Κοίτα μαμά! Χωρίς χέρια!

και ναι να μαι κι εγώ. ένα παιδί με χέρια μεν χωρίς αυτιά δε. κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε. δε θα μιζεριάσω αναλύοντας το πρόβλημα, δεν είμαι από αυτούς. Είμαι από τους άλλους, τους φυσιολογικούς αν κ την σήμερον ημέραν διίστανται οι απόψεις δια το τί είναι φυσιολογικόν... αφορμή ν ανοίξω κ εγώ "μαγαζί" ήταν η αγαπητή μου φίλη Georgia ή Γεωργία μια που δε ξέρει κ αυτή πως νιώθει, Ελληνίς ή Βιεννές. Αλλά εμείς την αγαπάμε ότι κ όπως κ να ναι γιατί αυτό ξέρει να κάνει καλύτερα!
σας προειδοποιώ ότι γράφω πολύ μπερδεμένα κι ανάκατα γι αυτό χρειάζεται μεγάλη υπομονή και κατανόηση για το είδος μου...
ζω στο Βόρειο Ελλαδιστάν(ενστασέρρας) που παρά τη κατάντια του φροντίζω να περνώ καλά κι ευχάριστα..
αυτά τα ολίγα για μένα...
και όχι, δε μπαίνω στο νετ για να βρω γκόμενο, έχω και μάλιστα τον έχω δεμένο με βέρα στο αριστερό! προς αποφυγήν παρεξηγήσεων!