Κινέζικο ρυζότο ala Δέσποινα

Τις προάλλες που μιλούσα στο φουμπου με την γκαρντασίνα μου και αναπτύσσαμε το θέμα του καθημερινού φαγητού μου είπε γι αυτή τη συνταγή την χιλιοπαινεμένη και την χιλιοανεβοκατεβασμένη...

φαντάζομαι κι εσείς ζείτε καθημερινά το δράμα του "τι να μαγειρέψω σήμερα?" ή του "πρέπει να μαγειρέψω σήμερα?". όταν ήμουν μικρή νόμιζα πως ήταν δουλειά του ενός λεπτού να βρεις τι θα φτιάξεις για μεσημεριανό, έλα όμως που τότε πίστευα πως όλες οι συνταγές του τσελεμεντέ ήταν εφικτές. που να φανταστώ πως τα ορτύκια με χυμό φραγκοστάφυλου και κρούστα από τζίντζερ δεν περιλαμβάνονται στο καθημερινό τραπέζι της ελληνικής οικογένειας...

αυτό το διαπίστωσα γι άλλη μια φορα ιδιοις ομμασι, αγοραζοντας 2 βιβλια συνταγών. το ένα είναι του Παρλιάρου με γλυκά διαιτης (άσχετα αν πιστευω πως τα γλυκα δεν πρεπει ναναι διαιτης αλλιώς χάνουν την ουσία τους και το σκοπό τους) και το άλλο του Ramsay για υγιεινές συνταγές. ο τελευταίος έχει κάτι άκυρες συνταγές εφάμμιλες των ορτυκιών του Τσελεμεντέ. αλλά δε ξέρω τι με έπεισε στο εξώφυλλο να το αγοράσω.. ίσως κ η τιμή του που ήταν πολύ καλή για να είναι αληθινή.. ίσως και οι λίγες συνταγές που διάβασα οι οποίες ήταν πραγματοποιήσιμες και ελάχιστα λιπαρές.. που να ξερα η γυναίκα ότι θα έψαχνα για ελάφια και βατομουρα μέσα Φλεβάρη σε ελληνικό σουπερμάρκετ προκειμένου να ικανοποιήσω τη λαχτάρα μου για υγιεινή τροφή..

(Δεν χρειάζεται να προσθέσω πως οι επιλογές του καθημερινού φαγητού περιορίζονται όταν είμεθα σε περίοδο νηστείας)

έτσι λοιπόν πήρε το ένα βιβλίο τη θέση που του αξίζει (ανάμεσα στα άλλα βιβλία και περιοδικά μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής) με την ελπίδα οτι κάποια στιγμή θα μου χρειαστεί (ε δε θα αποκτήσω κανένα κουτσούβελο? δε θα στερέψει το αστείρευτο σαν πηγαδ' μυαλό μου??) και θα βγάλει τα λεφτά του. το άλλο βιβλίο του Παρλιάρου προσπαθώ να μη το μεταχειρίζομαι συχνά γιατί εκτός του ότι τα γλυκά του μοιάζουν πεντανόστιμα (κ είναι, αν λάβουμε υπόψιν μας πως το γλυκό που έφτιαξα τις προάλλες εξαφανίστηκε εν ριπή οφθαλμού από την κερά που σας γράφει όλα αυτά) είναι κι ευκολοφτιαχτα.. αν είχαν κάτι δυσεύρετο, ίσως να κατέληγε κι αυτό το βιβλίο παρέα με του Ράμσεϊ. αλλά ούτε ένα τοφου βρε αδερφέ. ολά τα συστατικά ελληνικότατα και μπορείς να τα βρείς και στο μινι μάρκετ (και περίπτερο μη σας πω) της γειτονιάς..

κι επειδή ξέφυγα πολύ του θέματος κι επειδή αδημονείτε για τη συνταγή, ΒΟΥΑΛΑ!

Κινέζικο ρυζότο αλά Δέσποινα

Υλικά 

(μετρημένα με το μάτι)

δια το ρυζοτον

ρύζι κίτρινο (για πιλάφια)

γκαρίδες (γαρίδες μέτριες)

καλαμαράκι σε ροδέλες

δια την σως

ανανας

μπανανα, ωχ αυτό ειναι από άλλη συνταγη

πιπεριά κόκκινη

λιγο τζιντζερ τριμμένο (φρέσκο ή μπαγιάτικο, σε σκόνη δηλαδής)

κορν φλαουρ διαλυμενο σε νερο 

παπρικα σκονη γλυκια

ζωμο λαχανικών (η αδερφή μου χρησιμοποιεί κυβους)

λάδι (όσο σας κόψει)

αλατοπιπερο (οσο σας κόψει)

Εκτέλεσις

φοράμε τη στολη κατάδυσης, τα βατραχοπεδιλα, τις μπουκάλες μας, φορτώνουμε το ψαροτούφεκο και ψάχνουμε στα βάθη της κρύας και παγωμένης θάλασσας δια την εξεύρεσι καλαμαριων και γαριδων. αν δεν μας εβρίσκεται καταδυτικός εξοπλισμός, φοράμε τις φόρμες μας και πάμε στο κοντινό σουπερμάρκετ... και τα κατεψυγμένα καλά είναι..

βράζουμε το ρύζι ως συνήθως και πετάμε (κατά προτίμηση από απόσταση 2 μέτρων, να εξασκηθούμε στο καλάθι) τις γκαρίδες. αν θέλομε να μη λαπαδιάσει το ρύζι, το τηγανίζουμε λίγο με βουτιράκι ή λαδάκι και προσθετουμε το νερο και βράζουμε ως γνωστον.

τα καλαμαράκια τα ψήνουμε και τα προσθέτουμε στο τέλος, όπως το μπέικον στη καρμπονάρα. η αδερφή μου έχει την φριτέζα του Μαμαλάκη που τηγανίζει χωρίς λάδι και τα έκανε εκεί. μου την χιλιοπαίνεψε αλλά κρατάω πισινές.. αν θέτε, μη βάζετε καλαμαράκια. γιατί ξερουμε όλοι πόσο αμάσητα γίνονται..

δια την σως

ψιλοκοβουμε τον ανανα και τη πιπερια και τα βαζουμε σε ενα σκευος με λιγο λαδάκι να κάψουνε. πετάμε το διαλυμένο κορν φλάουρ και το τζίντζερ κ ανακατέβουμε. βάζουμε και το ζωμό λαχανικών (μη το κάνετε και σούπα αλλά ούτε και ξεροζουμι) δοκιμάζουμε και προσθέτουμε ανάλογα αλατοπιπερο και λάδι. βράζουμε μέχρι να σφίξει η σως

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, λέτε ναναι άνοστο?..

όπως κ να χει είναι μια ωραία συνταγή που με διάφορες παρεμβάσεις σας, μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μιας οικογένειας για το μεσημεριανό γεύμα. και μάλιστα σε περίοδο νηστείας.

Καλή επιτυχία!