...πήγε η Μαρία διακοπές!
ναι λοιπόν αγαπητοί μου αναγνώστες, καταφέραμε και δραπετεύσαμε εγώ και ο Άκης για λίγες μερούλες σε ένα βουνό κοντά στα Άγραφα, παρά τις οικονομικές κι επαγγελματικές αντιξοότητες.
Φίλος του Άκη από τη σχολή είναι από το Μουζάκι (το οποίο θεωρείται κέντρο της γης μόνο κ μόνο επειδή είναι αυτός από εκεί. κάτι τέτοια μετριόφρονα άτομα πολύ τα πάω..) και μας κάλεσε σε ένα βουνό κοντά στο Περτούλι και συγκεκριμένα στην Ιερά Μονή Σπηλιάς, όπου είναι ηγούμενος ο αδερφός του. (συνοπτικά, τον φίλο του Ακη τον λένε Γιώργο και ο αδερφός του Γιώργου είναι ο ηγούμενος της Μονής αυτής).
Μου ανακοινώνει που λέτε ο κύριος πως θα πάμε σε μοναστήρι. Τι λες βρε του λέω, θα πάμε να κλειστούμε στους 4 τοίχους, σε κάτι κελιά, δε θα γυρνάμε καθόλου, όλη μέρα και νύχτα προσευχή και νηστεία?? και γελούσε με δάκρυα στα μάτια ο αγαπητός μου. "όχι" μου λέει, "δεν είναι έτσι εκεί, έχω πάει. θα σου αρέσει. δε σου λέω τίποτα για έκπληξη."
Ε λοιπόν, πήραμε το τραίνο, τσαφ τσουφ τσαφ τσουφ(όχι δε κάνει έτσι, ταγκαννν ντακαννν κανει χα χα) και φτάσαμε στα υπέροχα Τρίκαλα. Γι αυτό άλλωστε λέγονται και 3 ΚΑΛΑ! Μας ανέβασε ο Γιώργος στο βράχο της Μονής η οποία βρίσκεται πραγματικά τέρμα Θεού κι έχει ένα δρόμο..ούτε κάρα περνάνε από εκεί! Κι όμως έρχονται λαός και λαός από όλα τα μέρη της Ελλάδος, ακόμη και με λεωφορείο, για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας της Σπηλιώτισσας. Πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησε μια ομάδα μοναχών για τα Ιεροσόλυμα με αυτή την εικόνα. Στο δρόμο μπήκαν σε μια σπηλιά να ξαποστάσουν και η εικόνα ανέβηκε πάνω στο βράχο που βρίσκεται τώρα το μοναστήρι. Την κατέβασαν και πάλι ανέβηκε.Μετά από 3 ανέβα-κατέβα, χτίσανε το ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, το μοναστήρι και μείνανε εκεί οι μοναχοί. Έχει κάνει πολλά θαύματα αυτή η Παναγία, μιας και στην εικόνα μπροστά έχει άπειρα τάματα. Δεν έχω ακούσει κάτι, αλλά μόλις πληροφορηθώ θα σας πω! Αυτή τη στιγμή η Μονή έχει τον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής (ο μεγάλος που γίνονται τα Μυστήρια) και ο μικρός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Εχω μπερδευτεί με την εικόνα γιατί και οι δύο Ναοί έχουν την εικόνα της Παναγίας της Σπηλιώτισσας. Θα πληροφορηθώ περισσότερο και θα κάνω απντέιτ να κατατοπιστείτε κι εσείς!
Ο ηγούμενος είναι ο πάτερ Νεκτάριος και είναι μόνος του εδώ και κάποια χρόνια επάνω στο μοναστήρι. Τέρμα Θεού όμως!! Είναι μόλις 30 χρονών και σφύζει από ζωντάνια και κέφι. Είναι απίστευτος άνθρωπος. Να πάτε να τον γνωρίσετε. Η Μονή έχει κοιτώνες, κάπου στους 20 αν δε κάνω λάθος, με 10-15 κρεβάτια ο θάλαμος. Είναι πάρα πολύ όμορφα και πολύ προσβάσιμη όσον αφορά τα εγκόσμια. Δεν έχει καμία σχέση με αυτά που ακούτε! Εγώ προσωπικά που φοβόμουν γι αυτό, πέρασα καταπληκτικά. Και δροσίστηκα, και βόλτες μας έκανε ο Γιώργος στα γύρω μέρη, και μπεκροκανάτες γίναμε (πόσες τεκίλες κατέβασα εκείνη τη βραδιά, ούτε θυμάμαι...) και άνετα ήμασταν και δεν μας υποχρέωνε κανείς να πηγαίνουμε πρωί βράδυ στην εκκλησία. Και τα ανέκδοτά μας είπαμε, και τα καλαμπούρια μας. Ο πάτερ Νεκτάριος μας μαγείρεψε 2 φορές, κάτι φαγητά... τα θυμάμαι και γουργουρίζει το στομάχι μου! Μα φυσικά μου λέγανε, μοναχός και να μη ξέρει να μαγειρεύει..? που ακούστηκε!!
Τα μέρη γύρω από τη Μονή είναι υπέροχα! κι επίσης αυτό που με εντυπωσίασε είναι το ύψος στο οποίο βρισκόμασταν, γιατί δεν είχε ούτε καν ένα σπίνο να κελαηδήσει. Μόνο κάτι σκίουροι χαριτωμένοι κι αυτοί πολύ ντροπαλοί. Έφαγα και βατόμουρα, μπορώ να πω πως αυτό και μόνο άξιζε όσο δέκα εισιτήρια για Τρίκαλα!
Σε λίγες μερούλες θα ξανασηκώσω ανάρτηση συνεχίζοντας με το ταξιδάκι μας, θα ποστάρω και μερικές φωτό να πάρετε κι εσείς μια γεύση.
Και γυρίσαμε στη ζεστή Θεσσαλονίκη, κάτι που δε μου άρεσε καθόλου αφού την επόμενη αμέσως μέρα πήγα στα Σέρρας στο ερκοντίσιον! κι ανέβηκα στη ζυγαριά και ανακάλυψα πως τα 5 κιλά που έχασα με τόσο κόπο, γύρισαν και με καταδιώκουν... Δε βαριέσαι, είπα. Άξιζε η βόλτα κι ας έβαλα κιλά!
Θα συνεχίσω με το αμέσως επόμενο ποστ και τις φωτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου