελάσετε σας άρεσε δε σας άρεσε...)
και το σόκιν
ήταν που λέτε ένας βλάχος, ωρα καλή σαν το Τάσο στον "αγαπητικό της βοσκοπούλας" κ πήγε από το βουνό, στη πόλη να πουλήσει το μαλλί και το τυρί του. αφού τα πούλησε, πήγε σ ένα μπουρδέλο να ξοδέψει τα λεφτά του, να μάθει και καμιά... "τέχνη" να τη δείξει στη βλάχα, ώρα καλή σα τη Γκόλφω.
τελειώνει από το μπουρδέλο που λέτε ο βλάχος και πάει σπίτι, απογευματάκι.
"ααα βλάχα μ να δγιεις τι μ έμαθανα στη πόλ! άι βάλε να φαμ κ α στο δείξω το βράδ!"
τ άκουσε αυτό η βλάχα και γυάλισε το μάτι της
βάζει φασολάδα στο τραπέζι, ψωμί, φέτα και τα ρέστα.
τρώνε και πέφτουν για ύπνο.
η βλάχα όμως δε το ξέχασε αυτό που της έταξε ο βλάχος.
"ααα βλάχο μ, δε α με δείξεις αυτό που μαθες στη πολ?"
"ναι μπρε, καλα που με το νούνσες να στο διείξω! το λεν 69!"
ξιπάζεται (ξαφνιάζεται) η βλάχα κ καθώς τη βολεύει ο βλάχος, αρχίζουν τα σουξουμούξου. εκεί που λέτε, του ξεφεύγει μια πορδή του βλάχου.
τ άκουσε και το μύρισε η βλάχα αλλά δεν έδωσε σημασία. άντε, σκέφτεται, ίσως του ξέφυγε.
ΠΡΑΤΣ! του ξαναφεύγει άλλη μία.
συγχίστηκε η βλάχα κ γυρνάει κ του λέει:
"ααα βλάχε μ, άκου να δεις. ωραίο το 69 αλλά τις άλλες τις 67 άμα θες, να πας να τις ρίξεις στο βουνό!"
ωραίο? από κοντά είναι πιο ωραία σίγουρα..
μάκια σας και καλή σαρακοστή :)
τη θυμάστε τη διαφήμιση..? μου ήρθε στο μυαλό κ άρχισα να γελάω λες κ μου καθάριζαν αυγά.
Καλή σαρακοστή αγαπητοί μου. παρακαλώ να λείπουν τα σοκολατένια κέικ, οι τούρτες, τα σουφλέ με τυριά, τα μακαρόνια, οι μουσακάδες σας και δε συμμαζεύεται. διότι νηστεύω αγαπητοί μου μπλόγκερς. ναι το ξέρετε κι εσείς που με διαβάζετε κ παλιότερα, το μάθατε και οι νεούδιοι! Νηστεία αγαπητοί μου δε θα πει δίαιτα, όπως νομίζουν μερικοί και μερικές. Νηστεία θα πει εγκράτεια στους διάφορους πειρασμούς που μας εμφανίζονται με ποικιλους τρόπους. είτε σαν σουβλάκια, είτε σαν γοητευτικοί νεαροί με "φέτες", είτε σαν έτοιμες κακίες που εκσφενδονίζονται ακράτητες... γι αυτό αγαπητοί μου ας θυμηθούμε τι θα πει να είμαστε καλοί άνθρωποι, εγκρατείς, συνεπείς, ευγενικοί, ταπεινοί και πάνω απ όλα να περάσουμε αυτό το μήνυμα και στους γύρω μας.. βέβαια οι γύρω μας μπορεί να μας κοροϊδεύουν "μα καλά πιστεύεις σε τέτοια χαζά και νηστεύεις? τι θα καταλάβεις με τη νηστεία?" και άλλα φαιδρά. αλλά εμένα αγαπητοί μου έτσι με έμαθε η μάνα μου κ έτσι θέλω να μάθω εγώ τα παιδιά μου. κι ας μη τη διατηρούν τη νηστεία, ας έχουν να θυμούνται κάτι από εμένα. κ όχι ως καταναγκασμό. κ χαίρομαι που νηστεύει κ ο Άκης μαζί μου. γιατί θα ένιωθα "κάπως" αν δε νήστευε. ξέρετε εσείς πόσο πιο ωραία είναι όταν κάνεις κάτι από κοινού με τον αγαπημένο σου... το μήνυμα της Πασχαλιάς το ξέρετε όλοι, ο καθείς με το δικό του τρόπο κ εγώ το πιστεύω όπως το πιστεύετε εσείς, λίγο από όλα που λένε. και γι αυτό δε θα αναφερθώ καθόλου στο θέμα αυτό της Πασχαλιάς. παλιά ήμουν "αρνί κι Άγιος ο Θεός" αλλά ευτυχώς τώρα έχουν αλλάξει κάποιες νοοτροπίες μου!
Θα μου πείτε, μα γιατί πιστεύω στο Θεό ακόμη. εσείς πιστεύετε? δικαίωμά σας. ε κ εμένα νομίζω είναι δικαίωμά μου να πιστεύω.. γιατί νιώθω πως πάντα κάτι "μεγάλο" με προστατεύει. θα μου πείτε, αυτό το μεγάλο το έχεις ανάγκη να το πιστέψεις, έτσι είναι η φύση σου. και θα σας απαντήσω να πάτε να *ντιτ*. γιατί δεν θα υποπέσω στο επίπεδο! ορίστε μας..
ξέρω πως οι περισσότεροι από εσάς που με παρακολουθείτε, δεν θα έχετε καμία σχέση με το "εσείς" που περιγράφω, αλλά λέμε τώρα. είναι πιο ωραίο και τραβάει περισσότερους αναγνώστες όταν ο συγγραφέας δημιουργεί πλοκή ανάμεσα σε αντίθετα. ναι, είμαι και πονήρω, κάνω διάφορα κόλπα για να κρατήσω το ενδιαφέρον σας!
εψές που λέτε ήμανε ενστασέρρας, από τη παρασκευή μάλιστα. είχα άδεια που λέτε 5 εργάσιμες που μαζί με τα ρεπό ήτανε 10 μέρες. θα ήθελα πολύ να πάω κάπου ταξιδάκι αλλά οι υποχρεώσεις του ανδρός μου, δε μας το επέτρεψαν. αυτά έχει η επιχείρησις αγαπητοί μου μπλόγκερς... τουλάχιστον πήγαμε ενστασέρρας κ γλεντήσαμε. τη κυριακή πριν τη καθαρά δευτέρα, πήγαμε σε μασκε πάρτι κ μασκαρεύτηκα emo. είχα γέλιο. αλλά θα μπορούσα να ήμουν πιο πετυχημένο καρναβάλι (βασικά καρναβάλι είμαι και τώρα, απλά τη κυριακή ήμουν πιο..προσεγμένο). κάπου είχα βγάλει φωτό, άμα τη βρω θα σας τη δείξω να γελάσετε. αετό δε πετάξαμε γιατί δε φύσαγε. ο έξυπνος άνδρας μου είχε τη φαεινή ιδέα να φυσάω εγώ κ αυτός να κρατά τον αετό αλλά δε του έκανα το χατήρι. τη παρασκευή το απόγευμα πήγαμε στη βραδιά καραόκε που είχε στο μπαρ του χωριού, σαρώσαμε τους πάντες και τα πάντα ως γνωστόν.. ξέρω, η μετριοφροσύνη μου σας συγκινεί αφάνταστα..
θυμήθηκα κάτι που μου έλεγε ο μπαμπάς μου κ που λέει τώρα στον Άκη. όταν ήταν ακόμη λεύτερος κ βαριά ερωτευμένος με τη μαμά μου, πήγε να της κάνει καντάδα στο πατρικό της κ γι ανταπόδοση, εισέπραξε ένα τούβλο από τη μέλλουσα πεθερά του... μάλλον δε θα τραγουδούσε καλά για να φάει το τούβλο στη μούρη χε χε. βασικά όποτε τραγουδάει, μ αρέσει πολύ, τώρα αν είναι τόσο χάλια, μάλλον δε το καταλαβαίνω...
κ εδώ σας αφήνω με δύο πολύ πετυχημένα ανέκδοτα.
το δεύτερο είναι λίγο σοκιν, λόγω ημερών!
ήταν που λέτε μια νοικοκυρά κ ήθελε ν αλλάξει τέντες στο διαμέρισμα. ψάχνει τον χρυσό οδηγό (ε ρε διαφήμιση....πάλι στο τζάμπα) κ βρίσκει μια κάρτα με τίτλο "ΜΠΑΜΠΗΣ. ΤΕΝΤΑΣ. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΤΕΝΤΑΣ"
ώπα, λέει η νοικοκυρά, εδώ είμαστε. τηλεφωνεί που λέτε στον τύπο και συμφωνούν να πάει ο μπάμπης ο τεντάς στις οκτώ το πρωί την επόμενη ημέρα.
χτυπάει το κουδούνι στις 8 το πρωί
"καλημέρα, ποιός είναι?" απαντά η νοικοκυρά
"ο μπάμπης.. ο τεντάς!"
"ααα σας περίμενα!" κ τον ανοίγει το τεντά. ανεβαίνει στο διαμέρισμα ο τύπος, πίνει το καφεδάκι του κ πάει έξω στο μπαλκόνι να μετρήσει και να δει τη ζημιά στις τέντες.
μετά από λίγο ξαναχτυπάει το κουδούνι:
"-καλημέρα! ποιός είναι?" απαντά πάλι η νοικοκυρά
"ο μπάμπης..." λέει με πονεμένη φωνή ο μάστορας
"ποιός μπάμπης βρε?" ρωτάει η νοικοκυρά
"ο τεντάαςςς..." απαντά ο μάστορας με τον ίδιο τόνο
"είστε σίγουρος? ο μπάμπης ο τεντάς είναι στο μπαλκόνι μου κ μετράει τις τέντες!?"
"όχι πλέον.. έπεσε.." απαντά ο μάστορας
(εδώ είστε υποχρεωμένοι να γελάσετε σας άρεσε δε σας άρεσε...)
και το σόκιν
ήταν που λέτε ένας βλάχος, ωρα καλή σαν το Τάσο στον "αγαπητικό της βοσκοπούλας" κ πήγε από το βουνό, στη πόλη να πουλήσει το μαλλί και το τυρί του. αφού τα πούλησε, πήγε σ ένα μπουρδέλο να ξοδέψει τα λεφτά του, να μάθει και καμιά... "τέχνη" να τη δείξει στη βλάχα, ώρα καλή σα τη Γκόλφω.
τελειώνει από το μπουρδέλο που λέτε ο βλάχος και πάει σπίτι, απογευματάκι.
"ααα βλάχα μ να δγιεις τι μ έμαθανα στη πόλ! άι βάλε να φαμ κ α στο δείξω το βράδ!"
τ άκουσε αυτό η βλάχα και γυάλισε το μάτι της
βάζει φασολάδα στο τραπέζι, ψωμί, φέτα και τα ρέστα.
τρώνε και πέφτουν για ύπνο.
η βλάχα όμως δε το ξέχασε αυτό που της έταξε ο βλάχος.
"ααα βλάχο μ, δε α με δείξεις αυτό που μαθες στη πολ?"
"ναι μπρε, καλα που με το νούνσες να στο διείξω! το λεν 69!"
ξιπάζεται (ξαφνιάζεται) η βλάχα κ καθώς τη βολεύει ο βλάχος, αρχίζουν τα σουξουμούξου. εκεί που λέτε, του ξεφεύγει μια πορδή του βλάχου.
τ άκουσε και το μύρισε η βλάχα αλλά δεν έδωσε σημασία. άντε, σκέφτεται, ίσως του ξέφυγε.
ΠΡΑΤΣ! του ξαναφεύγει άλλη μία.
συγχίστηκε η βλάχα κ γυρνάει κ του λέει:
"ααα βλάχε μ, άκου να δεις. ωραίο το 69 αλλά τις άλλες τις 67 άμα θες, να πας να τις ρίξεις στο βουνό!"
ωραίο? από κοντά είναι πιο ωραία σίγουρα..
μάκια σας και καλή σαρακοστή :)
3 σχόλια:
Έχεις απόλυτο δίκιο , μα μη με παρεξηγείς δεν είσαι η μόνη που ξεχνώ, πάντα μαθαίνω νέα σου απο την Ειρήνη.Εύχομαι να λύθηκε το ζήτημα σου , έλα απο εδώ όποια Παρασκευή θες κοριτσάκιμου, ξέρεις πόσο σε αγαπω..
καλη σαρακοστη κουκλιτσα μου!!!!
Μαρία μου, μπράβο σου για το θέμα της νηστείας, το έθεσες πολύ σωστά. Κι όπως έλεγε κι η γιαγιά μου "αμαρτία είναι αυτό που βγαίνει από το στόμα σου, όχι αυτό που μπαίνει". Τα ανεκδοτάκια σούπερ, πολύ γέλασα! Να'σαι καλά, φιλάκια πολλά και καλή, σωστή σαρακοστή!
Δημοσίευση σχολίου