παπαγάλοι, καναρίνια, πάπιες, κότες, κοτσύφια etc etc!

Μ έχει πιάσει τρέλα με τα πουλιά! Τα πετούμενα! Και μη σκέφτεστε πονηρά, ντροπή σας... κάθε φορά που μπαίνω στην αυλή μας χαζεύω τα δέντρα μήπως πετύχω κανένα σπουργιφτάκι καμιά δεκαοκτούρα. Τελευταία έρχονται και σπίνοι γιατί πέφτει πείνα στα βουνά και τα ταΐζω με σπόρους για καναρίνια. Μέχρις εκεί φτάνει η τρέλα μου να πληρώνω για να ταΐσω αδέσποτα! Με φαίνεται θα καταντήσω κ εγώ σαν τις τρελές που ταΐζουν γατιά και σκυλιά αντίς να ταΐσουν τον εαυτό τους...

Αυτή η τρέλα ξεκίνησε όταν έμαθα πως το έτερον ήμυσι αγαπά πολύ τα πετούμενα, ομιλούντα και μη. Και τρελάθηκα ακόμη περισσότερο όταν είδα τα δικά του πουλιά. ΤΑ ΠΕΤΟΥΜΕΝΑ λέμε... Είχε καναρίνια, παπαγάλους, καρδερίνες και φλώρους. Πιο πολύ με τρέλαναν οι παπαγάλοι. Ειδικά ο Μπάμπης. Μα τι παπαγάλος κ τούτος. Όταν ήταν στις καλές του κ χαιρόταν έβγαζε μια κραυγή σαν καρακάξα και κουνούσε το κεφάλι του πάνω κάτω πηγαίνοντας δεξιά αριστερά και στο απέναντι κλαδί του κλουβιού το ίδιο! Τέτοιο χαζοχαρούμενο πουλί πρώτη φορά έβλεπα! Δυστυχώς τα πεθερικά μου δε τον άντεξαν γιατί φώναζε σε ακατάλληλες ώρες και κοντέψαν να πάθουν καρδιακό. Έτσι τον υιοθέτησα εγώ! Εμείς έχουμε μονοκατοικία σε χωριό και ο χώρος είναι αρκετός για να μη μας ενοχλεί το πουλί, να φωνάζει και να χαίρεται και να μην ανησυχούμε. Σκέπτομαι μάλιστα να του κάνω κι ένα μεγάλο κλουβί με συρματόπλεγμα να έχει μια κάποια ελευθερία. Αν τον αφήσω ελεύθερο θα χαθεί και θα ψοφήσει, κρίμα δεν θα είναι?

Όσο για τον Μπάμπη, είναι πράσινος κι έχει κίτρινο και κόκκινο στο κεφάλι του. Είναι από τους μέτριους παπαγάλους με μακριά ουρά και η ομιλητική ικανότητά του δυστυχώς είναι μικρή και δε μας λέει ούτε καλημέρα! Αλλά τουλάχιστον κάνει αυτό το περίεργο όταν χαίρεται και χαιρόμαστε κι εμείς!

Σκεφτόμουν παλιά να τον αφήσω ελεύθερο να τσουλατσέρνει στα δέντρα μας μα μου είπε ο Άκης (amore mio) πως το πιο πιθανόν να πάει και παραπέρα και να χαθεί. Έτσι συμβιβάζομαι με σπουργιφτάκια και περιπτέρια στα δέντρα μου! Ειδικά τον χειμώνα που έρχονται και σπίνοι, καρδερίνες και δρυοκολάπτες, το ευχαριστιέμαι ακόμη περισσότερο!

Τι σου κάνει η αγάπη ρε συ ώρες ώρες...με εντυπωσιάζει η δύναμη που ασκεί ο έρωτας κι αρχίζεις αυτά που λατρεύει ο σύντροφός σου να τα λατρεύεις κι εσύ, χωρίς να έχεις καμία σχέση πριν...κι όχι μόνο τα λατρεύεις αλλά μαθαίνεις τόσα γι αυτά ώστε να μπορείς να τον ευχαριστήσεις..περιττό να πω την ευχαρίστηση και τη χαρά μου όταν τον βλέπω πως χαίρεται όταν του δείχνω το ενδιαφέρον μου για κάτι που αγαπά τόσο...

τελικά η αγάπη από κάτι τέτοιες μικρολεπτομέρειες (details my friend!) εκφράζεται τόσο δυνατά...