Κοκορίκο

Με συγχωρείτε που δε γράφω συχνά

αλλά και που δε βλέπω σχόλιά σας..
και που δε σχολιάζω στα μπλογκόσπιτα..

βαριέμαι ρε παιδιά. όταν γυρίζω απ τη δουλειά θέλω μονάχα να μιλήσω με τον Άκη στο νετ και μετα να κοιμηθώ μέχρι την επόμενη μέρα..
ανεξάρτητα απ το τι θέλω όμως, κάνω άλλα πράγματα. πήγα και στο ΙΚΕΑ εψέ, πήρα δίαφορα μπιχλιμπίδια...

η κατάσταση στη δουλειά είναι ΑΠΑΛΕΥΤΗ. και γι αυτό μέχρι τέλη του έτους ελπίζω να έχω φύγει για σαλονίκη. κ αν ρωτάτε αν μπορώ να το κάνω αυτό, ωωωωωω ναι... άλλωστε τι άτομο με αναπηρίες είμαι?..

απλά είχα βάλει στοίχημα με τον εαυτό μου ότι μπορώ να επιβιώσω μόνη και ανεξάρτητη.. γιατί πιστεύω ο καθένας μας θα θέλει να περάσει μια τέτοια περίοδο.εντελώς μόνος.. γιατί φοβάμαι πως στο μέλλον ίσως χρειαστεί να μείνω.. απλά ελπίζω να μην τύχει. γιατί πραγματικά δε μου αρέσει καθόλου, ούτε η μοναξιά..

δυστυχώς τα πράγματα στη δουλειά είναι πολύ άσχημα. δεν μας πληρώνουν υπερωρίες και ήδη τα χρήματα για τη δουλειά που κάνουμε, είναι λίγα. και μη με πείτε αχάριστη, είμαι απολύτως αντικειμενική. άντε να ήμουν σ ένα γραφείο κ να δούλευα τόσο, δε θα με πείραζε.. και πως να τα βγάλω πέρα και να περισσέψω για το γάμο?..

γι αυτό σαλόνικα μάι φρεντς. σαλόνικα. δε την αλλάζω με ΤΙΠΟΤΑ... στο Παπανικολάου που ήμουν πληρωνόμασταν κανονικότατα.. και τα ρεπό μας είχαμε και τις αργίες μας και τα όλα μας.. άσε που είναι και πιο κοντά στα σέρρας..

πάλι γκρινιάζω θα μου πείτε.. αλλά αν δε τα πω σε σας, τότε σε ποιόν?..

τις προάλλες πήγα σινεμά είδα το άδωξοι μπασταρδη του ταραντίνο. έχω αποφασίσει πλέον πως αυτός ο σκηνοθέτης είναι ο αγαπημένος μου. λειτουργεί πολύ διεστραμμένα στις ταινίες του κ αυτό μου αρέσει πάρα πολύ.. είναι όλες τόσο αλλοπρόσαλλες..

θέλω να πάρω ένα παπαγάλο. αν έχει κάποιος ή ξέρει κάποιον που έχει κοκατίλ ή κοκατού, θα με ενδιέφερε ένα μωρό, να το μεγαλώσω και να το κάνω χαδάκια! ίσως του μάθω και να σφυρίζει..

αυτά τα λίγα αγαπητοί μου...
μου λείπουν τα πάντα...