Υπέροχα...

... τελικά είναι υπέροχα να έχεις έναν άντρα στο σπίτι σου και πόσο μάλλον όταν ο άντρας αυτός είναι ο δικός σου..

ήρθε ο πασάς μου για 4 μερούλες και περνάμε τέλεια.. δυστυχώς θα φύγει το βραδάκι κ ήδη μ έχει πιάσει κρίση πανικού που θα μείνω μόνη.. ευτυχώς αύριο δουλεύω και θα ξεχαστώ κάπως..

μου έφτιαξε και το καζανάκι και το παράθυρο που δεν άνοιγε και μου μαγείρεψε επειδή ήμουν πτώμα απ τη δουλειά (κι όχι μόνο, ξέρετε εσείς!!) κ με πήρε ο ύπνος.. πείτε μου γιατί είναι τόσο καταπληκτικός..?
πράγματι μετά από τόσο καιρό που είχα να τον δω, όλα τα ελαττώματά του μου φαίνονται μηδαμινά μπροστά στην ανάγκη μου να τον έχω δίπλα μου.. τι σου κάνει η απόσταση ε..
βλέπω συνολικά το θέμα, πως όντως τον έχω ανάγκη κι όντως μου λείπει κι όντως πως είναι ο κόσμος μου όλος..

πω πω τι γραφική που έγινα.. αλλά νομίζω η κατάστασή μου με δικαιολογεί..
δεν θέλω να φύγει..
ή στην καλύτερη θέλω να πάω κι εγώ μαζί του σαλονίκη..


περιττό να σας πω πως δε ξεμυτίσαμε απ το σπίτι, μόνο σήμερα που πήραμε ανταλλακτικά για το καζανάκι και γυρίσαμε λίγο.. έβρεχε κιόλας, που να πηγαίναμε.. κουβερτούλα, αγκαλίτσες, γουτσουγουτσου, τζάνκ φαϊ κ ταινίες.. άντε και σεξ.. (ναι εδώ γελάτε, πρώτο έπρεπε να το γράψω χα χα)

μου λείπει ρε παιδιά. μου λείπει ακόμη και τώρα που πληκτρολογώ αυτές τις γραμμές κ αυτός κοιμάται μέσα...

τελικά το πήρα απόφαση.
δεν μπορώ μακριά του...