Νέα

είμαι κομμάτια!
αυτά τα βράδια είμαι όλο έξω και γυρνώ σπίτι αργά και δε κοιμάμαι πολύ!
χτες ήθελα να κοιμηθώ το μεσημέρι αλλά νόμιζα θα γυρνούσα νωρίς στο σπίτι...κούνα που με κούναγε!! έπεσα για ύπνο στις 2 κ άντε πάλι ξύπνια στις 6...

άτιμη κενωνία!άτιμη!

θα πάω να λιώσω στον ύπνο..κ μη σας πω πως θα ξυπνήσω αύριο το πρωί...

για φαγητό θα κάνω κάτι πρόχειρο (καμιά πατάτα με κανένα αυγό) γιατί δεν έχω το κουράγιο!
αύριο έχει φακές! έχω και πολίτικη σαλάτα από τη μαμά μου (το σαββατοκύριακο πάλι πήγαμε Σέρρες για την ανθρωπιστική βοήθεια και την επιχορήγηση... χαχα..) οπότε το αυριανό το βολεύω άνετα..

είμαι καλά! η γρίππη πέρασε! αλλά κόλλησε ο Άκης και μου ήταν λίγο χάλια χτες και προχτές.. εγώ απαρηγόρητη κι αυτός ακόμη περισσότερο.. αλλά τι στραβόξυλα που γινόμαστε όταν είμαστε άρρωστοι!
Μ."-Βρε μωρό μου πιες λίγο τσαγάκι να στρώσεις.."
Α."-Τσάι?γιατί? άρρωστος είμαι??"
Μ."-...."

αφού με τα χίλια ζόρια του έφτιαξα ένα περιποιημένο τσάι βουνού και φασκόμηλο με άρωμα κανέλας (μιλάμε για περιποίηση!)

Α."-.... αχ!(με έκφραση αηδίας) έβαλες μέλι στο τσάι?"
Μ."-ναι αγάπη μου, δε σου άρεσε? θα σου κάνει καλό.."
Α."-Μπλιάχ!είναι υπερβολικά γλυκό!"
Μ."-...."

είδατε τι ανέχομαι! ο χειρότερος ασθενής!! αλλά κι εγώ δε πάω πίσω...

Α."-Θέλεις να πάρω φιδέ να κάνεις σουπίτσα να φας να περάσει ο λαιμός?"
Μ. "-Μπλιάξ...θα βάλω μακαρόνια.."
Α. "θέλεις να σου φτιάξω τσάι?"
Μ" -Όχι, εσύ το κάνεις χάλια." με απόλυτο ύφος...
Α."-...."

τι να κάνουμε! όλοι όταν αρρωσταίνουμε βγάζουμε το χειρότερο εαυτό μας.. γι αυτό υπομονή! κι αγάπη..

σήμερα ευτυχώς είναι πολύ καλύτερα. τον βλέπω κ σκέφτομαι πόσο τον λατρεύω..

αλλά μόλις πάμε σπίτι θα θυμηθώ πως συζώ με ένα ολίγον τι, γουρουνάκι...


άντε και καλή ξεκούραση μάγκες...