γεια σας

ξέρω ξέρω, ότι κ να πείτε δίκαιο θα έχετε.

σας έγραψα εκεί που δε πιάνει η μελάνη και σας παράτησα. συμφωνώ. ναι.

η καθημερινότητά μου συνοψίζεται ως εξής :
δουλειά, παιδί, άντρας, σπίτι, ύπνος. ξανά πάλι.
στα ρεπό κάνω και καμιά δουλίτσα παραπάνω στο σπίτι να μη μας φαν τα σκλίκια και οι κατσαρίδες.

η μικρή μου μεγαλώνει και συναρπάζει. είναι μια απίστευτη ύπαρξη. ένας μοναδικός άνθρωπος, μια θεότητα. κουκουβάου.

ο άντρας καλά, να τον χωρίσω θέλω τις 5 από τις 7 ημέρες αλλά δεν μου περισσεύουν για δικηγόρους :P αστειεύομαι φυσικά, τον λατρεύω κάθε μέρα από λίγο. είναι και στιγμές που θέλω να τον πετάξω απ το μπαλκόνι αλλά σίγουρα θα το χει νιώσει αυτό και για μένα. αμοιβαία τα αισθήματα!

ελπίζω και ξαναελπίζω να σας γράφω πιο συχνά.

τη πεθερά δε τη δίνω σημασία πλέον, ε πόσο πια να ασχοληθώ περισσότερο? αυτή θα πει τη χολή της θα πάει σπίτι της κυρία, εγώ θα καβουρντίζω τη ψυχή μου μετά. οπότε δεν ασχολούμαι. μαγεία.

το παιδί θα πάει παιδικό την επόμενη βδομάδα και κοντεύω να πεθάνω!!! θα μου πάρουν το παιδί!!