Ή θα μου βγουν τα δόντια...

ή θα μου βγει η ψυχή!!

αγαπητοί μου βλόγερς... αχ αγαπητοί μου βλόγερς!!

τι το θελα η γυναικα και ξεκίνησα τις οδοντιατρικές μου εργασίες. καλύτερα να άρχιζα τις οικοδομικές μου, τουλάχιστον το να φτιάχνεις σπιτ δε πονεί τόσο!

εντωμεταξύ ο οδοντογιατρός που με ανέλαβε, ώρα καλή του ανθρώπου, είναι από τους τύπους τους χαλλλλαρούς, τους σαλονικιώτες. αν δε μου τόλεγε ότι είναι αθηναίος, θα τον έκανα για συγχωριανό. άνετα. μόνο φραπέ που δε πίνει, στο τσιγάρο όμως... τσιμινιέρα!

(να μη ξεχάσω να τον ρωτήσω που σπούδασε..)

αλλά ρε παιδιά. με βγαίνει η ψυχή στην αναμονή! πάω στην ώρα μου στα ραντεβού κ με αναλαμβάνει μετά από τουλάχιστον μισάωρο! 

άλλη φορά θα παίρνω φραπέ, περιοδικά, βιβλίο, σουντόκου, σταυρόλεξο.. αλλιώς δεατηπαλέψω και θα τον κυνηγάω με το νυστέρι αντί να με κυνηγά αυτός με τη σύριγγα..

αν δε με λέγανε καλά λόγια γι αυτόν, θα άλλαζα οδοντογιατρό.

με έτυχε και το ακριβώς αντίθετο. ένας μπάρμπας στα Σέρρας μου κανε μέσα σε μισή ώρα 2 σφραγίσματα. χωρίς να με ρωτήσει τι και πως κ να μη μου εξηγήσει τίποτε. δε ξαναπήγα. δεν είμαι χαϊβάν! άμα δεν έχω καθρέφτη να βλέπω τι κάνει ο άλλος κ αν δε με πει τι και πως, φεύγω. ναι ισχύει κ για τον γυναικολόγο, περίεργοι και αδιάκριτοι άντρωποι!

συν τοις άλλοις σα να μη μου φτανε ο πόνος στα δόντια, έχω και τον πόνο στη τσέπη.. ξέρετε εσείς..

δώστε με κουράγιο μέχρι να τελειώσουν τα ρημάδια...

και θα σας καλέσω στο γάμο!

ούφ ουφ..