στο πόδι κι όχι στον εγκέφαλο!
έχω ένα κάλο στη δεξιά πατούσα μου, ακριβώς εκεί που ενώνονται τα δάχτυλα με την υπόλοιπη πατούσα. χάλια σας λέω
χάλια.
πότε θα τον βγάλω επιτέλους να περπατώ σαν άνθρωπος? ήδη άρχισα να έχω ενοχλήσεις στο γόνατο, που έχω την εντύπωση πως είναι από τον κάλο
πάλι καλά λέω, έχω στο πόδι κάλο κι όχι στον εγκέφαλο. γιατί άμα είχα κι εκεί, πάει δε το σώναμε.
είμαι καλά! απλά βαριέμαι να σκεφτώ κ να σας πω, να αναρτήσω τελοσπάντων κάτι καταπληκτικό ως συνήθως και δε θέλω να σας χάσω σαν αναγνώστες μου, ντροπής δηλαδή, λίγους σας έχω...
αχ λέω ασυναρτησίες, καλύτερα να το κλείσω κ να σας ενημερώσω πως βρωμάω καλαμάρια τηγανιτά, πρέπει να μπει αποσμητικό χώρου στο σπίτι, και μάλιστα ΟΥΣΤ. (oust) ουστ κανονικό έχουν οι κάλτσες του Άκη. α πα πα. τι να σας λέω τώρα...
απέκτησα νέα εθνικότητα, πλέον είμαι από το Κάιρο. έτσι λέω στους ασθενείς, όταν με ρωτάνε, λόγω της περίεργης προφοράς μου (που κανονικά είναι πρόβλημα στην άρθρωση της ομιλίας μου), από που είμαι. ε κι εγώ αποφάσισα να τους λέω πως είμαι από το Κάιρο, η μαμά μου είναι από εκεί. άντε μάνα, ποιός τη χάρη σου, σ έκανα Αιγύπτια κι ας μην έχεις πάει ποτέ.
πανακοιμηθώ γιατί κι αύριο μας περιμένει μια υπέροχη μέρα με 9 στεφανιογραφίες που μπορεί να μετεξελιχτούν σε μπαλόνια. (ξέρετε, λέμε "ρε συ ο Κώστας έκανε μπαλονάκι!") τα μπαλόνια κρατούν το ελάχιστο μισή ώρα μαζί με τη στεφανιογραφία και κλάφτα χαράλαμπε.
τα μπαλόνια είναι οι αγγειοπλαστικές (ptca). αν θέλετε περαιτέρω ανάλυση, να κάνετε υπομονή. κάποια στιγμή θα σηκωθεί κι αυτό το θέμα!
σας αφήνω!
άπειρα φιλιά και συγχωρέστε με αν ήμουν αναιδής σε αυτή την ανάρτηση...
22.11.08
Φάτε μάτια ψάρια...
και κοιλιά περίδρομο!
μαγείρεψα σήμερα γκουρμέ πιάτο, μεγαλούργησα στη κουζίνα μου πάλι! είχε λίγο τη φάση του σήμερα γιατί ήρθε η φίλη μου η Ασπασία με τον αδερφό της ο οποίος είδε το πλυντήριο (θα σας αναλύσω γι αυτό το πονεμένο θέμα αργότερα) και ο τύπος που βάζει πετρέλαιο την ίδια ώρα και στιγμή μη σας πω και το ίδιο δευτερόλεπτο. μα συννενοημένοι ήταν?!
περίμενα την Ασπασία κατά τις 3μισι το μεσημέρι αλλά ήρθε στις 4 κ τέταρτο, την ώρα που ο Άκης έφευγε στη δουλειά κ αμέσως ήρθε ο πετρελαιάς. εγώ τι να κάνω πρώτα, να φιλέψω τη φίλη μου, να κάνω τα του πετρελαίου, να πω τον αδερφό της φίλης μου για το πλυντήριο? κ να πρέπει να φύγουμε στις 4μισι γιατί θέλαμε να προλάβουμε μια προβολή στο Λιμάνι (Φεστιβάλ Κινηματογράφου αγαπητοί μου!). ένας χαμός!!! ευτυχώς ο Άκης ανέλαβε το πετρέλαιο κ εγώ το πλυντήριο, του τα είπα περιληπτικά τι μου κάνει κ τι δε μου κάνει το ευλογημένο...
που λέτε, η πεθερά μου έφερε ένα πλυντήριο που το είχε αυτή πριν χρόνια στη κατοχή της αλλά όταν το έβαλα έγω μπρος να πλύνω, πήγε μέχρι το ξέβγαλμα κ δε γύρισε... κ δε μου το έκανε μια και δυο, μου το έκανε δεκατρείς κ αγανάκτησα! σήμερα μου είπε ο μάστορας πως θέλει αντίσταση, ο Άκης υποστηρίζει πως θέλει άλλαγμα η πλακέτα, το αστείο είναι πως πριν το φέρουμε Σαλονίκη το είχαν δώσει τα πεθερικά μου σε άλλον μάστορα να το φτιάξει κ υποτίθεται ότι το έφτιαξε κ δούλευαν όλα... έλα μου όμως που δε δουλεύανε! θα του αλλάξω την αντίσταση κ αν δω ότι δε φτουράει, θα το πάω γι ανταλλακτικά, θα το κάνω καλοκαιρινό, θα το βάψω μπλε, κάτι τελοσπάντων! (μεταξύ εμάς κ όλου του κόσμου, θα το δώσω γι ανακύκλωση κ θα πάρω της miele, όχι θα κάτσω να σκάσω με τη μπαχατέλα που όταν πλένει ή κάνει πως πλένει το κοιτάω το κοιτάω κ προκοπή δε βλέπω!...)
και για το φεστιβάλ κινηματογράφου στη Σαλόνικα, είναι μέχρι αύριο κ η φίλη μου πήρε 2 προσκλήσεις κ ήμουν μες τη τρελή χαρά που πρότεινε σ εμένα να πάμε! δυστυχώς το πήραμε χαμπάρι πολύ αργά κ μπορέσαμε να πάμε μόνο σήμερα. είδαμε τη ταινία Άγριο Λιβάδι, όπου ένας γιατρός στη μέση του πουθενά γιατρεύει διάφορους που περνάνε από εκείνο το μέρος που ήταν ο γιατρός, μετά τη πτώση του κομμουνισμού στη Ρωσία (αν δε κάνω λάθος δηλαδή). ο καημένος δεν έχει τίποτε, ούτε γάζες, ούτε betadine, ούτε καν ένα απλό τσιρότο βρε αδερφέ! η ταινία δε με πολυάρεσε, θα προτιμούσα κάτι πιο ουσιαστικό... αλλά ας μη λέμε κι ότι θέλουμε, μπορεί να είμαι εγώ παράξενη κ να μην έπιασα το νόημα!
κ τώρα να σας περιγράψω τι καλό μαγείρεψα σήμερα... είναι κ ιδανικό για τους νηστεύοντες
Γαλεός με πάστα λιαστής ντομάτας
6 μερίδες
γαλεός κατεψυγμένος (12 μικρά κομμάτια ή 6 μεγάλα) καλά αποψυγμένος όμως
λίγο λεμονάκι
λίγο ελαιόλαδο
αλατοπίπερο
για τη πάστα
4 λιαστές ντομάτες (4 φέτες) ξηρές
1 κούπα μαύρες ελιές χωρίς κουκούτσι (κατά προτίμηση Καλαμών)
3 κουταλιές ελαιόλαδο
3 κουταλιές κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελιδα σκόρδο τριμμένη
3 κουταλιές βασιλικό ψιλοκομμένο
1 κουταλιά μαϊντανό ψιλοκομμένο
2 κουταλιές χυμό λεμονιού φρεσκοστυμμένο
2 κουταλιές εκλεκτό κρασόξυδο
αλατοπίπερο
Εκτέλεση
Μουσκεύουμε τις ντομάτες μέχρι να ξαλμυριστούν κ τις σωτάρουμε για λίγο με τα νερά τους, το μισό λάδι, το σκόρδο και το κρεμμύδι. τοποθετούμε στο μπλέντερ τις ελιές, το μίγμα με τις ντομάτες, όλα τα υπόλοιπα τα υλικά κ χτυπάμε μέχρι να γίνει πολτός. δοκιμάζουμε κ αν χρειάζεται βάζουμε αλατοπίπερο.
αλείφουμε το γαλεό με το λάδι, το λεμόνι κ το αλάτι κ ψήνουμε τα κομμάτια στο γκριλ σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. αν τον επιθυμείτε ζουμερό, τον ψήνετε για 10 λεπτά περίπου (να βγαίνει καθαρό το πηρούνι από τη σάρκα). αν τον επιθυμείτε στεγνό, αφαιρείτε το ζωμό κ το ψήνετε μέχρι να ροδίσει. δε ξεχνάμε στο ενδιάμεσο, όπως κ να τον ψήσουμε, να γυρνάμε τις φέτες μας. προειδοποίηση: αν τον κάνετε στεγνό, έχετε υπόψιν σας πως θα χρειαστείτε τη διπλή ποσότητα γιατί εξατμίζονται τα υγρά του κ ... δε σας γεμίζει το μάτι!
βάζουμε τα ψάρια μας στο πιάτο κ βάζουμε από μια κουταλιά πάστα στο καθένα, την υπόλοιπη τη σερβίρουμε στο τραπέζι (μπορεί να τους άρεσε τους συνδαιτύμονες κ για να μην είναι στην δύσκολη θέση να ζητήσουν κι άλλο...)
για γρανιτούρα κάνουμε άγριο ρύζι κ μπρόκολο ή κουνουπίδι περιχυμένο με λίγο λιωμένο βούτυρο.
για σαλάτα είχα διαβάσει μια κορυφαία, θα τη κάνω και θα τη "σηκώσω" άλλη φορά!
και για κρασί διάλεξα ροζέ ξηρό "Απέλια" από τα Ελληνικά Κελάρια.
επιδόρπιο δεν έκανα γιατί εκτός του ότι δε περίσσεψε χρόνος, είμαστε σε περίοδο νηστείας κ δυσκολεύομαι να βρω κάτι νηστίσιμο να φτιάξω!
χτες γιόρταζα, αλλά δεν είπα τίποτε γιατί ξέρω πως ήδη μου έχετε δώσει άπειρες ευχές κ χαίρεστε για μένα κ χωρίς να σας το ανακοινώσω! δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο, πήγα στην εκκλησία της Παναγίας της Δέξιας στη Καμάρα το πρωί με τη φίλη μου κ μετά τη κέρασα καφέ στα φοιτητικά, θυμηθήκαμε τα παλιά καλά χρόνια! με τον Άκη δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο γιατί το απόγευμα δούλευα κ το πρωί δούλευε αυτός. κ σήμερα πάλι δε ταίριασε γιατί το πρωί πήγε για πουλιά με το φίλο του (ναι.. πηγαίνει κ πιάνει ωδικά πουλιά, άμα βρει κανένα καλό κ μικρό, το κρατάει κ το μεγαλώνει, αλλιώς τα αφήνει, μη μας κυνηγάει κ καμια φιλοζωική!) κ το απόγευμα δούλευε (δηλαδή τώρα δουλεύει). ίσως το βράδυ να μου κάνει στριπ τιζ για δώρο κ να γελάσουμε ομαδικώς χε χε χε!!
αυτα τα λίγα αγαπητοί μου μπλόγκερς!
σας εύχομαι καλή Κυριακή κ καλή εβδομάδα στη συνέχεια!
μαγείρεψα σήμερα γκουρμέ πιάτο, μεγαλούργησα στη κουζίνα μου πάλι! είχε λίγο τη φάση του σήμερα γιατί ήρθε η φίλη μου η Ασπασία με τον αδερφό της ο οποίος είδε το πλυντήριο (θα σας αναλύσω γι αυτό το πονεμένο θέμα αργότερα) και ο τύπος που βάζει πετρέλαιο την ίδια ώρα και στιγμή μη σας πω και το ίδιο δευτερόλεπτο. μα συννενοημένοι ήταν?!
περίμενα την Ασπασία κατά τις 3μισι το μεσημέρι αλλά ήρθε στις 4 κ τέταρτο, την ώρα που ο Άκης έφευγε στη δουλειά κ αμέσως ήρθε ο πετρελαιάς. εγώ τι να κάνω πρώτα, να φιλέψω τη φίλη μου, να κάνω τα του πετρελαίου, να πω τον αδερφό της φίλης μου για το πλυντήριο? κ να πρέπει να φύγουμε στις 4μισι γιατί θέλαμε να προλάβουμε μια προβολή στο Λιμάνι (Φεστιβάλ Κινηματογράφου αγαπητοί μου!). ένας χαμός!!! ευτυχώς ο Άκης ανέλαβε το πετρέλαιο κ εγώ το πλυντήριο, του τα είπα περιληπτικά τι μου κάνει κ τι δε μου κάνει το ευλογημένο...
που λέτε, η πεθερά μου έφερε ένα πλυντήριο που το είχε αυτή πριν χρόνια στη κατοχή της αλλά όταν το έβαλα έγω μπρος να πλύνω, πήγε μέχρι το ξέβγαλμα κ δε γύρισε... κ δε μου το έκανε μια και δυο, μου το έκανε δεκατρείς κ αγανάκτησα! σήμερα μου είπε ο μάστορας πως θέλει αντίσταση, ο Άκης υποστηρίζει πως θέλει άλλαγμα η πλακέτα, το αστείο είναι πως πριν το φέρουμε Σαλονίκη το είχαν δώσει τα πεθερικά μου σε άλλον μάστορα να το φτιάξει κ υποτίθεται ότι το έφτιαξε κ δούλευαν όλα... έλα μου όμως που δε δουλεύανε! θα του αλλάξω την αντίσταση κ αν δω ότι δε φτουράει, θα το πάω γι ανταλλακτικά, θα το κάνω καλοκαιρινό, θα το βάψω μπλε, κάτι τελοσπάντων! (μεταξύ εμάς κ όλου του κόσμου, θα το δώσω γι ανακύκλωση κ θα πάρω της miele, όχι θα κάτσω να σκάσω με τη μπαχατέλα που όταν πλένει ή κάνει πως πλένει το κοιτάω το κοιτάω κ προκοπή δε βλέπω!...)
και για το φεστιβάλ κινηματογράφου στη Σαλόνικα, είναι μέχρι αύριο κ η φίλη μου πήρε 2 προσκλήσεις κ ήμουν μες τη τρελή χαρά που πρότεινε σ εμένα να πάμε! δυστυχώς το πήραμε χαμπάρι πολύ αργά κ μπορέσαμε να πάμε μόνο σήμερα. είδαμε τη ταινία Άγριο Λιβάδι, όπου ένας γιατρός στη μέση του πουθενά γιατρεύει διάφορους που περνάνε από εκείνο το μέρος που ήταν ο γιατρός, μετά τη πτώση του κομμουνισμού στη Ρωσία (αν δε κάνω λάθος δηλαδή). ο καημένος δεν έχει τίποτε, ούτε γάζες, ούτε betadine, ούτε καν ένα απλό τσιρότο βρε αδερφέ! η ταινία δε με πολυάρεσε, θα προτιμούσα κάτι πιο ουσιαστικό... αλλά ας μη λέμε κι ότι θέλουμε, μπορεί να είμαι εγώ παράξενη κ να μην έπιασα το νόημα!
κ τώρα να σας περιγράψω τι καλό μαγείρεψα σήμερα... είναι κ ιδανικό για τους νηστεύοντες
Γαλεός με πάστα λιαστής ντομάτας
6 μερίδες
γαλεός κατεψυγμένος (12 μικρά κομμάτια ή 6 μεγάλα) καλά αποψυγμένος όμως
λίγο λεμονάκι
λίγο ελαιόλαδο
αλατοπίπερο
για τη πάστα
4 λιαστές ντομάτες (4 φέτες) ξηρές
1 κούπα μαύρες ελιές χωρίς κουκούτσι (κατά προτίμηση Καλαμών)
3 κουταλιές ελαιόλαδο
3 κουταλιές κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελιδα σκόρδο τριμμένη
3 κουταλιές βασιλικό ψιλοκομμένο
1 κουταλιά μαϊντανό ψιλοκομμένο
2 κουταλιές χυμό λεμονιού φρεσκοστυμμένο
2 κουταλιές εκλεκτό κρασόξυδο
αλατοπίπερο
Εκτέλεση
Μουσκεύουμε τις ντομάτες μέχρι να ξαλμυριστούν κ τις σωτάρουμε για λίγο με τα νερά τους, το μισό λάδι, το σκόρδο και το κρεμμύδι. τοποθετούμε στο μπλέντερ τις ελιές, το μίγμα με τις ντομάτες, όλα τα υπόλοιπα τα υλικά κ χτυπάμε μέχρι να γίνει πολτός. δοκιμάζουμε κ αν χρειάζεται βάζουμε αλατοπίπερο.
αλείφουμε το γαλεό με το λάδι, το λεμόνι κ το αλάτι κ ψήνουμε τα κομμάτια στο γκριλ σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. αν τον επιθυμείτε ζουμερό, τον ψήνετε για 10 λεπτά περίπου (να βγαίνει καθαρό το πηρούνι από τη σάρκα). αν τον επιθυμείτε στεγνό, αφαιρείτε το ζωμό κ το ψήνετε μέχρι να ροδίσει. δε ξεχνάμε στο ενδιάμεσο, όπως κ να τον ψήσουμε, να γυρνάμε τις φέτες μας. προειδοποίηση: αν τον κάνετε στεγνό, έχετε υπόψιν σας πως θα χρειαστείτε τη διπλή ποσότητα γιατί εξατμίζονται τα υγρά του κ ... δε σας γεμίζει το μάτι!
βάζουμε τα ψάρια μας στο πιάτο κ βάζουμε από μια κουταλιά πάστα στο καθένα, την υπόλοιπη τη σερβίρουμε στο τραπέζι (μπορεί να τους άρεσε τους συνδαιτύμονες κ για να μην είναι στην δύσκολη θέση να ζητήσουν κι άλλο...)
για γρανιτούρα κάνουμε άγριο ρύζι κ μπρόκολο ή κουνουπίδι περιχυμένο με λίγο λιωμένο βούτυρο.
για σαλάτα είχα διαβάσει μια κορυφαία, θα τη κάνω και θα τη "σηκώσω" άλλη φορά!
και για κρασί διάλεξα ροζέ ξηρό "Απέλια" από τα Ελληνικά Κελάρια.
επιδόρπιο δεν έκανα γιατί εκτός του ότι δε περίσσεψε χρόνος, είμαστε σε περίοδο νηστείας κ δυσκολεύομαι να βρω κάτι νηστίσιμο να φτιάξω!
χτες γιόρταζα, αλλά δεν είπα τίποτε γιατί ξέρω πως ήδη μου έχετε δώσει άπειρες ευχές κ χαίρεστε για μένα κ χωρίς να σας το ανακοινώσω! δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο, πήγα στην εκκλησία της Παναγίας της Δέξιας στη Καμάρα το πρωί με τη φίλη μου κ μετά τη κέρασα καφέ στα φοιτητικά, θυμηθήκαμε τα παλιά καλά χρόνια! με τον Άκη δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο γιατί το απόγευμα δούλευα κ το πρωί δούλευε αυτός. κ σήμερα πάλι δε ταίριασε γιατί το πρωί πήγε για πουλιά με το φίλο του (ναι.. πηγαίνει κ πιάνει ωδικά πουλιά, άμα βρει κανένα καλό κ μικρό, το κρατάει κ το μεγαλώνει, αλλιώς τα αφήνει, μη μας κυνηγάει κ καμια φιλοζωική!) κ το απόγευμα δούλευε (δηλαδή τώρα δουλεύει). ίσως το βράδυ να μου κάνει στριπ τιζ για δώρο κ να γελάσουμε ομαδικώς χε χε χε!!
αυτα τα λίγα αγαπητοί μου μπλόγκερς!
σας εύχομαι καλή Κυριακή κ καλή εβδομάδα στη συνέχεια!
19.11.08
Βαριά υπογλυκαιμία
ναι αγαπητοί μου μπλόγκερς, σαν άλλος γιατρός κ ερευνητής κ εγώ δε ξέρω τι άλλο, ανακάλυψα μια καινούρια ασθένεια, ίωση θα την έλεγα, γιατί δεν έχει γιατρικό κ απλά περιμένουμε να περάσει, όπως ο ιός της γρίππης, κ απλά η θεραπεία της είναι συμπτωματική χωρίς βέβαια να εγγυαται αποτελέσματα...
την άρπαξα κι εγώ αυτή την ασθένεια τις προάλλες, 1 μέρα ακριβώς πριν αδιαθετήσω. φαντάζομαι όλες θα σας πιάνει κάτι, το κεφάλι, η κοιλιά, τα πόδια... γλυτώνουν οι γυναίκες από αυτά τα πράγματα? ε όχι, πείτε μου... ακόμη κ μετά τη κλιμακτήριο, τα βάσανα και οι χωρίς λόγο ανησυχίες, μας κυνηγούν... η ασθένεια λοιπόν συνεχίζει τη πορεία της κ προβλέπω να κρατήσει άλλη 1 μέρα, άντε 2, βαριά βαριά!
συμπτώματα της βαριάς υπογλυκαιμίας
αρχίζει με υπερβολική όρεξη για γλυκό, μετά το κανονικό σας γεύμα. δε σας χωρά ο τόπος. θέλετε οπωσδήποτε να φάτε κάτι γλυκό, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό. κ αφού το φάτε, πρέπει να το "κουμπώσετε" με ένα αλμυρό, γιατί παραγλυκαθήκατε, μην ανεβει κ το ζάχαρο. τρώτε και το αλμυρό και μετά από κατάποση 2 λίτρων νερού, αναζητάτε κάτι να μασουλήσετε. οτιδήποτε. έστω και γιαούρτι με φρυγανιά ή στη καλύτερη περίπτωση φρουτάκι. τρώτε το φρουτάκι ή το γιαουρτάκι σας κ πάλι πεινάτε. το στομάχι σας διαμαρτύρεται για τον όγκο του φαγητού αλλά δε σας πτοεί. προέχει η επιθυμία σας για να μασουλήσετε! μετά από πολύ συγκράτηση υποκύπτετε στο πειρασμό κ κατεβάζετε 1 επαγγελματική συσκευασία πατατάκια (εγώ προτιμώ τα ruffles γιατί είναι κυματιστά χε χε) συνοδεία με καμιά γκαζόζα ή πορτοκαλάδα ή και κοκακόλα αμαλάχει. αφού ρεύεστε και ζητάτε συγνώμη, εξακολουθείτε να θέλετε κάτι να τσιμπήσετε βρε παδί μου... μασάτε μια τσίχλα γιατί δε πάει άλλο, κοντεύετε να κάνετε εμετό με τόσα που φάγατε, ωσαν το βόδι.. κ μετά από τη τσίχλα αρχίζει πάλι το μαρτύριο.... μέχρι να κλείσετε τα μάτια σας για να κοιμηθείτε, σας κυνηγά αυτή η άσβηστη δίψα για φαγητό, γλυκό, κάτι να τσιμπήσετε...
αυτά τραβάω αυτές τις μέρες αγαπητοί μου κ αναρωτιέμαι πόσα κιλά έχω βάλει μέσα σε 2 μέρες και πόσα θα βάλω τις επόμενες 2... προσπαθώ να συγκρατηθώ αλλά εις ματην! δεν έχω αφήσει φαγώσιμο για φαγώσιμο στο σπίτι! είμαι ένα ζώον αχόρταγο!
η συμπτωματική θεραπεία είναι να υποκύπτετε στην όρεξή σας κ να έχετε κανένα κουβά δίπλα σας καλου κακου, με αυτό το μπέρδεμα που τρώτε, ποτέ δε ξέρετε τι έχει να γίνει...μπορεί να σηκώσει συλλαλητήριο το στομάχι!!
τέτοια τραβάω η καψερή κ ελπίζω να μου περάσει αύριο κιόλας γιατί δε πάει άλλο. με βλέπει κ ο Άκης κ ντρέπομαι...
παρεπιπτόντως, μια συνταγή που μου ζήτησε ο άντρας της Ασπας, ο Βασίλης.
Ρυζόπιτα!
δυστυχώς δεν ενθυμούμαι πόσα κομμάτια βγαίνει, ούτε κ πόσα πρέπει να είναι ακριβώς τα υλικά γι αυτό θα σας πω στο περίπου.
υπολογίστε πως για να γεμίσετε το "φύλλο" της πίτας, χρειάζεται 2-3 κουταλάκια του γλυκού ρύζι, μετά τη προετοιμασία του.
Υλικά
φύλλα κρούστας
αγελαδινό βούτυρο φρέσκο
γέμιση
ρύζι άσπρο γλασέ
ζάχαρη
κανέλα τριμμένη
γαρύφαλλο τριμμένο
βανίλια
Εκτέλεση
βράζουμε το ρύζι μέχρι να μαλακώσει (όπως το βράζουμε κανονικά) κ στραγγίζουμε. ρίχνουμε τη ζάχαρη τη κανέλα και το γαρύφαλλο, τη βανίλια κ ανακατεύουμε.
παίρνουμε ένα φυλλο κ το διπλώνουμε στη μέση ώστε να κάνει κάτι σα τετράγωνο. το αλείφουμε με το πινέλο με λίγο βούτυρο λιωμένο. βάζουμε στην άκρη του 2-3 κουταλίτσες από το μείγμα με το ρύζι, το διπλώνουμε από τα πλάγια και το τυλίγουμε. το βάζουμε στο ταψί με το άνοιγμα προς τα κάτω για να μην ανοίξει. συνεχίζουμε έτσι με όλα τα φύλλα ή όσο θέλουμε. το ψήνουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να ροδίσει (το ψήσιμό του είναι όπως του γαλακτομπούρεκου)
αν θέλουμε σιροπιάζουμε τις "φλογέρες" με σιρόπι, ειδικά αν μας βγήκαν λίγο "άγλυκες"
για το σιρόπι
2 ποτήρια νερό
3 ποτήρια ζάχαρη
βανίλια
(αν βάλατε βανίλια στο ρύζι, μη βάλετε στο σιρόπι, θα γίνει πολύ γλυκό!)
βράζετε τα υλικά μέχρι να δέσουν κάπως (να κάνει κομπάκια στο πιάτο, να είναι παχύρευστο) κ περιχύνουμε τις "φλογέρες" . έχω την εντύπωση πως το γλυκό είναι ζεστό και το σιρόπι χλιαρό.
συγνώμη που δε σας έγραψα ακριβώς πόσα υλικά χρειάζεται, μα υπολογίστε περίπου, γίνεται όπως το γαλακτομπούρεκο.
για τους νηστεύοντες, αντί για αγελαδινό βούτυρο, μπορούν να χρησιμοποιήσουν βιτάμ ή ηλιέλαιο (συνήθως με το λάδι γίνεται πιο "βαρύ" το γλυκό)
καλή επιτυχία αγαπητοί μου...
κ καλό κουράγιο σε μένα με την αρρώστεια!
17.11.08
Before and after
Αγαπητοί μου μπλόγκερς
πολύ καλησπέρα σας! είμαι πτώμα, δε το συζητώ. η δουλειά είναι ασταμάτητη, είχαμε πολύ κόσμο από τη Πέμπτη μέχρι και σήμερα , που τους διώξαμε! το Σαββατοκύριακο πήγαμε Σέρρες (πάλι) γιατί το σαββατόβραδο είχαμε νταβατούρι μεγάλο κ ο αδερφός μου ήταν dj κ γλεντήσαμε πάλι! τη Κυριακη επιστρέψαμε κ αρχίσαμε με το σπίτι γιατί ήταν αχούρι. μόνο τα "χαϊβάνια" λείπανε..
το φέξαμε κ σήμερα ήρθε η μανούλα μου! έκανε παρακέντηση θυρεοειδούς κ ευτυχώς πήγαν όλα καλά, ήμουν κ υπερβολική με τις ανησυχίες μου! ήρθε κ πρώτη φορά στο σπίτι μας κ της άρεσε πολύ. βέβαια άρχισε τα
"αυτό το κουτί παιδί μου, τι το θες?" κ δείχνει τη συσκευασία της ηλεκτρικής
"έλα βρε μαμά, μπορεί να το χρειαστώ."
"και να το χρειαστείς βρε, τι θα βάλεις μέσα? λες κ δεν έχει άλλα κουτιά ο κόσμος.. λεμονίτσα, ε λεμονίτσα!"
η λεμονίτσα ήταν μια γιαγιάκα στο χωριό που τα είχε χαμένα κ μάζευε ότι σαβούρα υπήρχε. λένε πως όταν ανοίξαν το σπίτι της, μετά το θάνατό της, είχε πάρα μα πάρα πολλά άχρηστα πράγματα...ένας χαμός
δεν έτυχε να έρθει πιο μπροστά γιατί εκτός του ότι δεν έχουν έμπιστο μεταφορικό μέσο (ο γάιδαρος του θείου μου δε πιάνεται χα χα) οι δουλειές τους είναι ατελείωτες.
την έκανα πολύ γούτσουγουτσου κ μύρισε κ το δικό μου σπίτι μανούλα! την πήγα στον Χατζή στη Καμαρα μετά την εξέταση, την κέρασα τυρόπιτα κ καφέ, ευχαριστήθηκε η ψυχή της βόλτα βρε παιδί μου, αν κ ο καιρός ήταν εναντίον μας. ήθελα να την γυρίσω λιγάκι αλλά και κρυώναμε και ξενερώσαμε με τη βροχή. ωραία ήταν όμως, μας έφτιαξε πατάτες στο φούρνο (τι κάνει αυτή η γυναίκα κ τα φαγητά της έχουν μοναδική μυρωδιά..) κ έφερε από τα Σέρρας ντολμαδάκια γιαλαντζί, αχ Παναγιά μου!! πεντανόστιμα αν κ δεν τα πολυτρώω. κατά τις 6 έφυγε πάλι αν κ θα ήθελα πολύ να έμενε...
και συνεχίζω με το θέμα μας!
το σημερινό θέμα μας είναι πριν κ μετά το ακουστικό βαρηκοΐας. έχω καιρό να γράψω μια σχετική ανάρτηση με το πρόβλημά μου κ ένιωσα τύψεις βαθύτατες!
για να σας ενημερώσω, πριν ενάμισι χρόνο έβαλα πρώτη φορά ακουστικό βαρηκοΐας στο δεξί μου αυτί. θα έβαζα και στο αριστερό μα είναι πολύ ευαίσθητο κ η απώλεια ακοής που έχω δεν δίνει περιθώρια για βελτίωση με ακουστικό. την βαρηκοΐα την έχω από τριών ετών κ πρέπει (δεν είμαι σίγουρη) να χειροτέρεψε πριν 4-5 χρόνια. έτσι περίσυ τον Μάρτιο πήρα την απόφαση κ έβαλα ακουστικό γιατί δε τη πάλευα. με φωνάζαν κ τους είχα όλους γραμμένους!!
παρακάτω θα γράψω πως ήταν η ζωή μου πριν κ πως είναι η ζωή μου μετά το ακουστικό. να καταλάβετε περίπου για τι θέμα μιλάμε τελοσπάντων!
πριν
δεν άκουγα όταν με φωνάζαν (άκουγα φωνές αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω αν φώναζαν εμένα ή τον γείτονα!)
δεν άκουγα το τηλέφωνο όταν χτυπούσε, ειδικά όταν είχε ήχους με υψηλές συχνότητες
δεν άκουγα τα αυτοκίνητα (με χτύπησε ένα μια φορα, αλλά ενταξει δεν πάθαμε τίποτε!)
δεν άκουγα όλες τις νότες της κιθάρας όταν ο Άκης τραγουδούσε
δεν άκουγα τη φωνή μου
ήμουν στη κοσμάρα μου εντελώς όμως...
δεν συνειδητοποιούσα το μέγεθος του προβλήματος, έλεγα "μια χαρά είμαι, μια χαρά τα ακούω όλα!"
άκουγα μόνο τα μπάσα, κ αυτό μπορώ να πω πως μου άρεσε πολύ, τώρα οι υψηλές οι νότες μου σπάνε τα νεύρα!
ήμουν πιο συγκεντρωμένη σε ότι κ να έκανα, απόλυτα όμως. αυτό δεν ήταν πάντα καλό!
σκεφτόμουν πιο γρήγορα γιατί κανείς δε μου αποσπούσε τη προσοχή
αν δεν ήθελα να ακούσω κάποιον που μιλούσε, απλά κοιτούσα αλλού κ τον αγνοούσα. μάταια αυτός να προσπαθεί να τραβήξει τη προσοχή μου! αυτό ήταν ακρώς εκνευριστικό γι αυτόν που προσπαθούσε να μου μιλήσει εννοείται..
δυσκολευόμουν στο ΤΕΙ, στις παραδόσεις μαθημάτων. κι όμως αποφοίτησα..
δεν άκουγα τα λαϊκά που βάζουν οι οδηγοί στα ΚΤΕΛ (αυτό δε ξέρω αν είναι καλό η κακό..)
δεν είχα κάποιο πρόβλημα στα μπαρ, μπουζούκια, κλαμπ. τι πριν τι μετά. το ίδιο μου φαίνεται!
δε μπορούσα να πάω στην εκκλησία γιατί μ έπιανε ο ύπνος. πολύ κατάντια...
αυτά θυμάμαι μέχρι στιγμής... δείτε τώρα και τα μετά.
μετά
είχα συχνούς πονοκεφάλους τον πρώτο καιρό που χρησιμοποιούσα το ακουστικό.
με δυσκόλευε η εφαρμογή του κ είχα μια φαγούρα όταν το έβγαζα! μα μια φαγούρα! πλέον ξοδεύω πάνω από 3 μπατονέτες... δε βρίσκω ανακούφιση!
το αυτί μου βγάζει περισσότερο "κερί" κ μπορεί για μερικούς να είμαι "σχαμαδ" αλλά ευτυχώς δε φαίνεται
ακούω το όνομά μου όταν με φωνάζουν (τώρα άρχισα να το ξεχωρίζω)
ακούω τηλεόραση στη χαμηλή ένταση κ καταλαβαίνω αρκετά θα έλεγα
δυστυχώς δεν έλυσε εντελώς το πρόβλημα, πάλι κάνω χειλεανάγνωση για να καταλάβω τι μου λένε. αν κ μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου ν ακούει καλά κάποιες φράσεις κ να μη το πιστεύει χε χε
ακούω τα αυτοκίνητα, αχ Παναγιά μου τι θόρυβος...
γελάω με το θόρυβο της μηχανής του αυτοκινήτου. δε ξέρω, μου φαίνεται αστείος...
ακούω τον Άκη όταν παίζει κιθάρα κ τραγουδάει κ μιμείται πουλιά κ πεθαίνω στα γέλια..
το μόνο αμάξι που το ακουστικό μου κάνει παράσιτα είναι του Άκη. σε κανένα άλλο. τέτοια γκαντεμια! αν πάρω μια συγκεγκριμένη θέση, κάνει ψψσσππφσσσπ αν κ είναι ψηφιακό, με
όλα τα κομφόρ του.
κάθε 2 μήνες ξοδεύω 7μισι ευρώ για τις μπαταρίες του... λες κ δεν είχαμε άλλα έξοδα!
έδωσα 2000 για την αγορά του(μου έκανε κ έκπτωση, 200 ευρώ μείον γιατί αγοράζει κ η αδερφή μου από εκεί). τι νομίζατε, μπαχατέλα θα αγόραζα?? το καλύτερο της κατηγορίας του από τη καλύτερη εταιρία ακουστικών βαρηκοΐας. βέβαια οι γνώμεις διίστανται μα οι περισσότεροι χρήστες ακουστικών υποστηρίζουν αυτό που λέω κι εγώ.
δε με βοηθά ιδιαίτερα στο τηλέφωνο αλλά μια εταιρία πουλάει ένα "χωρίς χέρια" (hands free) που συνδέεται με το ακουστικό, μεγάλη πατέντα αγαπητοί μου! κ πανάκριβο. αν σκεφτείτε πως ένα απλό "χωρίς χέρια" κάνει περίπου 15 ευρώπουλα, αυτό κάνει 40. βεβαίως..
νιώθω πιο ασφαλής
ακούω κουδούνια, θυροτηλέφωνα, κινητά, φορητά, μουσικές, που δεν άκουγα χωρίς αυτό.
αν το κεφάλι μου πάρει μια θέση, σφυρίζει. αυτό βέβαια διορθώνεται.. αλλά είναι τόσο άχρηστοι οι ακοοπροσθετιστές του μαγαζιού που έχω βαρεθεί να πηγαίνω εκατό φορές για το ίδιο πράγμα! θα το πάω για συντήρηση σε λίγο καιρό. για σέρβις ένα πράγμα.
ο επεξεργαστής του ακουστικού είναι στα ίδια κυβικά με έναν επεξεργαστή ηλεκτρονικού υπολογιστή απλά δεν είναι τόσο ΑΜΑΝ σε όγκο.. φαντάζεστε να κουβαλούσα ένα κουτί ηλεκτρονικού υπολογιστή για ν ακούω καλά? χα χα..
έχω τη μαγική ικανότητα να το κλείνω κ να ησυχάζει το κεφάλι μου. ενώ εσείς αγαπητοί μου θέλετε δε θέλετε, ακούτε! χε χε..
δεν μπορώ να μαζέψω τα μαλλιά μου ψηλά, ντρέπομαι γιατί φαίνεται...
σε γενικές γραμμές προτιμώ χίλιες φορές να είμαι με το ακουστικό, παρά χωρίς αυτό. μόνο η ασφάλεια που με προσφέρει, μου αρκεί. γιατί βασίζομαι περισσότερο στον εαυτό μου κι όχι στους άλλους. χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί όταν χτυπάω τη πόρτα του μπάνιου κ μου απαντάνε κ ακούω κ δεν κινδυνεύει ο άλλος να τον δω με τα σώβρακα!!
κι ας ξοδεύω 7μισι ευρώ για τις μπαταρίες του κ άλλα πόσα για το εκμαγείο κ το σέρβις του... κ ας το ξεχνάω καμιά φορά σπίτι κ είμαι σα χαμένο στο διάστημα μετά!! πιστεύω πως τα έχει βγάλει τα λεφτά του...
όταν το απέκτησα, ήταν μέσα σε μια πολύ όμορφη θήκη, σαν κόσμημα, κ αναφώνησα "my precious!!!" όπως το γκόλουμ στον άρχοντα των δαχτυλιδιών με το δαχτυλίδι!
θα ήθελα να είχα μεγαλύτερη βελτίωση στο θέμα της ακοής αλλά ας μη ξεχνάμε πως τίποτε μηχανικό δε μπορεί να αντικαταστήσει το σώμα μας που τόσο τέλεια το έπλασε ο Θεός..
έχω σταματήσει να στεναχωριέμαι για το πρόβλημά μου, το δέχτηκα (μπορεί να κουράστηκα αλλά τα κατάφερα!) κ προσπαθώ να βλέπω τα πάντα από την αστεία πλευρά τους και φυσικά από τη θετική.
αυτά τα λίγα αγαπητοί μου μπλόγκερς! θέλω να σας γράψω πολλά, μ έπιασε λογοδιάρροια!! αλλά αρκετά για σήμερα, μεθαύριο πάλι!
σήμερα είχα ρεπό, πήγαμε στο πράκτικερ αφού αποχαιρετήσαμε τη μαμά να δούμε για έπιπλο τιβι και καπάκι για τη λεκάνη της τουαλέτας. α πα πα! πανάκριβα! δε ξαναπάω εκεί!..
σας αφήνω τώρα! πάω να τσακίσω κάτι γλυκά που μόλις αγόρασα, έχω βαριά υπογλυκαιμία σήμερα!!!
13.11.08
Mamma mia
μου λείπει πολύ η μαμά μου
θέλω να χωθώ στη μεγάλη αγκαλιά της, με το μοναδικό άρωμα που αποπνέουν όλες οι μανούλες, κ να μου χαϊδέψει τα μαλλιά κ να με πειράξει λέγοντάς με μπέμπα, μωρό κ όλα τα συναφή...
η μαμά μου είναι η καλύτερη μαμά όλου του κόσμου! εκτός του ότι κάνει απίστευτα φαγητά, τυρόπιτες (γενικά όλων των ειδών τις πίτες..) που εξαφανίζονται σε δευτερόλεπτα, κάνει τα πάντα μα τα πάντα με τη δική της μοναδική φροντίδα... αν μου δείξετε 2 δέματα με καλούδια μέσα, θα καταλάβω κατευθείαν ποιό είναι της μαμάς μου κ ποιό ξένο... κ πιο παιδί δε τα ξεχωρίζει αυτά θα μου πείτε..
μεγάλωσα όμως κ πρέπει να σταθώ κι εγώ στο ύψος μου αν κ είμαι μόνο 1,70 χε χε, κ να αρχίσω να νοικοκυρεύομαι έτσι όπως πρέπει (αν κ βαριέμαι..), να κάνω το φαΐ μου, το σπίτι μου κ όλα τα συναφή..
από τη μία είναι καλά που κάνω κάποια πράγματα μόνη μου κ έχω κάποιες πρωτοβουλίες χωρίς να με ζαλίζει η μαμά μου με τα ναι και τα όχι, αλλά από την άλλη το σπίτι όταν γυρνάω δεν μυρίζει μανούλα όπως και να το κάνουμε!!!
ένα μεγάλο ΖΗΤΩ στις μανούλες όλου του κόσμου... κ ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στις μανούλες όλου του κόσμου που προσέχουν τα παιδάκια τους πιο πολύ από τον εαυτό τους κι ας είναι υπερβολικές κι ας φωνάζουν συνέχεια...
να και μια φωτό με τη μανούλα μου :)
η δεσποινίς είνα η Χρυσάνθη, η πρώτη μου ανηψιά. όπως βλέπετε η κουζίνα μονίμως ανοιχτή, φώτα, απορροφητήρες, χαμός.. η φωτό είναι βγαλμένη στη τραπεζαρία του σπιτιού μου.
θέλω τη μαμά μου!! έχω καιρό να το πω αυτό...
11.11.08
eviva los taper
εβίβα κ ένα μεγάλο μπράβο στη τάπεργουέαρ που ανακάλυψε αυτά τα καταπληκτικά πλαστικά σκεύη αποθήκευσης...
γιατί χωρίς αυτά ούτε τυρόπιτες θα κουβαλούσα σήμερα, ούτε ριζόπιτες (αχ Παναγιά μου!), ούτε λαχανοσαρμάδες...
κ ένα μεγάλο μπράβο στη sanitas που μας εφοδιάζει με πλαστική μεμβράνη κ αλουμινόχαρτο
γιατί χωρίς αυτά ούτε καβουρμά θα είχα (τον έφερε η μαμά από τα μπάνια, ξακουστός ο καβουρμάς Αλεξανδρούπολης), ούτε κι άλλη τυροπιτα θα είχα...
κ μπράβο στις γαλακτοβιομηχανίες που σκέφτηκαν το πλαστικό κουτί που μοιάζει με κουβαδάκι κ βάζουν το στραγγιστό για τζατζίκι μέσα...
γιατί χωρίς αυτό δε θα έπαιρνα αυγά! καταπληκτικό σκεύος, τυλίγετε 5-6 αυγά σε εφημερίδα κ τα βάζετε μέσα στο κουβαδάκι αυτό (εννοείται ότι το στραγγιστό για το τζατζίκι έχει τελειώσει) κ πηγαίνουν ασφαλή στο προορισμό τους! (χελώνα μ ακους εσύ, που έχεις κ παιδί στα ξένα..?)
ναι όπως καταλάβατε ήρθα σήμερα στο σαλόνικα με την ανθρωπιστική βοήθεια, δόξα Τω Θεώ, η επιχορήγηση σταμάτησε κ πληρώνομαι κανονικά! επιτέλους συνεισφέρω κ εγώ σαν άνθρωπος στην οικονομική ζωή της οικογένειας φροντίζοντας τα του εαυτού μου.
ήρθα στο σαλόνικα κ αντάμωσα την Ειρήνη, τη κόρη της Αχτίδας, πήγαμε για καφέ (μόνο καφέ που δεν ήπιαμε!) γνωριστήκαμε, τα είπαμε κ τάξαμε η μια στην άλλη να ξαναβγούμε τουγκέδα!
πολύ καλό κορίτσι, άλλωστε οι καλές μαμάδες μόνο καλές κόρες μπορούν να κάνουν! χαίρομαι πολύ που βρεθήκαμε από κοντά! κ τι εύθυμο κορίτσι κ πάντα καλοπροαίρετο.. σταματώ τα σχόλια για την κυρία μη νομίζετε ότι σας καλοπιάνω! μη λέμε κ τα αυτονόητα!
επόμενος σταθμός, μαμά αχτίδα! κ μου έλεγε συνέχεια η ειρήνη όταν θα πάμε στην αχτίδα να μη φάω το πρωί! μα τόσο φαΐ? εσύ ζαχαρούλα φαντάζομαι θα ξέρεις να μας πεις...
πάω τώρα να κοιμηθώ δυστυχώς χωρίς τον Άκη, μιας κ δουλεύει νυχτοκάματο :( κ δυσκολεύομαι μωρέ, όταν τα σεντόνια είναι κρύα κ δεν είναι δίπλα μου να με ζεστάνει λιγάκι...
θα πάρω καμια μπλούζα του αγκαλιά.. όπως τα μωρά που ηρεμούν με τη μυρωδιά της μαμάς τους.
έχω και κουραμπιέ καρβάλης να σας κεράσω!
η ριζόπιτα τα έσπασε!! τριγυρνά στο μυαλό μου κ θέλω να πάω να την αφανίσω!!
φιλιά σε όλους κ καλό βράδυ! τα λέμε ίσως αύριο :)
6.11.08
Τενοντίτις
και ναι αγαπητοί μου μπλόγκερς έφτασε η μεγάλη στιγμή, η στιγμή της αλήθειας, η στιγμή που όλοι περιμένατε!
τέρμα οι μύθοι και τα ψέμματα. η τενοντίτιδα μπορεί να προσβάλλει ακόμη κι εσάς που απλά καθαρίζετε το σπιτάκι σας ή κρατάτε το μωρό σας νυχθημερόν αγκαλιά και δεν το αφήνετε κάτω να σας πεθυμήσει κι αυτό λιγάκι..
οι τένοντες αποτελούνται από συνδετικό ιστό και ο ρόλος τους είναι να συνδέουν τους μύες με τα οστά, τους χόνδρους ή και με άλλους μύες. επίσης οι αρθρώσεις ενώνονται μεταξύ τους εξωτερικά και από τένοντες.
είναι υπεύθυνοι για όλες σχεδόν τις κινήσεις, μαζί με τους μύες, των άκρων καθώς και τις περισσότερες κινήσεις που μπορεί να κάνει το σώμα μας. είναι κατά κάποιο τρόπο οι οδηγοί, τα "σκοινιά" που κρατούν το σκελετό και τους μυες μας για να κινηθεί.
Βλέπουμε στη διπλανή φωτογραφία τον αχίλλειο τένοντα. συνδέει τον αστράγαλο με τους μύες της κνήμης κ είναι εκείνο εκεί το μικρό κομματάκι ιστού! τόσο μικροί κι όμως τοσο θαυματουργοί κ εύθραυστοι.
Στη διπλανή φωτογραφία φαίνονται οι τένοντες που συνδέουν τη κλείδα, την ωμοπλάτη και το βραχιόνιο οστό με τους αντίστοιχους μύες. Η τενοντίτιδα που εμφανίζεται στους ανθρώπους που ασχολούνται με ηλεκτρονικούς υπολογιστές είναι φλεγμονή του τένοντα, εκεί που βλέπετε τα βελάκια (bursa, rotator cuff).
Μερικές πληροφορίες για τους τένοντες
υπάρχουν περιπτώσεις που αρχίσαμε γυμναστική απότομα ή σηκώσαμε υπερβολικό για το συνηθες, βάρος, κάναμε πολλές δουλειές χωρίς σταματημό (τρίψε τρίψε να βγει το τζίνι!) κ την επόμενη μέρα όχι μόνο είχαμε αυτό το απαίσιο πιάσιμο αλλά είχαμε κ μερικές συστολές (σαν κράμπες) των μυών. αφού πέρασε το απαίσιο αυτό πιάσιμο, το σημείο που καταπονήθηκε συνεχίζει να πονάει. αυτό αγαπητοί μου μπορεί να είναι κάλλιστα μια τενοντίτιδα, ειδικά αν συνοδεύεται από πόνο εντοπισμένο, οίδημα (πρήξιμο), ερυθρότητα (κοκκίνισμα), αδυναμία κινήσεως και ανύψωσης βάρους (ειδικά αν είναι μέρος των άνω άκρων) και καταβολή δυνάμεων (αυτό είναι ούτως ή άλλως επακόλουθο της κούρασης!)
Θεραπεία
θα σας πω αυτά που λένε όλοι οι γιατροί κ τα έχετε ακούσει τόσες πολλές φορές που τα μάθατε κι εσείς απ έξω αλλά δυστυχώς δεν έχει ανακαλυφθεί κάτι πιο αποτελεσματικό από τη ξεκούραση! ναι αγαπητοί μου, ξεκούραση κ μάλιστα αυστηρότατη ακινητοποίηση του μέλους για τουλάχιστον μία βδομάδα κ στη καλύτερη περίπτωση δύο. αντιφλεγμονώδη κ μυοχαλαρωτικά θα φέρουν πιο γρήγορο αποτέλεσμα. επίσης εφαρμογή επιθέματος πάγου για μία ώρα μάξιμουμ στο σημείο που εντοπίζεται ο πόνος (όχι παραπάνω γιατί αντί να βοηθήσει, τα κάνει χειρότερα) κ μη νομίζετε πως τους επιδέσμους και τα περιβραχιόνια τα βάζουν οι γιατροί επειδή κάτι κάνουν. είναι περισσότερο και ψυχολογικά, φοράς κάτι κακάσχημο κ σου θυμίζει συνέχεια πως αυτό το χέρι-πόδι δε πρέπει να το κουνήσεις, γι αυτό αγαπητοί μου, προσοχή και υπακοή στις οδηγίες των ιατρών. εκτός κι αν είναι τίποτε κομπογιαννίτες κ σας πουν πως μια απλή τενοντίτιδα χρειάζεται εγχείρηση.. τότε φτύστε τους κ πηγαίνετε σε κανένα σοβαρό ορθοπεδικό!
υπάρχει βέβαια και η χρόνια μορφή τενοντίτιδας που είναι απόρροια της οξείας η οποία δεν αντιμετωπίστηκε. οξεία τενοντίτιδα είναι αυτή που εμφανίζεται ξαφνικά, διαρκεί λίγο καιρό κ αντιμετωπίζεται άμεσα. η χρόνια τενοντίτιδα ξεκινά ως οξεία κ αν δεν αντιμετωπιστεί, ο πόνος γίνεται συνεχής και για πολύ καιρό. τα αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά δεν ωφελούν παρά για λίγο. γι αυτό το ξαναλέω προσοχή!
Πρόληψη
και φθάνουμε στο πιο σημαντικό κομμάτι της ανάρτησης αυτής. όπως έλεγε κ ο διάσημος ντοκτορ Ιπποκράτης, καλύτερα να προλαμβάνεις παρά να θεραπεύεις!
συνίστω ποτέ μα ποτέ να μην αρχίζετε γυμναστική απότομα. πάντα αργά και σταθερά, με ήπιο πρόγραμμα στην αρχή και μη κάνετε ότι ναναι. μη προσπαθείτε να φανείτε μάγκες γιατί γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος! κ μη περιμένετε να δείτε αποτελέσματα με τη μία ή τις δύο φορές που τρέξατε το γύρο της Θεσσαλονίκης... καλύτερα να ασκείστε λίγο, με μέτρο και σύνεση, παρά μια κι έξω. πάντα να κάνετε τις προβλεπόμενες διατάσεις και την απαιτούμενη προθέρμανση.
για τις νοικοκυρές και τις μη (γι αυτές τελοσπάντων που καταπιάνονται μια στις τόσες με βαριές οικιακές δουλειές) ισχύει το ίδιο κ γι αυτούς με την απότομη γυμναστική. αγαπητές μου, κάνετε ανοίγματα πριν αρχίσετε το μοιραίο. τεντώστε τα πόδια σας πιάνοντας το κάτω μέρος και λυγίστε το στο γοφό (τεντώνει ο τρικέφαλος). σκύψτε με τεντωμένο το πόδι και προσπαθήστε να φτάσετε τα δάχτυλα του ποδιού (τεντώνεται το κάτω μέρος του γοφού κ η γάμπα) ανοίξτε τα χέρια σας και κρατήστε κόντρα σ ένα τοίχο με το ένα χέρι (τεντώνονται οι θωρακικοί μύες) τεντώστε τη σπονδυλική σας στήλη με ένα ωραίο και μεγάλο τέντωμα όλο δικό σας! προσπαθήστε να πιάσετε τα σταφύλια πάνω ψηλά σαν να κάνετε μονόζυγο.
κ μη κάνετε απότομες κινήσεις. απαγορεύονται δια ροπάλου!!
βέβαια καλό θα ήταν να κάνετε και μερικές ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυων ώστε να αντέχουν περισσότερο κ να κουράζονται λιγότερο.
κάντε εκτάσεις, ανατάσεις με αλτήρες.
για περισσότερες πληροφορίες ενδυνάμωσης των μυων πατήστε εδώ. χα χα πλάκα σας κάνω.
κάντε κλικ εδώ κι εδώ το τελευταίο θα σας καλύψει κατά πολύ πιστεύω.
κ όσο για τις κυρίες που ασχολούνται με τα πισί προτείνω το πληκτρολόγιο και το ποντίκι να βρίσκονται στο ίδιο υψος όπου ο αγκώνας σχηματίζει γωνία 90 μοιρών με κολλημένο το βραχίονα στο θώρακα, ίσως και χαμηλότερα. έτσι καταπονούνται οι τένοντες λιγότερο. επίσης αγαπητές μου κυρίες, να κάνετε συχνά διαλείμματα κ να ξεκουράζετε τα χέρια σας τουλάχιστον για 2-3 λεπτά. δύο τα έχετε, μη τα χαλάτε από τώρα!
σε γενικές γραμμές η λύση είναι μία, ενδυνάμωση και ξεκούραση. έτσι θα έχετε και υγιείς μύες και υγιή οστά!
ελπίζω να σας κάλυψα κατά πολύ
είμαι όλη μάτια για τις απορίες σας!
φιλάκια :)
4.11.08
Τα παιδία παίζει!
και σας ενημερώνω εν τω μεταξύ πως η έρευνα για τη τενοντίτιδα τελειώνει κ θα είναι η επόμενη ανάρτησή μου!
παιχνίδια της Ειρήνης που τα έπαιξα κι εγώ
Αγαπημένη ταινία: "Kill Bill Vol 1 & 2"
Αγαπημένο τραγούδι: είναι πάρα πολλά..
Αγαπημένο ζώο: Γουβ γουβ, τσίου τσίου!
Αγαπημένο λουλούδι: Άγρια Ορχιδέα
Αγαπημένο βιβλίο: Έχω φάει του κόσμου τα βιβλία κ δε μπορώ να κάνω διάκριση! θα μαι άδικη!
Αγαπημένη σειρά: Dr House MD δαγκωτό!
Αγαπημένος ηθοποιός: Ντε Νίρο, Κλούνι, κ άλλοι πολλοί τζαμάτοι
Αγαπημένη ηθοποιός: μου βάζεις δύσκολα..
Αγαπημένος τραγουδιστής: χμμ.. Τερζής
Αγαπημένη τραγουδίστρια: χμμμ... Αλεξίου
Αγαπημένο συγκρότημα: Πυξ Λαξ αν κ διαλύθηκε
Αγαπημένος καφές: καπουτσίνο ή κ εσπρέσσο
Αγαπημένο ποτό: Gorilla Milk
Αγαπημένο χρώμα: Φούξια!
Αγαπημένος αριθμός: 69 χα χα χα χα πλάκα κάνω, δεν έχω αγαπημένο αριθμό
Αγαπημένο αντικείμενο: έχω ιδιαίτερη σχέση με αντικείμενα γενικά! τώρα το αγαπημένο μου είναι η ράβδος Braun με όλα τα κομφόρ, αλέθει, καβουρντίζει, κόβει, ψιλοκόβει, ξανακόβει...
Αγαπημένο πρόσωπο: πολλά!!
Αγαπημένη εποχή: φθινόπωρο :)
Αγαπημένο επάγγελμα: γιατρός! ευγενικότατος κι όχι μαλάχας σα μερικούς μερικούς
Αγαπημένη ημέρα: όλες μέρες του Θεού είναι :)
Αγαπημένο φαγητό: όλα της μάνας μου!
Αγαπημένος μήνας: Έλα ντε... δύσκολο.. εκείνος ο μήνας που πέφτουν τα φύλλα κ όλα έχουν μια ζεστή απόχρωση
Αγαπημένο παραμύθι: 7 πριγκηπόπουλα (μόνο ο μπαμπάς μου το ξέρει αυτό! κ θα σας το διηγηθώ κάποια στιγμή.. είναι μακρυνάρι κ μου το έλεγε για να κοιμηθώ κ ποτέ δεν έμαθα τι έγινε στο τέλος. μια από αυτές τις μέρες θα τον ρωτήσω όμως..)
Αγαπημένο ποίημα: "Αν" του Κίπλινγκ (συμφωνώ με Ειρήνη :)
Αγαπημένη χώρα/πόλη/άλλο: Σαλλλλόνικααααααα φορέβαααα!!!
ένα παιχνίδι για το Ξεblogάρισμα!
1. Ποιό μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις;
αν όλα αυτά που γίνονται κ θα γίνουν, τα ξέρουν ήδη τα "μεγάλα" ονόματα
2. Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά;
αν μετράει ο αδερφός μου κ ο μπαμπάς μου, τότε 4. αυτοί, ο σούπερμαν κ ο Άκης :)
3. Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομα σου.Τι όνομα θα διάλεγες;
Αφροξυλάνθη! μη γελάτε! θα ήθελα ένα περίεργο κι ασυνήθιστο όνομα!
4. Τι θα χάραζες στην ταφόπετρα σου; (φτου φτου φτου!)
Ότ' αποθάνω θάφτε με με κινητό στο μνήμα, μα μη με θάψετε βαθειά, γιατί δε θα χω σήμα! χα χα χα...
σοβαρά θα έγραφα κανένα ψαγμένο ρητό... θέλει ψάξιμο όμως!
5. Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις πως σου ταιριάζει απόλυτα.
χμμμ είναι ένα, που το λένε " ο τικαλάκης" κ πρόκειται για ένα παιδάκι με παραπληγία στα κάτω άκρα και τις δυσκολίες που περνάει αλλά στο τέλος δικαιώνεται. το γράφει ο συγγραφέας τόσο προσιτό για τα παιδικά μάτια που μου άρεσε πάρα πολύ.
6. Διάλεξε καινούριους γονείς.
ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ γιατί μ έκαναν αυτό που είμαι (κατά πολύ, αν όχι εντελώς)
7. Γράψε τα τελευταία διάσημα λόγια σου.
Να είστε καλά για να σας κερνάω συχνά!
8. Αν ήσουν συγγραφέας, ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος.
Κλειώ (κ είχα αρχίσει ένα βιβλίο κάποτε μ αυτό το τίτλο. δε τελείωσε ποτέ γιατί άλλαζα συνέχεια γνώμες)
9. Αν ήσουν αυτοκίνητο, τι μάρκα θα ήσουν;
mini cooper δεκαετίας 80 και κάτω!
10. Αν ήσουν άγριο ζώο τι θα ήσουν;
γαζέλα ή μακάο!
11. Για τι πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
χμμ προς το παρόν όλα όσα έκανα ή έγιναν λάθος, ήταν εμπόδια κ ήταν πάντα για καλό!
12. Πες κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται
να έχετε πάντα ανοιχτή καρδιά και μυαλό
13. θα θυσίαζες τη ζωή σου για κάποιον;
ω ναι!
αυτά αγαπητοί μου!!
μπορώ να γράφω ώωρες για τον εαυτό μου αλλά η περιαυτολόγηση μας κάνει κ περισσότερο ψώνια οπότε μη με πάρετε κ στο ψιλό!
αναμένετε στο ακουστικό σας για την επόμενη ανάρτηση που θα πολυσυζητηθεί!!
φιλάκια αγαπητοί μου!
παιχνίδια της Ειρήνης που τα έπαιξα κι εγώ
Αγαπημένη ταινία: "Kill Bill Vol 1 & 2"
Αγαπημένο τραγούδι: είναι πάρα πολλά..
Αγαπημένο ζώο: Γουβ γουβ, τσίου τσίου!
Αγαπημένο λουλούδι: Άγρια Ορχιδέα
Αγαπημένο βιβλίο: Έχω φάει του κόσμου τα βιβλία κ δε μπορώ να κάνω διάκριση! θα μαι άδικη!
Αγαπημένη σειρά: Dr House MD δαγκωτό!
Αγαπημένος ηθοποιός: Ντε Νίρο, Κλούνι, κ άλλοι πολλοί τζαμάτοι
Αγαπημένη ηθοποιός: μου βάζεις δύσκολα..
Αγαπημένος τραγουδιστής: χμμ.. Τερζής
Αγαπημένη τραγουδίστρια: χμμμ... Αλεξίου
Αγαπημένο συγκρότημα: Πυξ Λαξ αν κ διαλύθηκε
Αγαπημένος καφές: καπουτσίνο ή κ εσπρέσσο
Αγαπημένο ποτό: Gorilla Milk
Αγαπημένο χρώμα: Φούξια!
Αγαπημένος αριθμός: 69 χα χα χα χα πλάκα κάνω, δεν έχω αγαπημένο αριθμό
Αγαπημένο αντικείμενο: έχω ιδιαίτερη σχέση με αντικείμενα γενικά! τώρα το αγαπημένο μου είναι η ράβδος Braun με όλα τα κομφόρ, αλέθει, καβουρντίζει, κόβει, ψιλοκόβει, ξανακόβει...
Αγαπημένο πρόσωπο: πολλά!!
Αγαπημένη εποχή: φθινόπωρο :)
Αγαπημένο επάγγελμα: γιατρός! ευγενικότατος κι όχι μαλάχας σα μερικούς μερικούς
Αγαπημένη ημέρα: όλες μέρες του Θεού είναι :)
Αγαπημένο φαγητό: όλα της μάνας μου!
Αγαπημένος μήνας: Έλα ντε... δύσκολο.. εκείνος ο μήνας που πέφτουν τα φύλλα κ όλα έχουν μια ζεστή απόχρωση
Αγαπημένο παραμύθι: 7 πριγκηπόπουλα (μόνο ο μπαμπάς μου το ξέρει αυτό! κ θα σας το διηγηθώ κάποια στιγμή.. είναι μακρυνάρι κ μου το έλεγε για να κοιμηθώ κ ποτέ δεν έμαθα τι έγινε στο τέλος. μια από αυτές τις μέρες θα τον ρωτήσω όμως..)
Αγαπημένο ποίημα: "Αν" του Κίπλινγκ (συμφωνώ με Ειρήνη :)
Αγαπημένη χώρα/πόλη/άλλο: Σαλλλλόνικααααααα φορέβαααα!!!
ένα παιχνίδι για το Ξεblogάρισμα!
1. Ποιό μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις;
αν όλα αυτά που γίνονται κ θα γίνουν, τα ξέρουν ήδη τα "μεγάλα" ονόματα
2. Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά;
αν μετράει ο αδερφός μου κ ο μπαμπάς μου, τότε 4. αυτοί, ο σούπερμαν κ ο Άκης :)
3. Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομα σου.Τι όνομα θα διάλεγες;
Αφροξυλάνθη! μη γελάτε! θα ήθελα ένα περίεργο κι ασυνήθιστο όνομα!
4. Τι θα χάραζες στην ταφόπετρα σου; (φτου φτου φτου!)
Ότ' αποθάνω θάφτε με με κινητό στο μνήμα, μα μη με θάψετε βαθειά, γιατί δε θα χω σήμα! χα χα χα...
σοβαρά θα έγραφα κανένα ψαγμένο ρητό... θέλει ψάξιμο όμως!
5. Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις πως σου ταιριάζει απόλυτα.
χμμμ είναι ένα, που το λένε " ο τικαλάκης" κ πρόκειται για ένα παιδάκι με παραπληγία στα κάτω άκρα και τις δυσκολίες που περνάει αλλά στο τέλος δικαιώνεται. το γράφει ο συγγραφέας τόσο προσιτό για τα παιδικά μάτια που μου άρεσε πάρα πολύ.
6. Διάλεξε καινούριους γονείς.
ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ γιατί μ έκαναν αυτό που είμαι (κατά πολύ, αν όχι εντελώς)
7. Γράψε τα τελευταία διάσημα λόγια σου.
Να είστε καλά για να σας κερνάω συχνά!
8. Αν ήσουν συγγραφέας, ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος.
Κλειώ (κ είχα αρχίσει ένα βιβλίο κάποτε μ αυτό το τίτλο. δε τελείωσε ποτέ γιατί άλλαζα συνέχεια γνώμες)
9. Αν ήσουν αυτοκίνητο, τι μάρκα θα ήσουν;
mini cooper δεκαετίας 80 και κάτω!
10. Αν ήσουν άγριο ζώο τι θα ήσουν;
γαζέλα ή μακάο!
11. Για τι πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
χμμ προς το παρόν όλα όσα έκανα ή έγιναν λάθος, ήταν εμπόδια κ ήταν πάντα για καλό!
12. Πες κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται
να έχετε πάντα ανοιχτή καρδιά και μυαλό
13. θα θυσίαζες τη ζωή σου για κάποιον;
ω ναι!
αυτά αγαπητοί μου!!
μπορώ να γράφω ώωρες για τον εαυτό μου αλλά η περιαυτολόγηση μας κάνει κ περισσότερο ψώνια οπότε μη με πάρετε κ στο ψιλό!
αναμένετε στο ακουστικό σας για την επόμενη ανάρτηση που θα πολυσυζητηθεί!!
φιλάκια αγαπητοί μου!
1.11.08
Νοέμβρη οργώματα κι ελιές...
... δεν απολείπουν οι δουλειές!
έτσι αγαπητοί μου μπλόγκερς, δεν απολείπουν οι δουλειές. βλέπω τον πατέρα μου που το καλοκαίρι καίγεται στη δουλειά, στα χωράφια, κ όταν τον ρωτάω πότε θα πάει διακοπές μου λέει το φθινόπωρο, ήρθε το φθινόπωρο, ήρθε ο Νοέμβρης κι ακόμη διακοπές δε πήγανε με τη μαμά γιατί έχει δουλειές στο κάμπο. πότε θα ξαδιάσει αυτός ο άνθρωπος να ξεκουραστεί, βρε?
τώρα βέβαια δεν έχει τις δουλειές που είχε πιο μπροστά. έχει τα λάχανά του, τα μπρόκολα, τα κουνουπίδια (περιττό να σας πω πως δε ψωνίζω από λαϊκή κ τρώω βιολογικά προϊόντα κ μάλιστα αναθρεμμένα από τα χεράκια του μπαμπάκα μου..) σε λίγο θα έχει και μαρουλάκια, σπανάκια, αντίδια. έχει μονίμως κρεμμύδια και πατάτες (αυτά τα αποθηκεύουμε κ έχουμε μέχρι να τελειώσουν) και όλα αυτά τα πουλάει στις λαϊκές. έχει λίγα χρόνια που βγαίνει στα παζάρια και του αρέσει, μια κ είναι πολύ κοινωνικός άνθρωπος κ χρειαζόμαστε ρευστό στο ενδιάμεσο των πληρωμών από τις παραγωγές (και πιστέψτε με, οι πληρωμές γίνονται αρκετούς μηνες μετά τη παράδοση της παραγωγής και όχι πάντα σε καλές τιμές, ανάλογα βέβαια και την κατάσταση της σοδειάς)
μη σας ζαλίζω κι εσάς με τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην οικογένειά μου, πιστεύω πως τα ξέρετε από τις ειδήσεις (ελπίζω να μη βλέπετε, γιατί μαυρίζουν τη ψυχή! μια φορά τόλμησα κ παρακολούθησα κ αγχώθηκα πολύ για το μέλλον μου!) και γενικά ξέρετε πως η οικονομία στα ελληνικά νοικοκυριά έχει πάρει τη κατίουσα... προσεύχομαι κάποια στιγμή να ανασκουμπωθεί κ να ανέβει γιατί όπως λέει κ ο πατέρας της Ασπασίας (της καλής μου φίλης και συναδέλφου) " το χρήμα δεν είναι το παν, αλλά να μπορώ να διευκολύνομαι" Πολύ σοφός άνθρωπος ο κυρ Δημήτρης!
που λέτε η μαμά μου πήγε στα λουτρά, στα μπάνια το λέμε εμείς λαϊκά, στην Τραϊανούπολη για δέκα ημέρες να ξεπιαστεί και να ξεκουραστεί. κάθε χρόνο πηγαίνει εκεί πέρα μαζί με παρέα (γυναικοπαρέα) και κάνει τις δικές της προσωπικές διακοπές. μέχρι να την ειδοποιήσουν (είναι οργανωμένο από το Δήμο αυτό το ταξίδι ας πούμε) με έλεγε συνέχεια "αχ βρε Μαρία, θέλω να φύγω να πάω μακριά από όλους και όλα". κ όταν την κάλεσαν, χάρηκε πολύ όχι μόνο αυτή αλλά κι εγώ που θα πάει να πάρει τον αέρα της βρε παιδί μου! εφέτος όμως δυσκολεύτηκε να το πάρει απόφαση γιατί θα άφηνε τον Ξενοφών μοναχό (ο πάτερ φαμίλιας, λες κ είναι μπέμπης..) κ γιατί ο θυροειδής της χρειάζεται παραπάνω προσοχή. άντε για τον θυροειδή το καταλαβαίνω μα για τον μπαμπά?? καλέ μωρό είναι, 65 χρονών άνθρωπος κ αναρωτιέται που θα τον αφήσει μόνο? αχου... είναι λίγο χαριτωμένο που δεν ήθελε να τον αφήσει αλλά και λίγο παράλογο! εν τω μεταξύ τα χρόνια περνάνε κ αποκτούν ιδιοτροπίες οι γονείς μου κ μου γκρινιάζει αραιά και που η μαμά για τα χούγια του μπαμπά. "αχ δε προσέχει πως τρώει, την αυλή την αφήνει άνω κάτω κτλ κτλ" τα ξέρετε πιστεύω, κ τώρα δε θέλει να τον αφήσει!!..
έλα όμως που αφού επισκεύθηκε την ενδοκρινολόγο της, πείστηκε τελικά να πάει μια βόλτα να ηρεμήσει, να ξεσκάσει, να χαλαρώσει κι αυτή, σαν άνθρωπος που είναι...
σκέπτομαι το επόμενο σαββατοκύριακο να την επισκεφθώ. αλλά κάτι πήρε το αυτί μου πως θα πάμε κατά Τρίκαλα μεριά και δε προγραμματίζω τίποτε.
όσο για τα Λουτρά αγαπητοί μου, πήγα μια φορά στην Αριδαία, καλά ήτανε, έχει τουριστική κίνηση όλο το χρόνο. θα ήθελα πολύ να πάω σε λασπόλουτρα! να κάνω πλατςςς πλατςςςς, το παχύ το πλατςς ξέρετε, με τις λάσπες... βοηθά πολύ στο δέρμα και γενικά βοηθούν πολύ αυτές οι ιαματικές πηγές στον οργανισμό. δεν ξέρω να σας πω επιστημονικά πράγματα για το τι καλό κάνουν αλλά ο σύνδεσμος που έχω πιο πάνω θα σας βοηθήσει να μάθετε μερικά.
σας αφήνω να μαγειρέψω τη τηγανιά μου (θα τη κάνω σπέσιαλ με πιπερίτσα και κρεμμυδάκι, γιαμ γιαμ..) και να ξεκουραστώ στην αγκαλιά του άντρα μου...
καλό σαββατοκύριακο αγαπητοί μου!
έτσι αγαπητοί μου μπλόγκερς, δεν απολείπουν οι δουλειές. βλέπω τον πατέρα μου που το καλοκαίρι καίγεται στη δουλειά, στα χωράφια, κ όταν τον ρωτάω πότε θα πάει διακοπές μου λέει το φθινόπωρο, ήρθε το φθινόπωρο, ήρθε ο Νοέμβρης κι ακόμη διακοπές δε πήγανε με τη μαμά γιατί έχει δουλειές στο κάμπο. πότε θα ξαδιάσει αυτός ο άνθρωπος να ξεκουραστεί, βρε?
τώρα βέβαια δεν έχει τις δουλειές που είχε πιο μπροστά. έχει τα λάχανά του, τα μπρόκολα, τα κουνουπίδια (περιττό να σας πω πως δε ψωνίζω από λαϊκή κ τρώω βιολογικά προϊόντα κ μάλιστα αναθρεμμένα από τα χεράκια του μπαμπάκα μου..) σε λίγο θα έχει και μαρουλάκια, σπανάκια, αντίδια. έχει μονίμως κρεμμύδια και πατάτες (αυτά τα αποθηκεύουμε κ έχουμε μέχρι να τελειώσουν) και όλα αυτά τα πουλάει στις λαϊκές. έχει λίγα χρόνια που βγαίνει στα παζάρια και του αρέσει, μια κ είναι πολύ κοινωνικός άνθρωπος κ χρειαζόμαστε ρευστό στο ενδιάμεσο των πληρωμών από τις παραγωγές (και πιστέψτε με, οι πληρωμές γίνονται αρκετούς μηνες μετά τη παράδοση της παραγωγής και όχι πάντα σε καλές τιμές, ανάλογα βέβαια και την κατάσταση της σοδειάς)
μη σας ζαλίζω κι εσάς με τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην οικογένειά μου, πιστεύω πως τα ξέρετε από τις ειδήσεις (ελπίζω να μη βλέπετε, γιατί μαυρίζουν τη ψυχή! μια φορά τόλμησα κ παρακολούθησα κ αγχώθηκα πολύ για το μέλλον μου!) και γενικά ξέρετε πως η οικονομία στα ελληνικά νοικοκυριά έχει πάρει τη κατίουσα... προσεύχομαι κάποια στιγμή να ανασκουμπωθεί κ να ανέβει γιατί όπως λέει κ ο πατέρας της Ασπασίας (της καλής μου φίλης και συναδέλφου) " το χρήμα δεν είναι το παν, αλλά να μπορώ να διευκολύνομαι" Πολύ σοφός άνθρωπος ο κυρ Δημήτρης!
που λέτε η μαμά μου πήγε στα λουτρά, στα μπάνια το λέμε εμείς λαϊκά, στην Τραϊανούπολη για δέκα ημέρες να ξεπιαστεί και να ξεκουραστεί. κάθε χρόνο πηγαίνει εκεί πέρα μαζί με παρέα (γυναικοπαρέα) και κάνει τις δικές της προσωπικές διακοπές. μέχρι να την ειδοποιήσουν (είναι οργανωμένο από το Δήμο αυτό το ταξίδι ας πούμε) με έλεγε συνέχεια "αχ βρε Μαρία, θέλω να φύγω να πάω μακριά από όλους και όλα". κ όταν την κάλεσαν, χάρηκε πολύ όχι μόνο αυτή αλλά κι εγώ που θα πάει να πάρει τον αέρα της βρε παιδί μου! εφέτος όμως δυσκολεύτηκε να το πάρει απόφαση γιατί θα άφηνε τον Ξενοφών μοναχό (ο πάτερ φαμίλιας, λες κ είναι μπέμπης..) κ γιατί ο θυροειδής της χρειάζεται παραπάνω προσοχή. άντε για τον θυροειδή το καταλαβαίνω μα για τον μπαμπά?? καλέ μωρό είναι, 65 χρονών άνθρωπος κ αναρωτιέται που θα τον αφήσει μόνο? αχου... είναι λίγο χαριτωμένο που δεν ήθελε να τον αφήσει αλλά και λίγο παράλογο! εν τω μεταξύ τα χρόνια περνάνε κ αποκτούν ιδιοτροπίες οι γονείς μου κ μου γκρινιάζει αραιά και που η μαμά για τα χούγια του μπαμπά. "αχ δε προσέχει πως τρώει, την αυλή την αφήνει άνω κάτω κτλ κτλ" τα ξέρετε πιστεύω, κ τώρα δε θέλει να τον αφήσει!!..
έλα όμως που αφού επισκεύθηκε την ενδοκρινολόγο της, πείστηκε τελικά να πάει μια βόλτα να ηρεμήσει, να ξεσκάσει, να χαλαρώσει κι αυτή, σαν άνθρωπος που είναι...
σκέπτομαι το επόμενο σαββατοκύριακο να την επισκεφθώ. αλλά κάτι πήρε το αυτί μου πως θα πάμε κατά Τρίκαλα μεριά και δε προγραμματίζω τίποτε.
όσο για τα Λουτρά αγαπητοί μου, πήγα μια φορά στην Αριδαία, καλά ήτανε, έχει τουριστική κίνηση όλο το χρόνο. θα ήθελα πολύ να πάω σε λασπόλουτρα! να κάνω πλατςςς πλατςςςς, το παχύ το πλατςς ξέρετε, με τις λάσπες... βοηθά πολύ στο δέρμα και γενικά βοηθούν πολύ αυτές οι ιαματικές πηγές στον οργανισμό. δεν ξέρω να σας πω επιστημονικά πράγματα για το τι καλό κάνουν αλλά ο σύνδεσμος που έχω πιο πάνω θα σας βοηθήσει να μάθετε μερικά.
σας αφήνω να μαγειρέψω τη τηγανιά μου (θα τη κάνω σπέσιαλ με πιπερίτσα και κρεμμυδάκι, γιαμ γιαμ..) και να ξεκουραστώ στην αγκαλιά του άντρα μου...
καλό σαββατοκύριακο αγαπητοί μου!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)