καλέ σεις σήμερα είναι η μέρα του πατέρα? ή μήπως ήταν χτες και μπερδεύτηκα?
όπως και ναχει, χρόνια πολλά μπαμπάκα!!
ο δικός μου μπαμπάς μ έμαθε να οδηγώ αυτοκίνητο, να σπέρνω φυτά και γενικά να τα μεγαλώνω, να κάνω υπομονή (τελικά και οι δύο γονείς μου το έμαθαν αυτό!) να απογοητεύομαι (γιατί κάθε φορά που τελείωνα μια τάξη μου έταζε Η/Υ! και τώρα πια που θα εργαστώ, θα τον πάρω με δικά μου χρήματα.. διπλωμάτης ο μπαμπάς..)μ έμαθε τη μαγική τέχνη της διπλωματίας (δείτε το προηγούμενο) μ έμαθε να αγαπώ τα ζωντανά (η μαμά δε τα πολυθέλει) μ έμαθε να κανω οικονομία (20 ευρώ μια βδομάδα. τόσα είχε τόσα μου έδινε..) και πολύ οικονομία μάλιστα, μ έμαθε να βάζω καφέ στο γάλα μου κ μου άρεσε τόσο πολύ, μ έμαθε να μένω μόνη χωρίς τη μαμά (ήμουν λιγάκι μαμόθρεφτο), μου τρυπούσε τις πέτρες που μάζευα απ τη θάλασσα κ τις έκανα μεταγιόν, μου έφτιαχνε τις ρόδες απο το ποδήλατο, μου μάζευε κι ακόμη μου μαζεύει φρούτα από διάφορα δέντρα που βρίσκει στα χωράφια, μου βρήκε κουκουβάγια (ήταν πολύ μικρούλα και την κρατήσαμε για λίγο αλλά δυστυχώς δεν έτρωγε και την αφήσαμε σε ένα δέντρο) και πάντα αυτός δεχοταν να κρατήσουμε τα ζωάκια που ήθελα.. η μαμά ποτέ! όρεξη τα είχε, μου έλεγε..
ποτέ δε με χτύπησε.. και να σημειώσω πως μικρή δεν έφαγα πολύ ξύλο (ήμουν πολύ ήσυχο, παναθεμα δηλαδή!) κ όσο κ αν έφαγα, μου το έδινε η μαμά. ο μπαμπάς ποτέ!
μου έμαθε να ανοίγω τρύπες στο τοίχο, να χειρίζομαι το δραπανοκατσάβιδο, να στήνω ράφια με γεωμετρική ακρίβεια, να αλλάζω τα φις από διάφορες συσκευές (μαγκιά μεγάλη!) να αλλάζω πρίζες (ακόμη όμως δε το επιχείρησα, το ψιλοφοβάμαι το ρεύμα, τζιζ!) και να φτιάχνω τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια. άλλη μαγκιά κι αυτό! αφού έχουμε κάτι λαμπάκια από το 80' να φανταστείτε..
τον αγαπώ πολύ τον μπαμπά μου κ μέχρι να με αναλάβει ο Άκης, μου χάριζε απλόχερα τις αγκαλιές του... και τώρα μου τις χαρίζει αλλά τον βλέπω πιο αραιά πλέον..
θα μπορούσα να γράφω ατελείωτες ώρες για τους λόγους που είμαι περήφανη για τον μπαμπά μου αλλά ο πιο σημαντικός για μένα, είναι που μ έμαθε να κάνω οικονομία! πολύ σημαντικό!
να χαιρόσαστε τους μπαμπάδες σας!
μάκια σας!
(εγώ καλά είμαι! απλά βαριέμαι!! οξεία τεμπελίτιδα, λένε οι γιατροί.. δείτε και τη νίτσα έχει μπισκοτογλυκό κόλαση)
4 σχόλια:
Μαρία πολύ ωραία όσα γράφεις για το μπαμπά σου, δεν του τυπώνεις κιόλας το post να του το δείξεις και να χαρεί;
Και εγώ μπαμπάς είμαι και όταν οι μικρές με "κανακεύουν" ... εκτοξεύομαι και γίνομαι ο supeΛ ήΛωας (αλά Εβίτα).
Καλή εβδομάδα!
αααααα, ζηλεύω πολύ!!!!!! Μακάρι να μου ερχόταν κι εμένα μια τέτοια ωραία ανάρτηση για τον δικό μου τον πατέρα! Μπράβο Μαράκι μου! Να τον χαίρεσαι και να τους χαιρόμαστε όλοι δηλαδή τους μπαμπάδες μας! Φιλιά πολλά!
Άσχετο, μαρή, πάντα την είχες τη λεκτική επαλήθευση για τώρα την έβαλες; Δεν ενθυμούμαι!
Μαράκι καλημέρα!!! Να τον χαίρεσαι τον μπαμπάκα σου! Είμαι σίγουρη πώς είναι ένας πολύ τρυφερός και γλυκός μπαμπάς, αλλιώς... πώς έβγαλε εσένα;;;;
Αλλάζεις και πρίζες μωρό μου; Έλα καλέ απο 'δω που έχω κάτι μερεμέτια! Χρήσιμα όλα αυτά και μπράβο του που είχε την υπομονή να στα δείξει!
Φιλιά πολλά!!!!!!!!!!
Ευτυχώς που προειδοποίησες για το μπισκοτογλυκό στη Νίτσα, γιατί θα μπαινα μετά από δω.. Και στην κατάσταση που είμαι τώρα (εξεταστική-διάβασμα -μαγνήσιο πέφτει- επιθυμία για σοκολάτες και γλυκά) δεν είμαι για να βλέπω τέτοια!!!
Την Κυριακή ήταν η γιορτή του πατέρα.. Και αν και καθυστερημένα όσον αφορά τη γιορτή, να τον χαίρεσαι και να τον προσέχεις όσο μπορείς!
Πέρνα και από το μπλογκ μου να παραλάβεις το βραβείο σου! Φιλάκια!
Δημοσίευση σχολίου