Κομμωτήρια κ άλλες τρομερές και φοβερές ιστορίες

αγαπητοί μου μπλόγκερς

σήμερα αποφάσισα να σας γράψω για τα κομμωτήρια, αυτά τα τόσο ωραία μαγαζιά... μακάρι να ήταν ωραίες κ οι κομμώτριες κ οι κομμωτές να γράψω κ κάτι καλό γι αυτούς. σκέφτομαι σκέφτομαι μα δε μου έρχεται κάποια καλή πράξη τους δια να τους ευφημίσω!

πήγα που λέτε το Σάββατο το πρωί σ ένα κομμωτήριο της περιοχής κ πήρα σβάρνα όλο το μαλλί που περίσσευε. τι το ήθελα κ δε περίμενα τη φίλη μου τη Κική. όχι ότι αυτή θα μου τα κούρευε έτσι όπως έπρεπε αλλά τουλάχιστον δε μου ξηλώνει τη τσέπη κάθε φορά για 2 πόντους... με κούρεψαν τόσο πολύ στο πάνω μέρος του κεφαλιού που μοιάζω με τσαλαπετεινό άμα δε τα συμμαζέψω. μη γελάτε καθόλου.

εκτός του ότι δε συμμαζεύονται, μου έκοψε τη μία μεριά πιο κοντή από την άλλη. το πιο συνηθες λάθος που κάνουν όλοι οι επαγγελματίες του είδους. θα μου πεις, έπρεπε να σου ξηλώσουν κι άλλο τη τσέπη για να στα κάνουν της περιοπής, μα είδα κ από τη Γέωγέω που πλήρωσε προ αμνημονεύτων χρόνων 105 ευρώς δι ανταύγειες κ κούρεμα κ δεν ήταν τόσο ουάου βρε παιδί μου το μαλλί σε σύγκριση με τα 45 γιούρος, που πλήρωσε μια φορά κι ένα καιρό για τις ίδιες υπηρεσίες κ της έκαναν ένα μαλλί.. κάτσε καλά! θα μου πείτε γιατί δε πήγα στην κυρία που είναι φθηνή και καλή μα προτίμησα κάτι στη περιοχή μου κ τώρα Σαββατιάτικα, πάλι καλά να λέω που βρήκε χρόνο αυτή κ με κούρεψε...

κ λέγαμε ότι μοιάζω με τσαλαπετεινό. δε τολμώ να τα λούσω κ να τα αφήσω στη φυσική τους κατάσταση. τότε θα μοιάζω με λέων, που από τα πολλά προϊόντα στάιλινγκ για να τα ευπρεπίσω, θα φέρνω σε χαμαιλέων στη πορεία... τι το ήθελα κ κουρεύτηκα. βρε 2-3 πόντους να μου τα έκοβε από πάνω θα ήταν ωραία. αυτή μου τα πήρε καμιά πεντακοσιαριά. όχι μη γελάτε. με πληγώνετε με το να μου λέτε ότι είμαι υπερβολική...

μια φορά κι ένα καιρό έκοψα φράντζα. τι το ήθελα η γυναίκα ν ακολουθήσω τη τάση της μόδας που αντί να μας ακολουθεί, την ακολουθούμε ωσάν τους τυφλοπόντικες... εκτός του ότι πάλι δε συμμαζευόταν (λέτε εξαρχής να είναι ασυμμάζευτα κ να μη μου φταιν σε τίποτε οι κομμωτές κ οι κομμώτριες?) έπρεπε να ξοδεύω άάάάπειρο χρόνο με το σεσουάρ, τη βούρτσα κ το καθρέφτη προκειμένου να μη με πάρουν με τις πέτρες. πήγα που λέτε μετά από 1 βδομάδα κ τα ξανακούρεψα (αφού έκοψα τη μοδάτη φράντζα). τι να σας λέω. κλάμα γοερό.. έχω κ ιδιαίτερη σχέση με τα μαλλιά μου όπως θα καταλάβατε. όχι ότι δε με πήγαινε η φράντζα βρε παιδί μου, με πήγαινε, μου έδινε κ ένα πιο μυστήριο ύφος θα έλεγα αλλά εντάξει, αν είναι να ξοδεύω 1 πολύτιμη ώρα από τη ζωή μου δια τις τρίχες μου, καλύτερα γουλί! κ ο χρόνος περιορίζεται κατά πολύ...

η φίλη μου η Κική που λέτε, είναι κι αυτή κομμώτρια. είναι η μοναδική από την οποία έχω τα λιγότερα παράπονα. κ το ένα είναι πως δε μου παίρνει τα μαλλιά όσο πρέπει για να δυναμώσουν κ μου αφήνει αρκετά κατεστραμμένα... λείπει κιόλας τώρα από τη Σαλόνικα, οπότε άντε ψάξ την κ βρες την. πολύ καλό κορίτσι, είμαστε πολύ καιρό φίλες (τη γνώρισα στις καλόγριες που πήγα κατασκήνωση ένα καλοκαίρι, ναι πήγα κι εκεί, πάλι καλά να λέτε που πήγα κ συμμαζεύτηκα λίγο!)

συνειδητοποιώ πως όντως δε ξέρω τι θέλω όσον αφορά το τριχωτό της κεφαλής μου κ μου φταίνε οι κομμωτές και τα κομμωτήρια...

πάλι για τρίχες κατσαρές μιλήσαμε...