Before and after

Αγαπητοί μου μπλόγκερς

πολύ καλησπέρα σας! είμαι πτώμα, δε το συζητώ. η δουλειά είναι ασταμάτητη, είχαμε πολύ κόσμο από τη Πέμπτη μέχρι και σήμερα , που τους διώξαμε! το Σαββατοκύριακο πήγαμε Σέρρες (πάλι) γιατί το σαββατόβραδο είχαμε νταβατούρι μεγάλο κ ο αδερφός μου ήταν dj κ γλεντήσαμε πάλι! τη Κυριακη επιστρέψαμε κ αρχίσαμε με το σπίτι γιατί ήταν αχούρι. μόνο τα "χαϊβάνια" λείπανε..

το φέξαμε κ σήμερα ήρθε η μανούλα μου! έκανε παρακέντηση θυρεοειδούς κ ευτυχώς πήγαν όλα καλά, ήμουν κ υπερβολική με τις ανησυχίες μου! ήρθε κ πρώτη φορά στο σπίτι μας κ της άρεσε πολύ. βέβαια άρχισε τα

"αυτό το κουτί παιδί μου, τι το θες?" κ δείχνει τη συσκευασία της ηλεκτρικής

"έλα βρε μαμά, μπορεί να το χρειαστώ."

"και να το χρειαστείς βρε, τι θα βάλεις μέσα? λες κ δεν έχει άλλα κουτιά ο κόσμος.. λεμονίτσα, ε λεμονίτσα!"

η λεμονίτσα ήταν μια γιαγιάκα στο χωριό που τα είχε χαμένα κ μάζευε ότι σαβούρα υπήρχε. λένε πως όταν ανοίξαν το σπίτι της, μετά το θάνατό της, είχε πάρα μα πάρα πολλά άχρηστα πράγματα...ένας χαμός

δεν έτυχε να έρθει πιο μπροστά γιατί εκτός του ότι δεν έχουν έμπιστο μεταφορικό μέσο (ο γάιδαρος του θείου μου δε πιάνεται χα χα) οι δουλειές τους είναι ατελείωτες.

την έκανα πολύ γούτσουγουτσου κ μύρισε κ το δικό μου σπίτι μανούλα! την πήγα στον Χατζή στη Καμαρα μετά την εξέταση, την κέρασα τυρόπιτα κ καφέ, ευχαριστήθηκε η ψυχή της βόλτα βρε παιδί μου, αν κ ο καιρός ήταν εναντίον μας. ήθελα να την γυρίσω λιγάκι αλλά και κρυώναμε και ξενερώσαμε με τη βροχή. ωραία ήταν όμως, μας έφτιαξε πατάτες στο φούρνο (τι κάνει αυτή η γυναίκα κ τα φαγητά της έχουν μοναδική μυρωδιά..) κ έφερε από τα Σέρρας ντολμαδάκια γιαλαντζί, αχ Παναγιά μου!! πεντανόστιμα αν κ δεν τα πολυτρώω. κατά τις 6 έφυγε πάλι αν κ θα ήθελα πολύ να έμενε...

και συνεχίζω με το θέμα μας!

το σημερινό θέμα μας είναι πριν κ μετά το ακουστικό βαρηκοΐας. έχω καιρό να γράψω μια σχετική ανάρτηση με το πρόβλημά μου κ ένιωσα τύψεις βαθύτατες!

για να σας ενημερώσω, πριν ενάμισι χρόνο έβαλα πρώτη φορά ακουστικό βαρηκοΐας στο δεξί μου αυτί. θα έβαζα και στο αριστερό μα είναι πολύ ευαίσθητο κ η απώλεια ακοής που έχω δεν δίνει περιθώρια για βελτίωση με ακουστικό. την βαρηκοΐα την έχω από τριών ετών κ πρέπει (δεν είμαι σίγουρη) να χειροτέρεψε πριν 4-5 χρόνια. έτσι περίσυ τον Μάρτιο πήρα την απόφαση κ έβαλα ακουστικό γιατί δε τη πάλευα. με φωνάζαν κ τους είχα όλους γραμμένους!!

παρακάτω θα γράψω πως ήταν η ζωή μου πριν κ πως είναι η ζωή μου μετά το ακουστικό. να καταλάβετε περίπου για τι θέμα μιλάμε τελοσπάντων!

πριν

δεν άκουγα όταν με φωνάζαν (άκουγα φωνές αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω αν φώναζαν εμένα ή τον γείτονα!)

δεν άκουγα το τηλέφωνο όταν χτυπούσε, ειδικά όταν είχε ήχους με υψηλές συχνότητες

δεν άκουγα τα αυτοκίνητα (με χτύπησε ένα μια φορα, αλλά ενταξει δεν πάθαμε τίποτε!)

δεν άκουγα όλες τις νότες της κιθάρας όταν ο Άκης τραγουδούσε

δεν άκουγα τη φωνή μου

ήμουν στη κοσμάρα μου εντελώς όμως...

δεν συνειδητοποιούσα το μέγεθος του προβλήματος, έλεγα "μια χαρά είμαι, μια χαρά τα ακούω όλα!"

άκουγα μόνο τα μπάσα, κ αυτό μπορώ να πω πως μου άρεσε πολύ, τώρα οι υψηλές οι νότες μου σπάνε τα νεύρα!

ήμουν πιο συγκεντρωμένη σε ότι κ να έκανα, απόλυτα όμως. αυτό δεν ήταν πάντα καλό!

σκεφτόμουν πιο γρήγορα γιατί κανείς δε μου αποσπούσε τη προσοχή

αν δεν ήθελα να ακούσω κάποιον που μιλούσε, απλά κοιτούσα αλλού κ τον αγνοούσα. μάταια αυτός να προσπαθεί να τραβήξει τη προσοχή μου! αυτό ήταν ακρώς εκνευριστικό γι αυτόν που προσπαθούσε να μου μιλήσει εννοείται..

δυσκολευόμουν στο ΤΕΙ, στις παραδόσεις μαθημάτων. κι όμως αποφοίτησα..

δεν άκουγα τα λαϊκά που βάζουν οι οδηγοί στα ΚΤΕΛ (αυτό δε ξέρω αν είναι καλό η κακό..)

δεν είχα κάποιο πρόβλημα στα μπαρ, μπουζούκια, κλαμπ. τι πριν τι μετά. το ίδιο μου φαίνεται!

δε μπορούσα να πάω στην εκκλησία γιατί μ έπιανε ο ύπνος. πολύ κατάντια...

αυτά θυμάμαι μέχρι στιγμής... δείτε τώρα και τα μετά.

μετά

είχα συχνούς πονοκεφάλους τον πρώτο καιρό που χρησιμοποιούσα το ακουστικό.

με δυσκόλευε η εφαρμογή του κ είχα μια φαγούρα όταν το έβγαζα! μα μια φαγούρα! πλέον ξοδεύω πάνω από 3 μπατονέτες... δε βρίσκω ανακούφιση!

το αυτί μου βγάζει περισσότερο "κερί" κ μπορεί για μερικούς να είμαι "σχαμαδ" αλλά ευτυχώς δε φαίνεται

ακούω το όνομά μου όταν με φωνάζουν (τώρα άρχισα να το ξεχωρίζω)

ακούω τηλεόραση στη χαμηλή ένταση κ καταλαβαίνω αρκετά θα έλεγα

δυστυχώς δεν έλυσε εντελώς το πρόβλημα, πάλι κάνω χειλεανάγνωση για να καταλάβω τι μου λένε. αν κ μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου ν ακούει καλά κάποιες φράσεις κ να μη το πιστεύει χε χε

ακούω τα αυτοκίνητα, αχ Παναγιά μου τι θόρυβος...

γελάω με το θόρυβο της μηχανής του αυτοκινήτου. δε ξέρω, μου φαίνεται αστείος...

ακούω τον Άκη όταν παίζει κιθάρα κ τραγουδάει κ μιμείται πουλιά κ πεθαίνω στα γέλια..

το μόνο αμάξι που το ακουστικό μου κάνει παράσιτα είναι του Άκη. σε κανένα άλλο. τέτοια γκαντεμια! αν πάρω μια συγκεγκριμένη θέση, κάνει ψψσσππφσσσπ αν κ είναι ψηφιακό, με

όλα τα κομφόρ του.

κάθε 2 μήνες ξοδεύω 7μισι ευρώ για τις μπαταρίες του... λες κ δεν είχαμε άλλα έξοδα!

έδωσα 2000 για την αγορά του(μου έκανε κ έκπτωση, 200 ευρώ μείον γιατί αγοράζει κ η αδερφή μου από εκεί). τι νομίζατε, μπαχατέλα θα αγόραζα?? το καλύτερο της κατηγορίας του από τη καλύτερη εταιρία ακουστικών βαρηκοΐας. βέβαια οι γνώμεις διίστανται μα οι περισσότεροι χρήστες ακουστικών υποστηρίζουν αυτό που λέω κι εγώ.

δε με βοηθά ιδιαίτερα στο τηλέφωνο αλλά μια εταιρία πουλάει ένα "χωρίς χέρια" (hands free) που συνδέεται με το ακουστικό, μεγάλη πατέντα αγαπητοί μου! κ πανάκριβο. αν σκεφτείτε πως ένα απλό "χωρίς χέρια" κάνει περίπου 15 ευρώπουλα, αυτό κάνει 40. βεβαίως..

νιώθω πιο ασφαλής

ακούω κουδούνια, θυροτηλέφωνα, κινητά, φορητά, μουσικές, που δεν άκουγα χωρίς αυτό.

αν το κεφάλι μου πάρει μια θέση, σφυρίζει. αυτό βέβαια διορθώνεται.. αλλά είναι τόσο άχρηστοι οι ακοοπροσθετιστές του μαγαζιού που έχω βαρεθεί να πηγαίνω εκατό φορές για το ίδιο πράγμα! θα το πάω για συντήρηση σε λίγο καιρό. για σέρβις ένα πράγμα.

ο επεξεργαστής του ακουστικού είναι στα ίδια κυβικά με έναν επεξεργαστή ηλεκτρονικού υπολογιστή απλά δεν είναι τόσο ΑΜΑΝ σε όγκο.. φαντάζεστε να κουβαλούσα ένα κουτί ηλεκτρονικού υπολογιστή για ν ακούω καλά? χα χα..

έχω τη μαγική ικανότητα να το κλείνω κ να ησυχάζει το κεφάλι μου. ενώ εσείς αγαπητοί μου θέλετε δε θέλετε, ακούτε! χε χε..

δεν μπορώ να μαζέψω τα μαλλιά μου ψηλά, ντρέπομαι γιατί φαίνεται...

σε γενικές γραμμές προτιμώ χίλιες φορές να είμαι με το ακουστικό, παρά χωρίς αυτό. μόνο η ασφάλεια που με προσφέρει, μου αρκεί. γιατί βασίζομαι περισσότερο στον εαυτό μου κι όχι στους άλλους. χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί όταν χτυπάω τη πόρτα του μπάνιου κ μου απαντάνε κ ακούω κ δεν κινδυνεύει ο άλλος να τον δω με τα σώβρακα!!

κι ας ξοδεύω 7μισι ευρώ για τις μπαταρίες του κ άλλα πόσα για το εκμαγείο κ το σέρβις του... κ ας το ξεχνάω καμιά φορά σπίτι κ είμαι σα χαμένο στο διάστημα μετά!! πιστεύω πως τα έχει βγάλει τα λεφτά του...

όταν το απέκτησα, ήταν μέσα σε μια πολύ όμορφη θήκη, σαν κόσμημα, κ αναφώνησα "my precious!!!" όπως το γκόλουμ στον άρχοντα των δαχτυλιδιών με το δαχτυλίδι!

θα ήθελα να είχα μεγαλύτερη βελτίωση στο θέμα της ακοής αλλά ας μη ξεχνάμε πως τίποτε μηχανικό δε μπορεί να αντικαταστήσει το σώμα μας που τόσο τέλεια το έπλασε ο Θεός..

έχω σταματήσει να στεναχωριέμαι για το πρόβλημά μου, το δέχτηκα (μπορεί να κουράστηκα αλλά τα κατάφερα!) κ προσπαθώ να βλέπω τα πάντα από την αστεία πλευρά τους και φυσικά από τη θετική.

αυτά τα λίγα αγαπητοί μου μπλόγκερς! θέλω να σας γράψω πολλά, μ έπιασε λογοδιάρροια!! αλλά αρκετά για σήμερα, μεθαύριο πάλι!

σήμερα είχα ρεπό, πήγαμε στο πράκτικερ αφού αποχαιρετήσαμε τη μαμά να δούμε για έπιπλο τιβι και καπάκι για τη λεκάνη της τουαλέτας. α πα πα! πανάκριβα! δε ξαναπάω εκεί!..

σας αφήνω τώρα! πάω να τσακίσω κάτι γλυκά που μόλις αγόρασα, έχω βαριά υπογλυκαιμία σήμερα!!!