γεια σας

ξέρω ξέρω, ότι κ να πείτε δίκαιο θα έχετε.

σας έγραψα εκεί που δε πιάνει η μελάνη και σας παράτησα. συμφωνώ. ναι.

η καθημερινότητά μου συνοψίζεται ως εξής :
δουλειά, παιδί, άντρας, σπίτι, ύπνος. ξανά πάλι.
στα ρεπό κάνω και καμιά δουλίτσα παραπάνω στο σπίτι να μη μας φαν τα σκλίκια και οι κατσαρίδες.

η μικρή μου μεγαλώνει και συναρπάζει. είναι μια απίστευτη ύπαρξη. ένας μοναδικός άνθρωπος, μια θεότητα. κουκουβάου.

ο άντρας καλά, να τον χωρίσω θέλω τις 5 από τις 7 ημέρες αλλά δεν μου περισσεύουν για δικηγόρους :P αστειεύομαι φυσικά, τον λατρεύω κάθε μέρα από λίγο. είναι και στιγμές που θέλω να τον πετάξω απ το μπαλκόνι αλλά σίγουρα θα το χει νιώσει αυτό και για μένα. αμοιβαία τα αισθήματα!

ελπίζω και ξαναελπίζω να σας γράφω πιο συχνά.

τη πεθερά δε τη δίνω σημασία πλέον, ε πόσο πια να ασχοληθώ περισσότερο? αυτή θα πει τη χολή της θα πάει σπίτι της κυρία, εγώ θα καβουρντίζω τη ψυχή μου μετά. οπότε δεν ασχολούμαι. μαγεία.

το παιδί θα πάει παιδικό την επόμενη βδομάδα και κοντεύω να πεθάνω!!! θα μου πάρουν το παιδί!!

Επανήλθα!

αγάπες μου!

λέω να ξαναρχίσω να γράφω γιατί την έχω ψωνίσει με πολλά τελευταία!
αυτή τη στιγμή ο σύζυξ και η μικρή κοιμούνται και γω πίνω μπύρα και τρώω πατατάκια, ναι, εγώ η αλκοολικιά και χοντρή μάνα!!

βλόγερς μου !
μια γλυκιά κοπέλα που με παρακολουθούσε με βρήκε στο φατσοβιβλίο και με παρακάλεσε να ξαναρχίσω να γράφω. ε λοιπόν αγάπες μου, χαλώ χατήρια εγώ??

τα νέα μου εν συντομία, η μικρή μου γεννήθηκε πριν ένα χρόνο, στις 13 Ιουνίου με πρόκληση. το χιλιομετάνιωσα που έκανα πρόκληση. γι αυτό εσείς το νου σας. αφήστε το μωρό να έρθει όταν θελήσει αυτό, τραβήξτε το τοκετό μέχρι 42 βδομάδες τουλάχιστον... περίπου το 80% των τοκετών που γίνονται με πρόκληση, καταλήγουν σε καισαρική. χρειάζεται πολύ καλός γιατρός και συνεργάσιμη επίτοκος, αλλιώς δεν...
δεν ξεχνώ τα ματάκια της που με κοιτούσαν όλο απορία, μόλις την πήρα αγκαλιά αφού γεννήθηκε...
δεν ξεχνώ που κατευθείαν έπιασε στήθος και θήλαζε ασταμάτητα μέχρι να ηρεμήσει και να κοιμηθεί!
την βαφτίσαμε τον Οκτώβρη, πήρε το όνομα της πεθεράς (γκουχ γκουχ γκουχ) και τη φωνάζουμε Φωτεινή.
είναι απίστευτη. σε ότι κάνει, ότι προσπαθεί να πει, οτιδήποτε! τη λατρεύω!!! και μεταξύ μας δε μου άρεσαν ποτέ τα παιδιά. ποτέ δε τα συμπάθησα ιδιαίτερα... δε ξέρω γιατί. αλλά το μικρό μου ρε σεις, νιώθω ότι συμπλήρωσε το παζλ που έφτιαχνα με τον Άκη.
ο Άκης.. τι να κάνει ο καψερός. μεγαλώνει κι αυτός μαζί με τη κόρη του, που έχουν τρελή αδυναμία ο ένας με τον άλλον. εμένα σε λίγο θα με διώχνει, το νιώθω! μόνο για τα βυζιά μου με θέλει!!

και κορίτσια μου, όταν με το καλό γεννήσετε, τα μάτια σας δεκατέσερα, να θηλάσετε το μωρό από τη πρώτη στιγμή! κι αν δε πιάνει θηλή, να προσπαθείτε! κι αν δεν σας βοηθούν οι μαίες, να βρείτε συμβουλους γαλουχίας της la leche της Ελλάδας! με απλή αναζήτηση στον γιούγκλη βρίσκετε τη σελίδα. ΌΛΕΣ μπορούν να θηλάσουν. μόνο το 2% των γυναικών δεν έχει γάλα ή δε μπορεί ή εγώ δε ξέρω τι άλλο.

το αγελαδινό γάλα που δίνεται στα κουτιά είναι αγελαδινό χιλιοεπεξεργασμένο και είναι για τα μοσχαράκια. το μητρικό γάλα που βγάζουμε εμείς , και για το οποίο προνόησε τόσο καλά η φύση είναι το καταλληλότερο και το πιο τέλειο γάλα που μπορούμε να προσφέρουμε στο μωρό μας. γιατί να συμβιβαζόμαστε με ημίμετρα?
ο θηλασμός είναι φάρμακο!! για κάθε πόνο, για κάθε αρρώστεια (μακριά από μας) για το κάθε τι!
και ναι, πολύ σας έπρηξα με το θηλασμό αλλά πρέπει. πρέπει κορίτσια μου.. είναι κρίμα να παραβλέπουμε τη φύση μας...

με τα πεθερικά δεν τα πάω καλύτερα. ίσα ίσα, πετάει κάτι ωραίες προτάσεις η πεθερά που θέλω να αρχίσω να τσιρίζω... εννοείται πως εκτοξεύω περισσότερα βέλη τώρα με τη μικρή γιατί προσπαθώ να τη προστατέψω και επέλεξα να τη μεγαλώσω με το δικό μου το τρόπο, ποιος είσαι εσύ λοιπόν που θα μου πεις ότι εγώ κάνω λάθος? εσύ μαντάμ δεν έκανες?...
αααααχχχ... πονεμένη ιστορία... θα σας τα λέω εν καιρώ...

έτσι που λέτε συμπεθέρες μου...
αυτά τα λίγα για το καλησπέρα σας, υπόσχομαι να γράφω περισσότερα!

α και κάτι για να ενθουσιαστείτε κι άλλο, είμαι πλέον μόνιμη κάτοικος Θεσσαλονίκης!!! 

mama mia

καλημέρα αγαπητοί μου!
ξέρω χάθηκα. όχι δε με πλάκωσαν οι υποχρεώσεις, απλά βαριόμουν να κάτσω να γράψω τι γίνεται. κ γίνεται κάτι ιδιαίτερο στη ζωή μου μιας κ περιμένω το μικρό μας!
ήταν κάτι αναπάντεχο, όχι ότι δε το προσπαθούσαμε, αλλά συλλέγοντας εμπειρίες κ ξέροντας πως τα μωρά δεν έρχονται όποτε τα θέλεις, δε περιμέναμε να μας έρθει ο πελαργός σύντομα!
το μικρό μας το περιμένουμε τον Ιούνιο, καθένας λέει τα δικά του όπως τα ξέρετε, δε θα περάσω πολλές ζέστες, δε θα κρυώνει το μωρό και τέτοια. εγώ ξέρετε, μπαινάκης βγαινάκης. συγκρατώ μόνο όσα με συμφέρουν.

χαίρομαι που είμαι σαλονίκη.. αλλά ρε παιδί μου αυτό το κλίμα δε μπορώ να το συνηθήσω με τίποτα! και τι είναι αυτό τις τελευταίες μέρες?? α πα πα! βροχή και κρύο και αέρας! ούτε στις κυκλάδες να ήμασταν! όταν είχαμε πάει στα κουφονήσια σεπτέμβρη, δε φύσαγε τόσο! κ δε μπορείς να πεις, έχουν μελτέμια εκεί να τα χορτάσεις και να μη θες να ξαναπας!

δόξα τω Θεώ δεν έχω δυσάρεστα από την εγκυμοσύνη μου. μόνο μια ψιλοανακατωσούρα όταν ξυπνώ αλλά ως εκεί. κατά τ άλλα όλα κανονικότατα, μερικές φορές ξεχνώ που έχω το μικρό στη κοιλιά αλλά μου το θυμίζει δίνοντας καμιά κλωτσιά που κ που! αν δε το νιώσω για λίγο, ανησυχώ. και το παιδί, και τι έχει το παιδί και τέτοια. αν με κάνει τέτοιες λαχτάρες από τώρα, όταν θα βγει τι θα κάνω Παναγίτσα μου??

ανυπομονώ να δω το μπουμπουκι μας. αλλα μετα θα λεω γιατι βγηκε χα χα. δυστυχώς με το φαγητό υπάρχει ένα θεματάκι, ο γιατρός μου απαγόρεψε γλυκά-λιπαρά και μου περιόρισε πολύ τους υδατάνθρακες. γιατί εχω περίσσευμα, και τι περίσσευμα, στο νότιο πόλο να πάω φτάνει για κανένα δίμηνο! και λοιπόν πρέπει να προσέχω. αλλά είμαι πολύ γλυκατζού, πως τα κόβουν τα γλυκά?.. ευτυχώς τελευταία δε τρελαίνομαι, στις αρχές ήθελα να κατεβάσω όλες τις καραμέλες και τα κουλουράκια που έβλεπα.. και εννοείται πως ο σύζυγος ούτε λόγος για "μου μύρισε και ορέχτηκα" αυτά είναι βλακείες κ αν έτρωγα ότι μου μύριζε, θα είχα 20 κιλά παραπάνω τώρα. γνώμη του συζυγου βεβαιως. μωρέ τι ξέρει ο γιατρός? όχι πείτε μου, βγάζει εκεί ένα πτυχίο και νομίζει ότι τα ξέρει όλα. δε με καταλαβαίνει ρε παιδιά, δε με καταλαβαίνει!!!

αχ αυτά τα νέα μας! τα ευχάριστα!

βέβαια τη πεθερά δε θα μπορούσα να τη παραλείψω που κάθε φορά που λέω για ένα σύμπτωμα αρχίζει τα δικά της. και που πέρασε δύσκολα και που δεν ήταν όρθια και που ξερνούσε συνέχεια, άσε μας κουκλίτσα μου εμείς μια χαρά είμαστε, άλλη όρεξη δεν έχουμε να ακούμε τα δικά σου. οπότε δε τη δίνω σημασία πλέον. με κούρασε η γυναίκα! και μη μιλήσω με τον σύζυγο, αμέσως να ρωτήσει τι είπαμε και για τι μιλήσαμε. αααα κυρία μου...

οι μάνες γιατί είναι τόσο καλές ρε παιδιά? γιατί δε μας πρήζουν τα συκώτια?..

πήγα τις προάλλες στη τράπεζα για κάτι δουλειές και με είπανε και ότι έχω και δίδυμα. με ήρθε να της πω της συφλίδας , εσύ μωρή έκανες κανένα παιδί για να υπολογίζεις και το νούμερο με το μάτι? αι σιχτιρ. εγώ θα κάνω παιδί όχι κάτι γατιά που δεν μπορείς να τα πιάσεις, άσε μας κυρία μου και συ με τα διδυμα.

ε ναι μωρε, ο καθένας με το μακρύ και το κοντό του. άσε δε που αναθεωρώ τις απόψεις μου για τους σαλονικιούς. όλοι βόδια, ειδικά στο αστικό. με βλέπουν με τη κοιλιά κ δε κάνουν άκρη τα βόδια να καθήσω. όχι ότι έχω πρόβλημα με πόδια και μέσες, δόξα τω Θεώ καλά είμαστε. αλλά βρε αδερφέ έτσι όπως πάει ο κάθε οδηγός δε μπορώ να κρατήσω ισορροπία κ να μη χτυπήσω το παιδί. άλλα βόδια κι αυτοί! πήγα προχτές να καθήσω σε μια άδεια θέση κ έτρεχε ένας κωλόγερος (αυτό ηταν, δεν ήταν ούτε κύριος ούτε καν παππούς) να κάτσει, με σκούντηξε κιόλας το βόδι. κ του λεω οκ καθηστε να ειμαι εγω ορθια, εσεις εχετε περισσότερη ανάγκη. κ το τι του σούρανε μετά από τις κυρίες ας μη το  περιγράψω. ευτυχώς η έξοδος ήταν κοντά, του έριξα μια μούτζα κ κατέβηκα. αμα πια με το κάθε καθυστερημένο!!

εδώ σας αφήνω! καλά να περνάτε και τα ξαναλέμε!
φιλάκια σας!

2013

Καλή χρονιά αγαπητοί μου βλογερς.

δε θα επεκταθω με τα γνωστά γλυκανάλατα που λένε την σήμερον ημέραν, παρά θα είμαι λακωνική κ θα σας ευχηθώ μια χρονιά γεμάτη υγεία, λεφτά στη τσέπη και μοναδικές στιγμές.

βρίσκομαι σε μια περίεργη περίοδο στη ζωή μου αυτή τη στιγμή (σώπα ρε, θα μου πειτε, λες και δε μας λες τπτ αλλο το τελευταιο καιρο) κ δε μπορω να καθομαι να σας λεω το και το στο μπλογκ μου..

είμαι και συγχυσμένη από κάτι γαϊδουροφίλες.. μα να σου λένε θα ρθουμε να δουμε και τις φωτο απ το γαμο κ να κανονιζουν κατι αλλο? ε κυριες μου, σιγα μη σας ξανακαλεσω..

οχι τιποτε αλλο αλλα φιλες εχω μετρημενες στα δαχτυλα του ενος χεριου. κ γνωστες δε με παιρνουν ουτε για καφε, αντε να τις παρω εγω, ολο και μια δικαιολογια θα εχουν..
δεν ειμαι ανθρωπος για παρεα, αυτο εχω καταλαβει χωρις να ξερω πραγματικα το λογο. σιγουρα ρε παιδι μου ο καθενας δεν εχει τις καλες του καθε μερα αλλα ειναι επιβεβαιωμενο επι μακροχρονιας ερευνας αυτο που σας λεω..

παλι καλα που με παντρευτηκαν δηλαδη..
αντε να μη σας ζαλιζω και σας! καλα να περνατε, καλη Φώτιση να εχετε και να γεμισετε το χρονο σας μοναδικες στιγμες γιατι μονο αυτες αξιζουν!

Διαξιφισμοί

αγαπητοί μου καλημέρα σας

σήμερα θα αναπτύξουμε το πολυαγαπημένο και πολυσυζητημένο θέμα "πεθερά" καθώς και ένα ποτ μπουρί από τη καθημερινότητα μιας ημιάνεργης γυναικός που άλλο που δεν ήθελε, κάθεται όλη μέρα κάθε μέρα.

βλόγερς μου είμαι σίγουρη πως ο καθένας σας και η κάθεμια σας έχει γνωρίσει μια πεθερά τουλάχιστον. δικιά του, της μάνας του, της θείας του, της φίλης, της ξαδερφης, της δευτεροξαδερφης κτλ. Όσο αγαπητό πρόσωπο κ να είναι, τα μαχαίρια δε θα αργήσουν να βγουν. κ σας το λέω αυτό διότι κάποια στιγμή βγαίνουν τα ξίφη με μαθηματική ακρίβεια, δεν παναείσαι και ο πρέσβης με τα φερερο στο θέμα της διπλωματίας, δε παναείσαι και ντιπ αναίσθητη-ος. θα αναφερθώ μόνο στο γυναικείο φύλο γιατί οι άνδρες έχουν τα δικά τους προβλήματα με πεθερές και πεθερούς που δε δύναμαι να τα καταλάβω, η μάνα μου (κ ο πατέρας μου όταν ήταν γερός) δε ζόρισε ποτέ τον γαμβρό της. μη σας πω ότι τον έχει και αδυναμία, μόνο ροδοπέταλα δε ραίνει όταν την επισκεφτόμαστε. γιατί ο άλλος ο γαμβρός (της αδερφής μου ντε, ο πρώην) της βγήκε γλυκανάλατος.

και για να μείνουμε στο αγαπημένο μας θέμα κ να μην ολισθαίνουμε, συνεχίζω. αγαπητές μου συζυγοι πόσες και πόσες φορές σας "τα πρηξε" η πεθερά κ εσείς με όλη τη καλή τη διάθεση απαντούσατε με όλο τον ευγενικό σας τρόπο και (τιμή στην ανατροφή σας) με τα γαλλικά που σας έμαθαν στα σαλόνια? κ η πεθερά εκεί ακάθεκτη να μην αλλάζει κουβέντα με τίποτα? βρε καλή μου βρε χρυσή μου δε το θέλω το γλυκό νεραντζι που έκανες έχω άλλα δέκα βάζα στο ντουλάπι που να το βάλω το ρημάδι?.. ε πια κ όταν φτάσεις στο αμήν κ αγανακτάς, στα επόμενα λεπτά παίρνει τη μάνα σου να της πει για την αναίδεια και τα γερμανικά σου. 

εκεί αγαπητές μου δεν υπάρχει χρυσή τομή. ή η μάνα σας θα αρχίσει τα "τι πράγματα είναι αυτά ποιος σου είπε να μιλάς γερμανικά με τη πεθερά, τόσα χρόνια στα φροντιστήρια και στα μεγάλα σπίτια, τι ανατροφή είναι αυτή κτλ κτλ" ή θα της ρίξει κ αυτή κανένα ξεγυρισμένο "αι στον αποπατο μωρη που θα μου πεις βαρβαρο το κορίτσι μου". ευτυχώς η μάνα μου είναι τέρας υπομονής και δε μιλάει η γεναίκα. δε μιλάει. εγώ να ήμουνα θα της έριχνα τον εξάψαλμο. και κανα2 καντήλια , έτσι να βρίσκονται. όχι της μάνας μου, της πεθεράς.

δεν έχω καταλάβει ακόμη γιατί δεν κατανοούν τον ευγενικό τρόπο άρνησης και αρπάζονται με το κάθε ξέσπασμα. φαντάζομαι δεν είναι μόνο οι πεθερές έτσι αλλά βρε παιδί μου τέτοια επιμονή σ αυτό που σκέφτεται μόνο απ τη πεθερά το χω δει..

τα σκεφτόμουν όλα αυτά αγαπητοί μου την ώρα που καθάριζα το μπάνιο ανάμεσα στις αναθυμιάσεις της χλωρίνης και του βιακαλ και δωστου να τριβω περισσοτερο. το μπάνιο έφεξε αλλά τα νεύρα μου δεν ηρέμησαν.. και όχι τιποτε άλλο δε μπορώ να παω να της πω κανα2 λογάκια γιατί έχει καιρό που συνέβηκε αυτό (και δεν είναι και η πρώτη φορά που δίνει αναφορά στη μάνα μου) κ η πεθερά εχει επιλεκτική μνήμη..

τώρα καταλαβαίνω πως η πεθερά είναι πεθερά και η νύφη είναι νύφη. όσο άξιες κ να είμαστε, πάντα θα έχουμε τα στραβά μας. γι αυτην δε ξέρω πάντως πιο τέλεια νύφη από μένα αποκλείεται να βρει. 

κάτσε να παντρευτούν τα άλλα τα καμάρια της, έχει να γελάσει και το παρδαλό κατσίκι με τις ανεπρόκοπες!!!